Ο θεσμός του «Ευρωπαϊκού Αυτοκινήτου της Χρονιάς» ξεκίνησε το 1964 και έχει υψηλό κύρος. Η νίκη σε αυτόν υποτίθεται, ότι αποτελεί το διαβατήριο της επιτυχίας για ένα νέο μοντέλο, όμως σε κάθε κανόνα υπάρχουν και εξαιρέσεις. Απόδειξη τα εξής 5 μοντέλα, που θριάμβευσαν στον συγκεκριμένο διαγωνισμό «Car of the Year» και εξελίχθηκαν τελικά σε εμπορικό φιάσκο.
NSU Ro 80, 1968
Το καινοτόμο μοντέλο της NSU έβαλε κατά το λανσάρισμά του το 1967 πολύ ψηλά τον πήχη σε θέματα τεχνολογίας, σχεδιασμού και αεροδυναμικής, όμως απέτυχε εμπορικά αφού κατά τη δεκαετή παραγωγή του πουλήθηκαν γύρω στις 37.400 τέτοια οχήματα.
Το NSU Ro 80 κυκλοφόρησε αποκλειστικά με περιστροφικό κινητήρα Wankel, που αποδείχθηκε -ιδιαίτερα κατά τα πρώτα χρόνια- αρκετά ευπαθής σε βλάβες και ξεχώριζε αρνητικά για την υπερβολική κατανάλωση βενζίνης. Σχεδιαστικά, έχουμε να κάνουμε πάντως με ένα πολύ ιδιαίτερο μοντέλο, άξιο εκπρόσωπο του σύγχρονου βιομηχανικού ντιζάιν και με χαμηλό αεροδυναμικό συντελεστή οπισθέλκουσας.
Rover 3500, 1977
To Rover 3500 ξεκίνησε με τις καλύτερες προϋποθέσεις την καριέρα του κερδίζοντας το 1977 τον τίτλο του «Ευρωπαϊκού Αυτοκινήτου της Χρονιάς» και εντυπωσιάζοντας λίγο αργότερα στο Σαλόνι της Γενεύης.
Ο διάδοχος του επιτυχημένου Triumph 2000/2500 υιοθέτησε τα σχεδιαστικά πρότυπα εντυπωσιακών μοντέλων, όπως η Ferrari Daytona και η κομψή και αεροδυναμική Citroen CX, ενώ λανσαρίστηκε με έναν V8 κινητήρα 3,5 λίτρων. Ωστόσο από την πρώτη στιγμή εμφάνισε μεγάλες αδυναμίες στο φινίρισμα, που έβγαζαν μάτια και αφορούσαν τμήματα του εσωτερικού του, όπως τις επενδύσεις από τις πόρτες, κλπ. Επίσης προβληματικά αποδείχθηκαν τα ηλεκτρικά του και το σύστημα εξαερισμού, με αποτέλεσμα να παραχθούν το διάστημα 1976 έως 1986 περίπου 303.000 τέτοια μοντέλα, αν και οι στόχοι ήταν σαφώς πιο φιλόδοξοι.
Porsche 928, 1978
Η μοναδική Porsche που κέρδισε τον επίζηλο τίτλο του «European Car of the Year», έπεισε μόνο τους δημοσιογράφους της επιτροπής, αλλά όχι και την αγορά. Οι χαμηλές πτήσεις της Porsche 928, που προοριζόταν μάλιστα για αντικαταστάτης της εμβληματικής και αειθαλούς 911, οφείλονται βασικά στο γεγονός, ότι έσπασε πολλά ταμπού και σοκάρισε τους παραδοσιακούς φίλους της μάρκας.
Έτσι ήταν η πρώτη Porsche παραγωγής με υδρόψυκτο V8 -και μάλιστα μπροστά τοποθετημένο- κινητήρα, ενώ το 2+2 θέσεων αμάξωμα ακροβατούσε μεταξύ σπορ coupe και πολυτελούς sedan, αφού αποστολή της 928 ήταν να αναδειχθεί σε αντίπαλο δέος για τις πολυτελείς Mercedes και BMW. Η συνταγή δεν «τράβηξε» στην Ευρώπη, αλλά αποδείχθηκε αρκετά επιτυχημένη στις ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να έχουν πουληθεί οι περισσότερες Porsche 928 πέραν του Ατλαντικού.
Ford Scorpio, 1986
To Scorpio προοριζόταν για αντικαταστάτης του Granada και εφοδιάστηκε από τη Ford με πλούσια τα ελέη προκειμένου να αποσπάσει στην Ευρώπη πελάτες από τη Mercedes και τη BMW. Το χάιλαϊτ του αυτοκινήτου ήταν το σύστημα ABS για την αποτροπή του μπλοκαρίσματος των τροχών, που τοποθετήθηκε για πρώτη φορά στάνταρ σε ένα μοντέλο μαζικής παραγωγής, ενώ ο εξοπλισμός περιελάμβανε μεταξύ άλλων θερμαινόμενο παρμπρίζ, ηλεκτρικά ρυθμιζόμενα καθίσματα εμπρός και πίσω, cruise control και -στην πορεία- σύστημα τετρακίνησης.
Η Ford υπέπεσε ωστόσο σε ένα θανάσιμο -και ακατανόητο- λάθος, αφού λανσάρισε αρχικά το Scorpio το 1985 μόνο ως πεντάθυρο liftback σε μία εποχή, όπου τα μεσαία premium μοντέλα ήταν στη συντριπτική πλειοψηφία τους sedan και κατά δεύτερο λόγο station wagon. Όταν το αντιλήφθηκε ήταν ήδη αργά, αφού το τετράθυρο Scorpio και το Wagon παρουσιάστηκαν τελικά το 1989, δηλαδή με τέσσερα χρόνια καθυστέρηση, οπότε ήταν αργά να αλλάξει την εικόνα του αυτοκινήτου προς το αγοραστικό κοινό. πωλήσεις του αυτοκινήτου.
