Η Ελλάδα ζητάει από την ΕΕ να επιβάλει κυρώσεις στην Τουρκία «εδώ και τώρα» εξαιτίας της επιθετικής ( και όχι μόνο προκλητικής) στάσης που τηρεί εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου ιδιαιτέρως τους δύο τελευταίους μήνες με την είσοδο του ερευνητικού σκάφους Oruc Reis στα χωρικά ύδατα των δυο αυτών χωρών, μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ωστόσο οι Βρυξέλλες εξακολουθούν να εμφανίζονται διστακτικές καθώς δεν έχουν αποσαφηνίσει εάν η επιβολή κυρώσεων στην Τουρκία θα μπορέσει να επαναφέρει στον «ίσιο δρόμο» τον Ερντογάν και να τον κάνει να σταματήσει τις απερίσκεπτες ενέργειες του σε πολιτικό , διπλωματικό αλλά και στρατιωτικό επίπεδο ή μήπως τον εκτροχιάσουν εντελώς…
Το ερώτημα αυτό απασχολεί τις ηγεσίες των χωρών μελών της ΕΕ που στις 24-25 Σεπτεμβρίου θα κληθούν να αποφασίσουν εάν θα επιβάλλουν ή όχι κυρώσεις στην Τουρκία.
Οι περισσότεροι εκ των ηγετών της ΕΕ αναγνωρίζουν το μέγεθος της επικινδυνότητας που έχει η ανορθόδοξη δράση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, στη Συρία και τη Λιβύη, οι απροκάλυπτες σχέσεις του με την Χαμάς και την Μουσουλμανική Αδελφότητα, καθώς και η επιθετική στάση του κατά της Ελλάδας και της Κύπρου.
Η Ευρώπη, αργά αλλά σταθερά, συνειδητοποιεί ολοένα και περισσότερο ότι η επιθετική και προκλητική εξωτερική πολιτική του Ερντογάν αποτελεί απόδειξη πως η Τουρκία επιδιώκει να υλοποιήσει επεκτατικούς εδαφικούς στόχους. Ωστόσο οι ευρωπαίοι ηγέτες, ενώ προβαίνουν σε μια τέτοια εκτίμηση, δεν συμφωνούν στον τρόπο με τον οποίο θα εκφράσουν τη θέση τους.
Αρχικά, η πιθανότητα επιβολής κυρώσεων από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ στην κυβέρνηση του Ερντογάν ήταν μεγάλη. Όμως στην πορεία προέκυψαν διάφορα αναπάντητα ερωτήματα για το τι απαιτεί η Ευρώπη και η Αμερική από την Τουρκία και ποια η στάση των Ευρωπαίων με τον αραβικό και τον ισλαμικό κόσμο.
Η Δύση σαφώς και μπορεί να δώσει συγκεκριμένα πολιτικά - οικονομικά κίνητρα στην Τουρκία ώστε :
1) Να αποφευχθεί η σύγκρουση με την Ελλάδα και την Κύπρο στην Ανατολική Μεσόγειο.
2) Να σταθεροποιηθεί η κατάσταση στη Συρία.
3) Να υπάρξει προστασία στους Κούρδους .
4) Να τερματιστεί ο εμφύλιος πόλεμο στη Λιβύη.
5) Να διακοπούν οι σχέσεις του καθεστώτος Ερντογάν με ισλαμικές οργανώσεις που έχουν χαρακτηριστεί και ως «τρομοκρατικές». Ο Ismail Haniyeh, αρχηγός της Χαμάς στη Γάζα, επισκέφθηκε τον περασμένο μήνα την Τουρκία και συναντήθηκε με τον
Ερντογάν ο οποίος συγχαίρει τον Τούρκο πρόεδρο για την ανακάλυψη φυσικού αερίου στη Μαύρη Θάλασσα και για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί !!!
Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη θεωρούν αψυχολόγητη την εξωτερική πολιτική που ασκεί ο Ερντογάν η οποία επικρίνεται και από πολλές αραβικές- ισλαμικές χώρες.
Ένα ευρωπαϊκό μέτρο κατά της Τουρκίας θα μπορούσε να είναι η εφαρμογή όσων συμφωνήθηκαν τον Νοέμβριο του 2019, όταν η ΕΕ καθιέρωσε το νομικό πλαίσιο για κυρώσεις, όπως απαγόρευση επισκέψεων σε χώρες της ΕΕ και πάγωμα περιουσιακών στοιχείων σε στελέχη του καθεστώτος Ερντογάν, χωρίς να αναφέρονται ονόματα σε πρώτη φάση. Ωστόσο, πολλοί στην ΕΕ αμφιβάλουν εάν κάτι τέτοιο τρομάξει και συνετίσει τον Ερντογάν ή εκείνος αγνοήσει επιδεικτικά τις κυρώσεις.
Ο Ερντογάν σαφώς και εκμεταλλεύεται την αδυναμία έκφρασης κοινής θέσης μεταξύ των Ευρωπαίων, αλλά και Αμερικανών, ως προς τον τρόπο αντιμετώπισης του ζητήματος των κυρώσεων εις βάρος του.
Το σκηνικό «Βαβέλ» σε Ευρώπη και Αμερική διαμορφώνεται ως εξής : Εντός ΕΕ Γαλλία, Ελλάδα και Κύπρος τάσσονται υπέρ μιας σκληρής γραμμής, ενώ Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία κλίνουν περισσότερο προς μια ήπια επίπληξη. Στις ΗΠΑ, το
Κογκρέσο είναι πιο σκληρό με την Τουρκία απ ότι η κυβέρνηση Τραμπ.
Επίσης και στις δυο ηπείρους τίθεται το δίλημμα εάν τυχόν κυρώσεις στην Τουρκία οδηγήσουν τον Ερντογάν σε στενότερη συνεργασία με την Ρωσία. Η εκτίμηση είναι ότι πιθανόν οι κυρώσεις να οδηγήσουν σε σύσφιξη της τουρκο-ρωσικής συνεργασίας, αλλά όχι σε στενότερη φιλία, διότι οι δύο χώρες έχουν διαφορετικά σχέδια για τις τρέχουσες και μελλοντικές καταστάσεις στη Συρία και τη Λιβύη αλλά και την Ανατολική Μεσόγειο . Η οργισμένη αντίδραση της Μαρίας Ζαχάροβα εκπροσώπου του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών στα fake news περί δήθεν έκδοση NAVTEX για κοινά Ρωσοτουρκικά γυμνάσια στην Ανατολική Μεσόγειο, καταδεικνύει την ουδετερότητα που επιδιώκει η Μόσχα στην περιοχή και η αποφυγή ταύτισης με την Τουρκία και τα επεκτατικά σχέδια Ερντογάν στην ευρύτερη περιοχή. Άλλωστε οι καταγγελίες των Ρώσων εναντίον της Τουρκίας έχουν αυξηθεί από τότε που η τελευταία άρχισε να χρησιμοποιεί τη στρατιωτική της δύναμη στην Λιβύη εναντίον του στρατηγού Χαφτάρ.
Επιπλέον στις Βρυξέλλες καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι θα είναι δίκοπο μαχαίρι εάν σε ένα πακέτο κυρώσεων κατά της Τουρκίας συμπεριλαμβάνεται και η διακοπή ή το μπλοκάρισμα των διαδικασιών της ενταξιακής της πορεία στην ΕΕ. Η ζωή έχει δείξει ότι όσο περισσότερο καθυστερεί η διαδικασία ένταξης , τόσο αυξάνεται η θρησκευτική-εθνικιστική τάση στην Τουρκία καθώς ο Ερντογαν εμφανίζει την ΕΕ ως κλειστή «χριστιανική λέσχη».
