Αυτός ο τίτλος στο χθεσινό Ριζοσπάστη αποδίδει συνοπτικά και γλαφυρά το περιεχόμενο της επίσκεψης Πομπέο στην Ελλάδα, αφού στην ουσία αυτή η επίσκεψη επιταχύνει τη μετατροπή, όχι μόνο της Σούδας, αλλά ολόκληρης της χώρας, σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟϊκή βάση, με την επέκταση των υφιστάμενων υποδομών και τη δημιουργία νέων.
Πρόκειται για την αναβάθμιση της Στρατηγικής Συμφωνίας Ελλάδας-ΗΠΑ, που εγκαινίασε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα συνεχίζει η κυβέρνηση της ΝΔ.
Εκτός των στρατιωτικών υποδομών, αυτή η Συμφωνία εμπλέκει τη χώρα ακόμη πιο βαθιά στους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς και σ’ άλλα επίπεδα: Απ’ τον προσανατολισμό των ενόπλων δυνάμεων, την οργάνωση και λειτουργία της ναυπηγικής και αμυντικής βιομηχανίας της χώρας, μέχρι τις επιδιώξεις για την ενέργεια και τα δίκτυα επικοινωνίας. Βασικός κι ομολογημένος στόχος η περαιτέρω πρόσδεση της Ελλάδας στους πολυεπίπεδους ανταγωνισμούς ανάμεσα σε ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ρωσία – Κίνα κ.λπ.
Κι όλα αυτά συμβαίνουν τη στιγμή που αυτοί οι ανταγωνισμοί απειλούν να τινάξουν την ευρύτερη περιοχή στον αέρα, που προεόρτια ζούμε ήδη στη σύγκρουση ανάμεσα σε Αρμενία-Αζερμπαϊτζαν και ενώ αξιωματούχοι από Ρωσία και Ιράν έχουν αναφερθεί στις στρατιωτικές υποδομές των ΗΠΑ- άρα κι αυτών στην Ελλάδα- ως πιθανούς στόχους σε περίπτωση πιο γενικευμένης ανάφλεξης.
Πρόκειται, συνεπώς, για μια επικίνδυνη πολιτική τόσο για τον ελληνικό λαό όσο και για τους άλλους λαούς. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι αμερικανοΝΑΤΟϊκές βάσεις στην Ελλάδα -με προεξάρχουσα τη Σούδα- ήταν τα προπύργια των ιμπεριαλιστικών πολέμων και των επεμβάσεων που αιματοκύλισαν τα προηγούμενα χρόνια τα Βαλκάνια, τη Μέση Ανατολή, τη Βόρεια Αφρική, με διαμελισμό κρατών, κύματα προσφύγων και ποταμούς αίματος.
Φυσικά, δεν είναι όλοι χαμένοι απ’ αυτήν την υπόθεση. Η άρχουσα τάξη στην Ελλάδα συνειδητά συμμετέχει σ’ αυτούς τους σχεδιασμούς προσδοκώντας κέρδη και οφέλη απ’ την γεωπολιτική, ενεργειακή και οικονομική “μοιρασιά”, που θα συντελεστεί στις πλάτες των λαών. Γι’ αυτό και όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις σπεύδουν να υπηρετήσουν αυτές τις επιδιώξεις.
Το επιχείρημα της κυβέρνησης της ΝΔ, ότι αυτή η Στρατηγική Συνεργασία θωρακίζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας είναι ανιστόρητο και χρεοκοπημένο. Όσοι ανέμεναν μια “ηχηρή παρέμβαση” υποστήριξης για αυτά τα ζητήματα απ’ τον ΥπΕξ των ΗΠΑ, Μ. Πομπέο, κατά την επίσκεψή του στην Ελλάδα και τις κοινές δηλώσεις με τον κ. Μητσοτάκη, τελικά έμειναν στην “αναμονή”. Αυτό που εισέπραξαν ήταν τελικά μια “εκκωφαντική σιωπή”.
Δεν μας προξενεί καμία εντύπωση. Η στρατηγική των ΗΠΑ κινείται με γνώμονα τη διατήρηση της συνοχής στη Ν.Α. πτέρυγα του ΝΑΤΟ και την απόσπαση της Τουρκίας απ’ τη ρωσική επιρροή. Άλλωστε, είναι οι ίδιες δυνάμεις που έχουν φουσκώσει τα πανιά του Ερντογάν για τις επεμβάσεις του σε Συρία, Ιράκ, Λιβύη και τώρα στη διαμάχη Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν.
Σ’ αυτό το πλαίσιο καθοδηγούν τις επικίνδυνες διευθετήσεις για “συνεκμετάλλευση” στο Αιγαίο και την Ανατ. Μεσόγειο, που θα αποτελέσει όχι το τέλος- όπως πολλοί νομίζουν- αλλά την “αρχή” για νέο γύρο ανταγωνισμών.
Κι αυτό γιατί θα πρόκειται για εύθραυστες συμφωνίες μεταξύ “ληστών”, που αντιμάχονται για τη “λεία” και οι οποίες συμφωνίες θα υπόκεινται στη διαρκή αμφισβήτηση, ανάλογα με τις εξελίξεις, το συσχετισμό δυνάμεων, την αναδιάταξη των συμμαχιών.
Θα ήταν τελείως διαφορετικό αν μιλούσαμε για Συμφωνίες μεταξύ λαών που έχουν την πραγματική εξουσία στις χώρες τους και μπορούν να λύνουν και τις όποιες υπαρκτές ή κληρονομημένες διαφορές.
Το πρόσφατο παράδειγμα του Ναγκόρνο-Καραμπάχ είναι χαρακτηριστικό. Δύο λαοί, που για 70 χρόνια, στο πλαίσιο της Σοβιετικής Ένωσης, του σοσιαλισμού, έζησαν μαζί και προόδευσαν ειρηνικά, σήμερα βρίσκονται για μια ακόμη φορά στα πρόθυρα γενικευμένου πολέμου.
Απέναντι σ’ αυτές τις εξελίξεις, η κυβέρνηση της ΝΔ αναλαμβάνει σοβαρές ευθύνες που αργά ή γρήγορα θα κληθεί να πληρώσει. Φυσικά ενεργεί πάνω στο στρωμένο έδαφος που της παρέδωσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη για τις “κοινές αξίες Ελλάδας και ΗΠΑ” και για τις σχέσεις των δύο χωρών, που περνάνε το “μήνα του μέλιτος”, έρχονται σε συνέχεια των αντίστοιχων δηλώσεων του κ. Τσίπρα.
Φτάνουν, μάλιστα, στο σημείο τα δύο κόμματα να “αλληλοσυγχαίρονται” και να πλειοδοτούν για το ποιος υπηρέτησε καλύτερα αυτή την επικίνδυνη στρατηγική. Ο κ. Τσίπρας συγχαίρει τον κ. Μητσοτάκη που υιοθέτησε την -ευρωατλαντικής κοπής- Συμφωνία των Πρεσπών, ενώ υπουργοί της ΝΔ συγχαίρουν τον κ. Τσίπρα που αναβάθμισε τις σχέσεις με τις ΗΠΑ και συνέβαλε “στον περιορισμό του αντιαμερικανισμού στην Ελλάδα”.
Το ΚΚΕ τονίζει την ανάγκη να δυναμώσει συνολικά η κινητοποίηση του ελληνικού λαού ενάντια σε αυτές τις επικίνδυνες εξελίξεις. Απ’ αυτήν την άποψη είναι ελπιδοφόρες οι κινητοποιήσεις “υποδοχής” του ΥπΕξ των ΗΠΑ, σε Θεσσαλονίκη και Χανιά.
Ο λαός έχει πλέον πολλές αποδείξεις για να μην ξοδεύει άλλο την εμπιστοσύνη του στην πολιτική που εναποθέτει την προστασία της ειρήνης και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας στους “συμμάχους” των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ. Να αποσύρει την εμπιστοσύνη του από την κυβέρνηση και τα κόμματα που είναι βουτηγμένοι ως το λαιμό στα αιματοβαμμένα αμερικανοΝΑΤΟϊκά σχέδια για λογαριασμό της αστικής τάξης της χώρας.
Είναι επιτακτική ανάγκη ο αγώνας για να κλείσουν οι ξένες στρατιωτικές βάσεις στην Ελλάδα. Για να επιστρέψουν οι στρατιωτικές αποστολές της χώρας που βρίσκονται εκτός συνόρων, για να αποδεσμευτεί η Ελλάδα απ’ τον θανάσιμο εναγκαλισμό με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, με το λαό στην εξουσία και ιδιοκτήτη του πλούτου. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να εξασφαλίσει την ειρήνη, την ευημερία, τη φιλία και συνεργασία ανάμεσα στους λαούς.
Ο Γιάννης Γκιόκας είναι Βουλευτής Ανατολικής Αττικής του ΚΚΕ, Υπεύθυνος Γραφείου Τύπου ΚΚΕ