Οι έντονες βροχοπτώσεις βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη και μπορεί να αποδειχθούν πολύ επικίνδυνες κατά την οδήγηση. Αυτό ισχύει στην Ελλάδα πολύ περισσότερο από ό,τι σε άλλες προηγμένες χώρες, επειδή οι δρόμοι μας μετατρέπονται γρήγορα και συχνά σε λίμνες λόγω των κακοτεχνιών τους και της αδυναμίας αποστράγγισης των ομβρίων υδάτων μέσα από τα φρεάτια.
Όταν υπάρχει πολύ νερό στην άσφαλτο, μεγαλώνει η πιθανότητα να βιώσει ο οδηγός το εφιαλτικό σενάριο της υδρολίσθησης (γνωστής και ως aquaplaning), όπου το υγρό στοιχεία παρεμβάλλεται ανάμεσα στο οδόστρωμα και στα ελαστικά του οχήματος. Οι τροχοί χάνουν έτσι την επαφή με την επιφάνεια του δρόμου και το αυτοκίνητο «κολυμπάει» στο νερό, χωρίς δυνατότητα ελέγχου από τον οδηγό, αφού δεν υπακούει ούτε στο τιμόνι ούτε στο πάτημα του πεντάλ των φρένων.
Ο οδηγός αντιλαμβάνεται το aquaplaning από το γεγονός, ότι δεν υπακούει το όχημα στις κινήσεις του τιμονιού, από τον δυνατό θόρυβο του νερού ανάμεσα στα φτερά και στους περιστρεφόμενους τροχούς και -σε αρκετά μοντέλα- από την προειδοποιητική φωτεινή ένδειξη που αναβοσβήνει στον πίνακα οργάνων τους.
Πώς μεγαλώνει ο κίνδυνος
Ένα αυτοκίνητο με φθαρμένα ελαστικά κινδυνεύει περισσότερο να χάσει την πρόσφυση και να γλιστρήσει στη βρεγμένη άσφαλτο, ενώ αντιθέτως με καλοδιατηρημένα λάστιχα μπορεί να αντιμετωπίσει καλύτερα ο οδηγός το φαινόμενο της υδρολίσθησης.
Θα πρέπει επίσης να γνωρίζουμε, ότι τα φαρδιά ελαστικά μαζεύουν περισσότερο νερό κάτω από το πέλμα τους σε σχέση με τα πιο στενά, άρα και εδώ υπάρχει μεγαλύτερη πιθανότητα για aquaplaning.
Σημαντικό ρόλο παίζει επίσης η σωστή πίεση του αέρα στα ελαστικά του αυτοκινήτου μας. Όσο χαμηλότερη είναι η πίεση από την κανονική, τόσο περισσότερο αυξάνει ο κίνδυνος υδρολίσθησης.
Το aquaplaning μπορεί να εμφανιστεί ακόμη και σε σχετικά χαμηλές ταχύτητες, ιδιαίτερα αν συντρέχουν ορισμένοι από τους προαναφερόμενους λόγους.
Προληπτικές ενέργειες
Ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης της υδρολίσθησης, είναι να την προλάβεις πριν εκδηλωθεί. Για παράδειγμα, αποφεύγουμε τα σημεία του δρόμου, όπου λιμνάζουν νερά στην άσφαλτο, δεν αλλάζουμε συνεχώς λωρίδα ούτε κάνουμε προσπεράσεις.
Χαμηλώνουμε ταχύτητα όταν βρέχει έντονα, ενώ δεν επιχειρούμε απότομες κινήσεις με το τιμόνι ούτε ελιγμούς με δυνατά φρεναρίσματα, εκτός και αν είναι απαραίτητο.
Αφήνουμε μεγαλύτερες αποστάσεις ασφαλείας από τα προπορευόμενα οχήματα, για να μειώσουμε τον κίνδυνο σύγκρουσης, αν γλιστρήσει το δικό μας ή το μπροστινό αυτοκίνητο στον βρεγμένο δρόμο.
Οι σωστές αντιδράσεις
Αν νιώσουμε παρόλα αυτά, ότι πλέει το αυτοκίνητο μας στο νερό, δεν μας πιάνει πανικός, αλλά παραμένουμε ψύχραιμοι. Σε αυτή την περίπτωση δεν στρίβουμε το τιμόνι, αλλά το κρατούμε σταθερά και με τα δύο χέρια προς την κατεύθυνση κίνησης του οχήματος, ενώ επικεντρώνουμε την προσοχή μας στο δρόμο. Τα περισσότερα ατυχήματα σε καταστάσεις aquaplaning οφείλονται σε λανθασμένες και βεβιασμένες αντιδράσεις του αγχωμένου και πανικόβλητου οδηγού.
Πατάμε επίσης αμέσως μέχρι κάτω το πεντάλ του συμπλέκτη, εφόσον οδηγούμε αυτοκίνητο με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων και αν είναι αυτόματο, τότε παίρνουμε αμέσως το πόδι μας από το γκάζι.
Πολλοί οδηγοί πατούν ενστικτωδώς φρένο, πρόκειται όμως στις περισσότερες περιπτώσεις για λανθασμένη αντίδραση, επειδή μπορεί να μπλοκάρουν οι τροχοί και να μεγαλώσει έτσι χρονικό διάστημα και η απόσταση «πλεύσης» του οχήματος μέσα στο νερό.
Σε περιπτώσεις, που είναι απολύτως αναγκαίο το φρενάρισμα, τότε το επιχειρούμε με όσο το δυνατόν μεγαλύτερη προσοχή και φυσικά χωρίς απότομες κινήσεις του τιμονιού.
Ιδιαίτερα επικίνδυνο είναι το μονόπλευρο aquaplaning, κατά το οποίο χάνουν την επαφή με το οδόστρωμα μόνο οι αριστεροί ή οι δεξιοί τροχοί, ανάλογα σε ποια πλευρά του δρόμου λιμνάζει το νερό. Τότε συμπεριφέρεται το όχημα, σαν να το χτυπάει δυνατός πλευρικός άνεμος και ο οδηγός πρέπει να κρατάει στιβαρά με τα δύο χέρια το τιμόνι και κόντρα προς την κατεύθυνση, που παρασύρεται το αυτοκίνητο.
