Πενήντα τρία χρόνια έχουν περάσει από την επιβολή της στρατιωτικής, made in USA, δικτατορίας της 21ης Απριλίου.
Αρκετοί νέοι δεν έχουν ζήσει ούτε τις άμεσες επιπτώσεις της, αν και ορισμένες από αυτές έχουν ρίξει βαριά τη σκιά της ακόμα και στο σήμερα της χώρας, όπως πχ η εισβολή και η κατοχή μεγάλου μέρους της Κύπρου από τις τουρκικές δυνάμεις κατοχής.
Τα «Παιχνίδια Εξουσίας», σε μια προσπάθεια στήριξης του καλού βιβλίου, που στην περίοδο της κρίσης του κορονοϊού δέχεται νέες μεγάλες , παρουσιάζουν σήμερα τέσσερα βιβλία των εκδόσεων «Θεμέλιο» για την 21η Απριλίου.
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΑΛΑΦΑΤΗΣ
Μια ηλιαχτίδα σε πέτρινους τοίχους - Τα χρόνια του εγκλεισμού 1966-1974
Με έξι έργα του
ΓΙΑΝΝΗ ΨΥΧΟΠΑΙΔΗ
64 μικρές αυτοβιογραφικές ιστορίες από τα χρόνια που ακολούθησαν τον αισιόδοξο δυναμισμό των φοιτητικών κινητοποιήσεων του ’60 και κινείται στους δρόμους της στρατιωτικής θητείας και του τιμωρητικού εγκλεισμού για αντιδικτατορική δράση. Είναι στιγμές μιας συλλογικής ζωής. Καθημερινές, πολιτικές και ανεκδοτολογικές ενίοτε, που πολλές φορές έχουν έναν προσωπικό χαρακτήρα, κυρίως οι ιστορίες από το στρατό.
Συνολικά, οι ιστορίες αναφοράς του βιβλίου είναι μια πλούσια πηγή με άμεσες και έμμεσες πληροφορίες για την εποχή της Χούντας.
Την έκδοση κοσμούν έξι έργα του Γιάννη Ψυχοπαίδη.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΝΤΕΝ
Δικτατορία και Αντίσταση 1967-1974
Προσωπική μαρτυρία
Μια μαρτυρία για τη δικτατορία των συνταγματαρχών και την αντίσταση εκείνων των χρόνων.
Ο Σωτήρης Βαλντέν έζησε την περίοδο της δικτατορίας ως μαθητής στην Αθήνα και στη συνέχεια ως φοιτητής στη Σουηδία και το Παρίσι, με πολλά ταξίδια, νόμιμα και παράνομα, στην Ελλάδα. Οργανώθηκε γρήγορα στην αντίσταση στις γραμμές της ανανεωτικής Αριστεράς και αργότερα ήταν ο σύνδεσμος της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Σπουδαστών (ΚΟΣ) του ΚΚΕ (εσωτερικού) και του Ρήγα Φεραίου με την ηγεσία του Κόμματος στο εξωτερικό.
Ο Βαλντέν αφηγείται την ένταξή του στον Ρήγα και την Αριστερά, την αντίσταση στο Κολλέγιο Αθηνών, την αντιδικτατορική του δράση στη Σουηδία και την Ελλάδα. Μέσα από την αφήγησή του θίγονται θέματα όπως οι «δυναμικές ενέργειες», η δράση των φιλελεύθερων αστών, η «φιλελευθεροποίηση» του δικτατορικού καθεστώτος και η «νόμιμη» αντίσταση, οι εσωτερικές διαμάχες στην ανανεωτική Αριστερά, το κίνημα αλληλεγγύης και το φοιτητικό κίνημα στο εξωτερικό, καθώς και το κλίμα στην Ευρώπη μετά τον Μάη του ’68.
ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΚΑΛΛΙΒΡΕΤΑΚΗΣ
Δικτατορία και Μεταπολίτευση
«Είχε εξαρχής ο όρος “χούντα” την αρνητική σημασία που απέκτησε στη συνέχεια; Υπήρξε πράγματι “ζάχαρη” στο περίφημο σαμποτάζ του Έβρου, και προστάτευσε όντως ο Γεώργιος Παπανδρέου τον “προβοκάτορα»” Παπαδόπουλο, το 1965, λόγω εντοπιότητας; Ήταν πάντοτε ανέφελες οι σχέσεις του δικτατορικού καθεστώτος με τις ΗΠΑ, και έχει βάση ο αστικός μύθος ότι ο Παπαδόπουλος ανατράπηκε λόγω της στάσης του στον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του 1973; Πότε ονομάστηκε “Μεταπολίτευση” η κατάρρευση της δικτατορίας το 1974 και τι σήμαινε ο όρος στην πρώτη περίοδο; Ποιους κινδύνους περικλείει η στρεβλή κατάχρηση της λέξης μέχρι σήμερα; Ποιο υπήρξε το αληθινό εύρος και βάθος της “αποχουντοποίησης” και πώς επηρέασε την πορεία της Γ΄ Ελληνικής Δημοκρατίας;»
Έξι αυτοτελείς μελέτες του ιστορικού του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, Λεωνίδα Καλλιβρετάκη, ο οποίος βασιζόμενος σε συστηματική συγκέντρωση και μεθοδική αξιοποίηση άγνωστων τεκμηρίων, επανεξετάζει και ανατρέπει συμπεράσματα που επί δεκαετίες θεωρούνταν δεδομένα.
ΤΑΚΗΣ ΜΠΕΝΑΣ
Της Δικτατορίας 1967-1974
Μνήμες νωπές της τρίτης τραγωδίας
Με το βιβλίο αυτό ο Τ. Μπενάς ολοκληρώνει την τριλογία του για την ελληνική τραγωδία. Ο συγγραφέας δεν επιχειρεί να γράψει την ιστορία της δικτατορίας και του αντιδικτατορικού αγώνα. Aκολουθεί μια άλλη οπτική, αυτήν της απλής μαρτυρίας με βιωματικές εμπειρίες. Είναι μια συμβολή στη «διάσωση της ιστορικής μνήμης».
O T. Mπενάς, ένα από τα ελάχιστα ανώτερα στελέχη της Aριστεράς που κατάφεραν τη νύχτα της 21ης Aπριλίου 1967 να διαφύγουν τη σύλληψη, περιγράφει χαρακτηριστικές στιγμές και γεγονότα της παρανομίας, της σύλληψης, της αποφυλάκισής του. Ακολουθεί η «φιλελευθεροποίηση» και ο Nοέμβρης του 1973, η σύλληψη από τη χούντα του Iωαννίδη, τα κρατητήρια της Aσφάλειας και τελικά η εξορία ώς τις 25 Iουλίου 1974.