Και ξαφνικά ξέσπασε σφοδρή αντιπαράθεση μεταξύ του ΜέΡΑ25 και του ΚΚΕ, καθώς το κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη απάντησε με ανακοίνωσή του σε άρθρο του «Ριζοσπάστη» για το Συνέδριό του που έγινε πρόσφατα.
Η ανακοίνωση του ΜέΡΑ25 το πρωί της Δευτέρας:
Μια απάντηση στον «Ριζοσπάστη»
Με απογοήτευση αλλά χωρίς έκπληξη διαβάσαμε στον «Ριζοσπάστη» του Σαββάτου 12ης Ιουνίου τι «έμαθε» η ηγεσία του ΚΚΕ από το 1ο Διαβουλευτικό Συνέδριο του ΜέΡΑ25 (βλ. εδώ)
Γιατί χωρίς έκπληξη;
Δεν είναι η πρώτη φορά που το ΚΚΕ επιστρατεύει εσκεμμένες διαστρεβλώσεις των θέσεων του ΜέΡΑ25, ακόμα και ψέματα. Αρκούν τρία παραδείγματα πριν το Συνέδριό μας:
1. Προεκλογικά, ο ΓΓ του ΚΚΕ χαρακτήρισε τον Γραμματέα του ΜέΡΑ25 «Άνθρωπο του Σόρος», μια ανυπόστατη κατηγορία που αρχικά σκαρφίστηκαν νεοφασιστικές δυνάμεις (π.χ. η εφημερίδα «Στόχος») και, αργότερα, υιοθέτησαν σημαίνοντες εκπρόσωποι της τρόικας εσωτερικού (π.χ. ο κ. Γιάννης Στουρνάρας).
2. Όταν το ΜέΡΑ25 καταθέσαμε την πρότασή μας για κατάργηση των πωλήσεων κόκκινων δανείων στα αρπακτικά ταμεία, για έξωσή τους από την χώρα μέσω της κατάργησης όλων των πλειστηριασμών 1ης κατοικίας & λειτουργούντων μικρομάγαζων, και ίδρυση δημόσιας εταιρείας διαχείρισης ιδιωτικών χρεών, το ΚΚΕ την παρουσίασε ως «ξεπούλημα των σπιτιών των χρεωμένων λαϊκών οικογενειών σε δημόσιο αντί για ιδιωτικό fund» - κάτι δηλαδή σα να διαστρεβλώνεται η πρόταση υπέρ ενός δημόσιου συστήματος υγείας ως «ξεπούλημα την λαϊκής υγείας σε δημόσιους αντί για ιδιωτικούς θεσμούς».
3. Απευθυνόμενος στην κα Κεραμέως ο Γραμματέας του ΜέΡΑ25 είπε: «Το κράτος δεν δικαιούται να επιβάλει στους φοιτητικούς συλλόγους πως θα εκλέγουν τους αντιπρόσωπούς τους. Αν κα Υπουργέ σας ενδιαφέρει ειλικρινά η αποκομματικοποίηση του φοιτητικού κινήματος, καταργείστε το μεγαλύτερο καρκίνωμα στα πανεπιστήμια της χώρας: την ΔΑΠ». Την επομένη, στο πρωτοσέλιδό του ο «Οδηγητής» (βλ. φύλλο 4ης Ιουνίου 2021) τον αποκάλεσε… «λαγό» της κας Κεραμέως!
Γιατί με απογοήτευση;
Μετά τις ουσιαστικές τοποθετήσεις στο 1ο Διαβουλευτικό Συνέδριο του ΜέΡΑ25, την μαρξιστική ανάλυση στην οποία βασίστηκαν, και τον συντροφικό και φιλικό τρόπο με τον οποίο απευθυνθήκαμε στο ΚΚΕ – όπως και σε όλες τις δυνάμεις που έχουν/έχουμε κοινή ηθική υποχρέωση να συστρατευτούμε για την ρήξη με την ολιγαρχία – περιμέναμε κάτι διαφορετικό: Μια σκληρή μεν αλλά εποικοδομητική δε κριτική σε αυτά που είπαμε, αντί για οφθαλμοφανή διαστρέβλωση εκείνων που είπαμε σερβιρισμένη με ικανή δόση κατάφωρων ψεμάτων.
Κι επειδή στο ΜέΡΑ25 μας αρέσει να μιλάμε συγκεκριμένα, ξεκινάμε με το πιο κατάφορο ψέμα του «Ρ»: «… ο Βαρουφάκης ως ΥΠΟΙΚ εφάρμοζε τα μέτρα της Τρόικας». Καλούμε την ηγεσία του ΚΚΕ να σαρώσουν κάθε νόμο ή υπουργική απόφαση που φέρει την υπογραφή του Γιάνη Βαρουφάκη την περίοδο της σύντομης υπουργίας του. Δεν θα βρουν ούτε ένα μέτρο της τρόικας. Το μόνο που θα βρουν είναι φιλολαϊκές υπουργικές αποφάσεις και νομοθετήματα που ο Γραμματέας του ΜέΡΑ25 υπέγραψε τότε κόντρα στην τρόικα και υπό τις απειλές της. Π.χ. τις χρεωστικές κάρτες για τις ευάλωτες οικογένειες, τις 100 δόσεις για την εξόφληση λαϊκών χρεών στην εφορία, την μείωση 40% των μισθών των μελών του ΔΣ του ΤΧΣ. Ούτε ένα ευρώ νέου φόρου! Ούτε ένα ευρώ περικοπή σύνταξης, επιδόματος ή μισθού!
Μετά το κατάφορο ψέμα ακολουθεί η διαστρέβλωση. Τι θα καταλάβει ο καλόπιστος αναγνώστης του «Ρ» όταν διαβάσει το εξής; «… Οι τροΐκανοί… θα πεθάνουν από τα γέλια ακούγοντας να βαφτίζεται το Ταμείο Ανάκαμψης που ψήφισαν πριν από μερικούς μήνες και που πίνουν νερό στο όνομά του οι επιχειρηματικοί όμιλοι, μαζί με ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ και λοιπούς, ως σχέδιο πράσινης μετακαπιταλιστικής φεμινιστικής κοινής ευημερίας.» Αυτό που θα καταλάβει είναι ότι το ΜέΡΑ25 χειροκροτεί το Ταμείο Ανάκαμψης και το βαφτίζει «σχέδιο πράσινης μετακαπιταλιστικής φεμινιστικής κοινής ευημερίας». Πρόκειται για προσπάθεια παραπλάνησης του αναγνώστη του «Ρ» καθώς είναι γνωστή η πανευρωπαϊκή καμπάνια του Γραμματέα του ΜέΡΑ25 εναντίον του Ταμείου Ανάκαμψης κι η σταθερή γραμμή σύγκρουσης του κόμματός μας στη Βουλή με ΝΔ-ΚΙΝΑΛΛ-ΣΥΡΙΖΑ επειδή αποδέχονται το επαίσχυντο Ταμείο Ανάκαμψης και υπερθεματίζουν για αυτό.
Πιο κάτω ο «Ρ» αναφέρεται ειρωνικά στην εξής πρόταση από την κεντρική ομιλία του Γραμματέα του ΜέΡΑ25: «Πρέπει να πάμε πολύ πέρα από τον Πράσινο Κεϋνσιανισμό, που ναι μεν είναι αναγκαίος, αλλά δεν είναι ικανός να φέρει την ανατροπή. Για αυτό πρέπει να περάσουμε από την αναδιανομή πλεονασμάτων στην αναδιανομή των μέσων παραγωγής». Δεν μπορεί να υπάρξει μαρξιστής που να διαφωνεί με αυτή την πρόταση!
Πράγματι, η μόνιμη μαρξιστική κριτική των σοσιαλδημοκρατών-Κεϋνσιανών είναι ότι αναλώνονται στην αναδιανομή των εισοδημάτων αλλά δεν τολμούν να μιλήσουν για την απαιτούμενη αναδιανομή των μέσων παραγωγής, δηλαδή την κοινωνικοποίησή τους που είναι προαπαιτούμενο για την μετάβαση στον σοσιαλισμό. Σε αυτό το σημείο, θα ήταν ενδιαφέρουσα μια κριτική από το ΚΚΕ π.χ. ότι το ΜέΡΑ25 δεν εξηγεί πως θα γίνει αυτή η μετάβαση, από ποιον, με ποιες διαδικασίες. Αντ’ αυτού, ο «Ρ» κατηγορεί το ΜέΡΑ25, ένα κόμμα που συγκρούεται καθημερινά με τους ολιγάρχες-καπιταλιστές, που δεν φοβάται να τους κατονομάσει, που προβάλει συνθήματα εναντίον του Μελισσανίδη με λέιζερ στα καζάνια του στην Δραπετσώνα, ότι – αυτό το κόμμα – περιμένει από «…τους καπιταλιστές να αναδιανέμουν τα μέσα παραγωγής.»
Εν κατακλείδι: Η εκτίμηση κερδίζεται με ήθος, αγώνες και προτάσεις – όχι με λάβαρα, υπερσυντηρητισμό και ψεύδη
Το να κοιτάει η ηγεσία του ΚΚΕ ένα νέο κόμμα όπως το ΜέΡΑ25 με σκεπτικισμό έχει μια λογική –έχουν, όντως, δει πολλά τα μάτια τους. Τα μέλη του ΜέΡΑ25 θα μελετούσαμε με χαρά ακόμα και σκληρά λόγια κριτικής των θέσεών μας.
Δυσκολευόμαστε όμως να πάρουμε στα σοβαρά κείμενα του ΚΚΕ που ξεκινούν την αναφορά τους στο Συνέδριό μας με την φράση: «Με τις ίδιες ξανασερβιρισμένες απάτες στον λαό…». Πρόκειται για φράση που χρησιμοποιείς όταν θέλεις να κλείσεις κάθε διάλογο πριν αυτός ξεκινήσει – κάτι που κάνει κάποιος όταν δεν έχει αυτοπεποίθηση για τη δύναμη των επιχειρημάτων του.
Πιστεύει, πράγματι, η ηγεσία του ΚΚΕ ότι το ΜέΡΑ25 υπάρχει για να εξαπατήσει τον λαό; Εμείς δεν το πιστεύουμε ότι το πιστεύουν! Απλά, πιστεύουμε ότι το ΜέΡΑ25 τους ενοχλεί. Τους ενοχλεί ένα κόμμα που:
- καταθέτει τεχνοκρατικά άρτιες προτάσεις υπέρ της εργατικής τάξης και των μικρομεσαίων τις οποίες το κατεστημένο δυσκολεύεται να εξηγήσει γιατί δεν τις οικειοποιείται – μια δυσκολία την οποία το κατεστημένο δεν αντιμετωπίζει μπροστά στις τοποθετήσεις του ΚΚΕ
- με την γενναία αντίθεσή του σ’ όλες τις εξορύξεις (ακόμα και από κρατικές εταιρείες), με το πλάνο του για την 4η Πράσινη Βιομηχανική Επανάσταση, καθώς και με τον Νέο Φεμινισμό του, αναδεικνύει τον υπερσυντηρητισμό του ΚΚΕ
- αντιλαμβάνεται τον ρόλο του ως συνοδοιπόρο των κινημάτων, δίνοντας φωνή στις διεκδικήσεις τους, αλλά χωρίς να τα κηδεμονεύει
- με σύγχρονο μαρξιστικό βλέμμα ερμηνεύει τον ύστερο καπιταλισμό και στοχεύει στον μετασχηματισμό του σε μη εκμεταλλευτικό, συμμετοχικό σύστημα χωρίς ιδιωτική ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής
- είναι έτοιμο να αντιπαλέψει κάθε έκφανση αυταρχισμού και αντικομουνισμού
- με παρουσία σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα, ακόμα και στην Τουρκία, κάνει τον διεθνισμό πράξη
- με ανοικτές, συμμετοχικές διαδικασίες – και πολλά κληρωτά μέλη στα όργανά του – δείχνει πως υπάρχει εναλλακτική στις ερμητικά κλειστές διαδικασίες που γεννούν αυταρχισμό και πνίγουν την διαλεκτική σχέση μελών και ηγεσίας
Όσο το ΜέΡΑ25 δυναμώνει τόσο πιο πολλά χτυπήματα κάτω από τη ζώνη θα περιμένουμε. Θέλουμε ειλικρινή διάλογο και συστράτευση υπέρ των αδύναμων. Όμως αυτό σημαίνει πως θα απαντάμε χωρίς περιστροφές κάθε φορά που το ψέμα κι η διαστρέβλωση υποκαθιστούν την ειλικρινή κριτική των θέσεών μας.
Τι έγραψε ο «Ριζοσπάστης» το Σάββατο:
Τι... μάθαμε στο συνέδριο του ΜέΡΑ25
Τις ίδιες ξανασερβιρισμένες απάτες στον λαό, από τότε που όπως μάθαμε... έπαιρνε τα μέτρα της τρόικα, ως υπουργός Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ που έστρωσε τον δρόμο στο τρίτο μνημόνιο, περιλάμβανε η ομιλία του γραμματέα του ΜέΡΑ25 Γ. Βαρουφάκη, με την οποία ολοκληρώθηκε την Κυριακή το 1ο Διαβουλευτικό Συνέδριο του κόμματος.
Δεν ήταν βέβαια και το μόνο που μάθαμε από την εν λόγω ομιλία που είχε «πολύ νόημα».
- Μάθαμε ακόμη ότι οι «τροϊκανοί» «προτιμούν να πεθάνουν παρά να ενεργοποιήσουν την πράσινη μετάβαση μέσω της σύμπραξης ΕΤΕπ - ΕΚΤ», υλοποιώντας τη «ριζοσπαστική» πρόταση του ΜέΡΑ25 που προβλέπει «η Ευρώπη να επενδύει τουλάχιστον 500 δισ. κάθε χρόνο στην πράσινη Ενέργεια, στις πράσινες συγκοινωνίες (...) από ομόλογα της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων την τιμή των οποίων θα στηρίζει η ΕΚΤ».
Δεν ξέρουμε αν οι «τροϊκανοί» έχουν τάσεις αυτοκτονίας, σίγουρα πάντως θα πεθάνουν από τα γέλια ακούγοντας να βαφτίζεται το Ταμείο Ανάκαμψης που ψήφισαν πριν από μερικούς μήνες και που πίνουν νερό στο όνομά του οι επιχειρηματικοί όμιλοι, μαζί με ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ και λοιπούς, ως σχέδιο «πράσινης μετακαπιταλιστικής φεμινιστικής κοινής ευημερίας».
Χρειάζονται βέβαια κάτι τέτοια «φρουφρού κι αρώματα» για να κρύψεις ότι το «όραμα» αυτό δεν είναι τίποτα άλλο παρά το νέο «πράσινο» Deal ώστε να ανοίξουν τα νέα πεδία κερδοφορίας, με μπόλικο κρατικό χρήμα και βαρύ λογαριασμό που θα φορτωθεί στους λαούς, με νέα κρατικά δάνεια, αναδιαρθρώσεις, ενεργειακή φτώχεια, «πράσινα» χαράτσια και πανάκριβα «πράσινα» εμπορεύματα.
- Μάθαμε ακόμα ότι για να ανατρέψουμε τον καπιταλισμό «πρέπει να πάμε πολύ πέρα από τον Πράσινο Κεϊνσιανισμό, που ναι μεν είναι αναγκαίος, αλλά δεν είναι ικανός να φέρει την ανατροπή. Για αυτό πρέπει να περάσουμε από την αναδιανομή πλεονασμάτων στην αναδιανομή των μέσων παραγωγής».
Οτι το «δικό του» «Green Deal» δεν είναι σαν αυτό των «νεοφιλελεύθερων», σοσιαλδημοκρατών και λοιπών που έχουν σκοπό να θωρακίσουν τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Το δικό του «Green Deal» θα τον ανατρέψει τον καπιταλισμό, εφαρμόζοντάς τον, και με τους καπιταλιστές να «αναδιανέμουν τα μέσα παραγωγής».
Τι να τα κάνουν άλλωστε; Αφού στην πολιτική οικονομία αλά Βαρουφάκη «για πρώτη φορά το εκμεταλλευτικό σύστημα δεν έχει ανάγκη την κερδοφορία», επειδή πλέον «θεμελιώνεται σε ψηφιακά φέουδα και μεγάλες ροές κρατικού χρήματος», σαν κι αυτές που προτείνει να γίνουν λίγο μεγαλύτερες με τα «πράσινα» πακέτα.
Δεν είναι βέβαια ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος τέτοιος «ταχυδακτυλουργός» που προσπάθησε να κρύψει τον «λαγό» - την καπιταλιστική κερδοφορία και την ένταση της εκμετάλλευσης, που αποτελούν την καρδιά του εκμεταλλευτικού συστήματος - μέσα στο «καπέλο» επιμέρους πλευρών και φαινομένων που αποσπά από το καπιταλιστικό σύστημα. Τα ίδια «κόλπα» άλλωστε έκανε και προ δεκαετίας με τα περί «καζινοκαπιταλισμού», για να κρύψει τον χαρακτήρα της καπιταλιστικής κρίσης ως κρίσης υπερσυσσώρευσης κεφαλαίου.
- Δεν είναι να απορεί κανείς που μια τέτοια «ανατροπή» χρειάζεται προτάσεις που «ακούγοντάς τες οι μέσοι μη ριζοσπαστικοποιημένοι πολίτες θα αναλογιστούν: "Κάτσε μισό λεπτό. Αυτό θα μπορούσαν να το κάνουν. Νόμιμο είναι. Τεχνικά γίνεται. Γιατί δεν το κάνουν;" Ετσι ριζοσπαστικοποιούμε τον μέσο πολίτη. Βάζοντας στο μυαλό της, στο μυαλό του την επαναστατική ιδέα ότι ναι, υπάρχει εναλλακτική ακόμα και εντός του σαθρού, παρόντος συστήματος».
Ξέραμε βέβαια ότι έτσι «ριζοσπαστικοποιούν» δυνάμεις όπως το ΜέΡΑ25: Καρφώνοντας πιο βαθιά τις αυταπάτες πως οι ανάγκες των εργαζομένων και του λαού μπορούν να ικανοποιηθούν και χωρίς να χάσει το κεφάλαιο, πολύ περισσότερο με μια άλλη «φιλολαϊκή» διαχείριση της στρατηγικής του κεφαλαίου. Σέρνοντας λαϊκές δυνάμεις να αναζητούν «εναλλακτική» από τοίχο σε τοίχο «εντός του σαθρού, παρόντος συστήματος».
Γι' αυτό και δεν θα μπορούσε να λείπει από το «μενού» και η χιλιομασημένη επίθεση στο ΚΚΕ, ότι «τα παραπέμπει όλα στον σοσιαλισμό» και «μας χαρακτηρίζει αναχώματα του συστήματος επειδή προτείνουμε λύσεις υπέρ των απροστάτευτων, οι οποίες θα μπορούσαν να εφαρμοστούν ακόμα και στο σημερινό πλαίσιο». Κι αυτό μάλιστα με το... ακράδαντο παράδειγμα ότι το ΚΚΕ μιλάει για διαγραφή χρεών και πανωτοκίων των λαϊκών οικογενειών (στον σοσιαλισμό μάλλον) αντί να συντάσσεται με τις «ρεαλιστικές» προτάσεις του ΜέΡΑ25 τα σπίτια των χρεωμένων λαϊκών οικογενειών να ξεπουλιούνται σε δημόσιο αντί για ιδιωτικό fund!
Τελικά, δηλαδή, όσο ζούμε μαθαίνουμε.
Το μόνο που ξέρουμε πάντως είναι ότι πλέον δεν έχουμε 2015: Γνωρίζει κανείς καλά το πώς αυτή η λογική στο όνομα του «ρεαλισμού» εντός των τειχών του συστήματος έφτασε να καλεί τον λαό να διαλέγει μνημόνια, στέλνοντας και χιλιάδες εργαζόμενους στην απογοήτευση και μοιρολατρία - βούτυρο στο ψωμί του συστήματος.
Και αυτή η πείρα χρειάζεται και σήμερα να αξιοποιηθεί, για να αχρηστεύσει ο λαός και τις νέες παγίδες που στήνονται. Οι εργαζόμενοι, κάθε καλοπροαίρετος αγωνιστής που προβληματίζεται και αναζητεί διέξοδο στην πάλη, μπορούν να δουν καλύτερα σήμερα ποια είναι η πολιτική γραμμή που εξασφαλίζει και την κλιμάκωση της αναμέτρησης με την πολιτική κυβέρνησης - κεφαλαίου και την προοπτική που πρέπει να έχει, για να χειραφετούνται εργατικές - λαϊκές δυνάμεις από τον καπιταλιστικό «μονόδρομο».