Με τροπολογία που κατέθεσε ο ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ στη Βουλή ζητάει ότι δεν έκανε όσο κυβερνούσε: να επιλέγεται η διοίκηση της ΕΡΤ από την Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας του Κοινοβουλίου.
Προφανώς νομίζουν ότι αυτό οδηγεί στην ανεξαρτησία, ενώ απλώς αντί να την ελέγχει ένα κόμμα θα το κάνουν περισσότερα. Το ζητούμενο είναι να μην ελέγχεται από κόμματα.
Αλλά και πάλι στερνή μου γνώση… Αν επί ΣΥΡΙΖΑ είχε κατοχυρωθεί η αυτονομία της δημόσιας ράδιο-τηλεόρασης, καμία επόμενη κυβέρνηση δεν θα αποτολμούσε να τη γυρίσει πίσω.
Στην αιτιολογική έκθεση της σημερινής συριζο-πρότασης γίνεται λόγος για «ευρύτερες συναινέσεις, που εγγυώνται ότι στο Δ.Σ. θα επιλέγονται οι βέλτιστοι υποψήφιοι και όχι οι αρεστοί στην εκάστοτε κυβέρνηση».
Και σε τι θα συμβάλει η διακομματική συναίνεση; «Η ΕΡΤ Α.Ε. θα λειτουργεί ως δημόσια – και όχι ως κρατική, πολλώ δε μάλλον κυβερνητική – ραδιοτηλεόραση». Αν ως εκεί φτάνει το όραμα της Αριστεράς στην ενημέρωση , μάλλον έχουν χάσει επεισόδια
Σε κάθε περίπτωση αργά το θυμηθήκαν. Και βρήκαν και κυβέρνηση να το ζητήσουν. Δεν διάβασαν σωστά γιατί μια από τις πρώτες ενέργειες του Μητσοτάκη ήταν να πάρει υπό την προσωπική του εποπτεία και τα διοικητικά πράγματα της κρατικής τηλεόραση και του ΑΠΕ. Σαν λάφυρο της εκλογικής νίκης του.
Ακόμη και όταν το ΣτΕ το έκρινε ασύμβατο ,επέστρεψε την αρμοδιότητα στον … εαυτό το, δια του Λιβάνιου.
Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν δεν έχει καμία τύχη. Θα μπορούσε ίσως να γίνει ευμενώς δεκτή από την κοινή γνώμη, αν εκ παραλλήλου οι βουλευτές του είχαν καταθέσει και συμβολαιογραφική πράξη με ρήτρες πως όταν ξανακυβερνήσουν θα κάνουν στην Αγία Παρασκευή αυτά που ζητάει τώρα.
Κατά τα ψέματα. Η ΕΡΤ πάσχει από σύνδρομο της Στοκχόλμης. Γεννήθηκε ως περιουσιακό στοιχείο των κυβερνήσεων και έτσι μεγάλωσε και θα συνεχίσει. Κανείς δεν πιστεύει ότι θα γίνει BBC.. Όπως δεν έγινε όταν την ανέλαβε το ίδιο το BBC.
Δυο φορές μάλιστα-την πρώτη από τα γεννοφάσκια της, το 1975 . Αλλά ο ίδιος ο Καραμανλής που κάλεσε τον θρυλικό σερ Χίου Γκραν να την εκγυμνάσει, έλεγε ότι «οι ειδήσεις πρέπει να δείχνουν μόνο την κυβέρνηση, γιατί μόνο αυτή παράγει έργο».
Άλλωστε μέχρι να γεννηθεί υπήρξε επώδυνη εγκυμοσύνη που κατέληξε σε τερατογέννηση: τη μισή δουλειά έκανε ο …στρατός.
Το τέρας καταβρόχθιζε όποιον απειλούσε να το κάνει πραγματική ραδιοτηλεόραση. Ο Χορν , ο Χατζηδάκης, ο Μορώνης, ο Σωμερίτης , ο Ρωμαίος, και πρόσφατα ο Ταγματάρχης, – και από πολιτικούς με καλές προθέσεις, ο Πεπονής, ο Σηφουνάκης και αργότερα ο … Μόσιαλος- έφυγαν άπρακτοι . Το τέρας είναι εκεί και τρέφεται σαν τα τροπικά δάση: από τη σήψη του.
Στα 46 χρόνια της η ΕΡΤ, ανάπηρη εκ γενετής, παραμένει αμαρτωλός βραχίονας προπαγάνδας όσων κυβερνούν. Και όταν ήταν μονοπώλιο και στη συνέχεια. Ένα δουλικό χωρίς υπόληψη , ούτε καν από τα ανακυκλωνόμενα αφεντικά της. Απαξιωμένη και αδικοχαμένη υπόθεση- παρά το μόχθο της πλειοψηφίας των ανθρώπων της-των περαστικών κάθε κυβέρνησης εξαιρουμένων.
Μια σκοτεινή – και σκανδαλώδης- πλευρά της είναι ότι για δεκαετίες λειτουργεί ως μηχανισμός κατάρτισης, σε κάθε ειδικότητα του κλάδου, για λογαριασμό των ιδιωτικό καναλιών- που αρπάζουν τους καλύτερους από όσους εκπαιδεύει με κρατικές δαπάνες.
Ορισμένοι άρπαξαν και το αρχείο της .Λεηλατήθηκε χωρίς ποτέ καμιά κυβέρνηση να ζητήσει πίσω τα «τηλεοπτικά ελγίνεια», που υποστηρίζουν ακόμα τις εκπομπές των ιδιωτικών καναλιών. Τζάμπα.
Η ΕΡΤ είναι η μοναδική Ανώνυμη Εταιρία στον πλανήτη με τρείς πηγές χρηματοδότησης: τον κρατικό προϋπολογισμό, τους διαφημιζόμενους και όλους τους πολίτες με ρολόι της ΔΕΗ.
Ήδη θα έπρεπε να είναι το αφεντικό στο χώρο. Τα ιδιωτικά κανάλια να τρέμουν τον ανταγωνισμό από ένα μεγαθήριο που εκπέμπει 72 ώρες πρόγραμμα την ημέρα . Από τρία κανάλια- συν το δορυφορικό που καταργήθηκε με το «μαύρο» του Σαμαρά και δεν επανήλθε.
Πρωτίστως έπρεπε να έχει τον πρώτο λόγο στις τρεις πηγές προγράμματος: την ενημέρωση, τις δικές της σειρές ψυχαγωγίας και την πρόσβαση στις αγορές-στις όποιες να μετέχει και ως πωλητής.
Και στα τρία υστερεί, γιατί οι πόροι της δεν επενδύονται στην ποιότητα και την εμπορική ανάπτυξη. Διασπαθίζονται από κυκλώματα εσωτερικής αντιτηλεοπτικής νοοτροπίας και εξωτερικών παραγωγών.
Σκάνδαλα επί σκανδάλων , τα οποία περιέργως κάθε κυβέρνηση συγκαλύπτει για λογαριασμό της… προηγούμενης- ώστε να αφήσει το δρόμο ανοιχτό για τα δικά της.
Ίσως το πρώτο σκάνδαλο είναι η ανάθεση της διοίκησης σε ημέτερους: συνήθως μέτριους, άσχετους, και πρόθυμους για οδηγίες από τον εκάστοτε αρχισυντάκτη, που κυκλοφορεί ντυμένος υπουργός Τύπου.
Αν το πρόβλημα στα ιδιωτικά κανάλια είναι πρόβλημα ιδιοκτησίας, στην ΕΡΤ έχει μια να επιπλέον επιβάρυνση: κάποιοι κλέβουν διαρκώς τους τίτλους ιδιοκτησίας από αυτούς που βάζουν τα λεφτά.
(Ο Γιώργος Λακοπουλος είναι δημοσιογράφος)