Την ώρα που στις συνομιλίες της Βιέννης διαπιστώνονται βήματα προόδου στην διαπραγμάτευση για την επιστροφή των ΗΠΑ στην συμφωνία του 2015 για τον διεθνή έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν το Ισραήλ επιτίθεται σε ιρανική εγκατάσταση εμπλουτισμού ουρανίου.
Επί πλέον η ανεπισήμως επιβεβαιωθείσα ισραηλινή επιχείρηση συνέπεσε με την επίσκεψη στην χώρα του Υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ.
Με δεδομένη την απόλυτη προτεραιότητα που δίνει ο Λευκός Οίκος στην μεθόδευση της επιστροφής των ΗΠΑ στην συμφωνία του 2015 ,αλλά και με δεδομένο ότι όλοι οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Ομπάμα που ενεπλάκησαν στις μυστικές διαπραγματεύσεις με την Τεχεράνη κατέχουν σήμερα κορυφαίες θέσεις στην κυβέρνηση Μπάιντεν θα πρέπει να αποκλείσουμε κατηγορηματικά την ανοχή και πολύ περισσότερο την συνενοχή της αμερικανικής πλευράς στην ισραηλινή επίθεση.
Οι ΗΠΑ περιορίσθηκαν να πάρουν αποστάσεις και προφανώς δεν θα δημοσιοποιήσουν την όποια δυσαρέσκεια τους με το Ισραήλ όσο θα συνεχίζεται η διαπραγμάτευση για την επιστροφή τους στην Συμφωνία του 2015.
Δεν είναι η πρώτη φορά που το Ισραήλ και ο Νετανιάχου συγκρούονται μετωπικά με την γραμμή πλεύσης της Ουάσιγκτον στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Ανταρσία Νετανιάχου είχε καταγραφεί αμέσως μετά την υπογραφή της Συμφωνίας του 2015 με τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό να σχηματίζει με την Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα ένα άτυπο αλλά ισχυρό μέτωπο δυσαρεστημένων με την πολιτική Ομπάμα.
Η ανοικτή αντιπαράθεση είχε φθάσει τότε σε παροξυσμό με τον Λευκό Οίκο να μην δέχεται τον ευρισκόμενο στις ΗΠΑ Νετανιάχου , και το Φιλοϊσραηλινό και Σαουδαραβικό Λόμπι να προσπαθούν να βραχυκυκλώσουν την προσέγγιση του Μεγάλου Σατανά με ένα μέλος του Άξονα του Κακού, για να θυμηθούμε τους χαρακτηρισμούς του Χομεϊνί και του Μπους υιού για τις ΗΠΑ και το Ιράν αντίστοιχα.
Στις αρχές της δεκαετίας του 60 οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών προσπάθησαν ανεπιτυχώς να εμποδίσουν την απόκτηση πυρηνικών όπλων από το Ισραήλ καθώς το σχετικό πρόγραμμα έτρεχε από τα μέσα της δεκαετίας του 50 με την βοήθεια της Γαλλίας.
Η πιο σημαντική όμως κρίση και δημόσια αντιπαράθεση ΗΠΑ-Ισραήλ καταγράφηκε στις αρχές της Άνοιξης του 1992 λίγους μήνες μετά την Ειρηνευτική Διάσκεψη της Μαδρίτης που συγκάλεσε ο Μπους πατήρ την επαύριον της Καταιγίδας της Ερήμου.
Τότε η υπό τον Σαμίρ κυβέρνηση του Λικούντ αγνόησε τις σκληρές προειδοποιήσεις των Μπους και Μπέικερ και συνέχισε την κατασκευή οικισμών για εποίκους στην Δυτική Όχθη.
Η απάντηση των ΗΠΑ ήλθε με συνέντευξη του Μπέικερ στο CNN όπου ανακοινώθηκε η διακοπή των διμερών διαβουλεύσεων μέχρι να αλλάξει πολιτική ο Σαμίρ. Τότε είπε σε μια κορύφωση τεξανικής αβρότητας ο επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ μπορεί να τηλεφωνήσει στο τηλεφωνικό κέντρο του Λευκού Οίκου όπου υπάρχει βάρδια σε 24ωρη βάση.
Τις βδομάδες που ακολούθησαν η κυβέρνηση Σαμίρ έχασε την κοινοβουλευτική της πλειοψηφία , και στις πρόωρες εκλογές που ακολούθησαν νικητές αναδείχθηκε ο Ράμπιν και το Εργατικό Κόμμα.
Με δεδομένο ότι το Ισραήλ θεωρεί την παρουσία και την επιρροή του Ιράν στην Μέση Ανατολή, στο Ιράκ στην Συρία και τον Λίβανο, με η και χωρίς πυρηνικά όπλα, στρατηγικών διαστάσεων απειλή είναι βέβαιο ότι η ανταρσία Νετανιάχου θα έχει και νέα επεισόδια.
(Ο Γιώργος Καπόπουλος είναι δημοσιογράφος-διεθνολόγος)