Η κρίση στις σχέσεις Ελλάδας - Τουρκίας, δυστυχώς επιδεινώνεται, με αβέβαιη προοπτική. Η Τουρκία επιμένει να κλιμακώνει την επιθετικότητά της, με εμφανή σκοπό τη διαμόρφωση τετελεσμένων. Η Ελληνική Κυβέρνηση παλινωδεί διαρκώς, χωρίς καθαρή στρατηγική, χωρίς σχέδιο, χωρίς ιεράρχηση στόχων, χωρίς αυτοπεποίθηση, ίσως και… χωρίς άποψη!
Και ξαφνικά -ή μήπως όχι και τόσο ξαφνικά;- εξαγγέλλει νέο κύκλο εξοπλισμών κόστους άνω των 10 δισ. Ούτε καν τον εξαγγέλλει υπεύθυνα και θεσμικά. Τον κοινοποιεί μέσω διαρροών!
Η άμυνα της χώρας και η εξοπλιστική της επάρκεια, είναι μία πολύ σοβαρή, πολυσύνθετη και δύσκολη υπόθεση, για να αντιμετωπίζεται με τέτοιους χειρισμούς κυβερνήσεων που δεν διστάζουν να δηλώνουν ότι είναι «προβλέψιμοι σύμμαχοι»! Οι πάντες γνωρίζουμε άλλωστε, χρόνια τώρα, ότι η ελληνική οικονομία αλλά και οι Ένοπλες Δυνάμεις, έχουν πληρώσει πολύ ακριβά τις δύο γνωστές και αδυσώπητες παγίδες κάθε σχεδίου εξοπλιστικής αναβάθμισης. Η μία παγίδα είναι η χωρίς έλεος σύγκρουση συμφερόντων των μεγαθηρίων και των Κρατών της παγκόσμιας βιομηχανίας όπλων και η άλλη, η διασυνδεδεμένη με την πρώτη «διπλωματία των εξοπλισμών».
Απέναντι σε αυτήν την επικίνδυνη και εκβιαστική μέγγενη, η χώρα μας δεν είχε ποτέ επεξεργασμένο και μελετημένο το μόνο στρατηγικό «αντίσωμα» που μπορεί υπό προϋποθέσεις να οδηγήσει σε επαρκή σχεδιασμό εξοπλισμών, σύμφωνα με τις πραγματικές αμυντικές ανάγκες και με το μικρότερο δυνατό οικονομικό κόστος. Αυτό το «αντίσωμα» δεν είναι άλλο παρά το δεκαπενταετές πρόγραμμα με διαρκή επανεξέταση ανά τριετία, που θα έχει προκύψει από μία πλήρως μελετημένη αξιολόγηση και προτεραιοποίηση των αναγκών, σε συνδυασμό με μία πλήρη γεωπολιτική και γεωστρατηγική ανάλυση. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έκανε βήματα προς αυτήν την κατεύθυνση, παρά τις δυσκολίες. Όμως, επί δεκαπέντε περίπου μήνες τώρα με Κυβέρνηση Ν.Δ., ο αρμόδιος Υπουργός Εθνικής Άμυνας, έχει κατ’ επανάληψη δεσμευτεί, μετά από συνεχή και επίμονα αιτήματα τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης, ενώπιων των μελών της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας & Εξωτερικών Υποθέσεων και της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων της Βουλής, ότι θα ανοίξει με συστηματικό τρόπο και με κανόνες εμπιστευτικότητας, αυτή τη συζήτηση. Δεν το έχει πράξει.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση (εκτός από τη διαπραγμάτευση που ξεκίνησε για την προμήθεια δύο φρεγατών τύπου Belharra, κατάλληλων για τα ανοιχτά νερά της Ν.Α. Μεσογείου) έδωσε το κύριο βάρος και μάλιστα με επιτυχία, από τη μία να ολοκληρωθούν Συμβάσεις που είχαν δρομολογηθεί και για διάφορους λόγους είχαν παγώσει (υποβρύχια, τορπιλάκατοι, ανταλλακτικά, πυρομαχικά κ.ά.) και από την άλλη να εκσυγχρονιστούν και να αναβαθμιστούν τα αεροσκάφη F16 και Mirage της Πολεμικής Αεροπορίας. Αυτά έχουν ήδη δρομολογηθεί. Και τι δεν ακούσαμε τότε, παρά το γεγονός ότι όλες αυτές και άλλες προμήθειες, τις οποίες υπέγραψαν προηγούμενες κυβερνήσεις Ν.Δ. και ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν προέβλεπαν συμβατική υποχρέωση των προμηθευτών για συντήρηση, εκσυγχρονισμό και αναβάθμιση, συχνά δε, ούτε για ανταλλακτικά ούτε και για πυρομαχικά. Γι’ αυτό και στο τέλος, το κόστος πολλαπλασιάστηκε, ο χρόνος πλήρους παράδοσης άγγιξε… το άπειρο και οι «μίζες» έκαναν χορό.
Υπό αυτές τις συνθήκες και μπροστά στη νέα οικονομική κρίση που απειλεί τη χώρα μας, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, γι’ αυτήν τη νέα «κούρσα εξοπλισμών» θα απαιτήσει να προηγηθεί πλήρης συζήτηση στη Βουλή, με απόλυτα τεκμηριωμένη πρόταση από την πλευρά της Κυβέρνησης, έτσι ώστε το Κοινοβούλιο μετά λόγου γνώσεως να αναλάβει τις ευθύνες και να εγκρίνει ή να απορρίψει ή να διαφοροποιήσει την κυβερνητική πρόταση, με κανόνες διαφάνειας και ορθολογικής αξιολόγησης όλων των δεδομένων.
(Ο Θοδωρής Δρίτσας είναι Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Α΄ Πειραιά & Νησιών, Τομεάρχης Εθνικής Άμυνας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ)
