Η Πίτσα Παπαδοπούλου, η μεγάλη λαϊκή τραγουδίστρια, μίλησε για τη ζωή και την καριέρα της στην εκπομπή «Προσωπικά» με την Έλενα Κατρίτση.
Στη δουλειά μας έρχονται στιγμές που λες «αμάν πια, βαρέθηκα». Εγώ δεν μπορούσα να το κάνω αυτό γιατί ζούσα από το τραγούδι και την οικογένειά μου.
Πέρασαν 12 χρόνια για να κάνω επιτυχία. Ο Ζαμπέτας με έβγαλε με τη Μοσχολιού. Ήμουν 16 χρονών.
Στην ερώτηση αν ο γιος της της έκανε κάποιο παράπονο, είπε: «Όταν πήγαινα στη δουλειά μου, το παιδί μου κοιμότανε. Εμείς οι τραγουδίστριες είμαστε πολύ κοντά στα παιδιά μας γιατί είμαστε κοντά τους όταν μας χρειάζονται».
Η Πίτσα Παπαδοπούλου διηγήθηκε πώς από τη Θεσσαλονίκη βρέθηκε με τη μητέρα και τα αδέλφια της στην Αθήνα και πώς από τις γνωριμίες του αδελφού της βρέθηκε σε ακρόαση του Παγιουμτζή και από κει στην πρώτη της δουλειά με τον Γιώργο Ζαμπέτα.
«Από τη μια στιγμή την άλλη έπρεπε να βρω παπούτσια, ψηλά παπούτσια. Ήθελε φουστάνι, βραδινό. Και ποιον δεν είδα, Βουγιουκλάκη, Παπαμιχαήλ, Ξαρχάκο. Εμείς ήμασταν πάλκο με τη Μοσχολιού, δεν σηκωνόμασταν να τραγουδήσουμε. Το πόδια μου τρέμουν ακόμα. Έχω μία ανασφάλεια» είπε.
«Τρία χρόνια έκλαιγα που ήμουν στην Αθήνα. Είχα φύγει από τη Θεσσαλονίκη, τις παρέες μου, από τα γνώριμα. Δεν μπορούσα. Αλλά τώρα την αγαπάω πολύ την Αθήνα γιατί μου έδωσε πάρα πολλά πράγματα.
«Έχω ένα κακό, τραγουδάω αυτά που με πονάνε» δηλώνει.
«Δεν είμαι ικανοποιημένη, δεν ικανοποιούμαι εύκολα ίσως γιατί η μαμά μου ποτέ δεν μου είπε «μπράβο το έκανες καλά».
«Από τον κόσμο πήρα πάρα πολλή αγάπη. Την πήρα τώρα, τα τελευταία χρόνια γιατί είμαι πιο κοντά με τον κόσμο. Ήρθε μια τυφλή γυναίκα και μου χτύπησε το καμαρίνι για να μου πει ότι “σ’ ακούω με την ψυχή μου”. Την ευχαριστώ πάρα πολύ. Άλλος να σε πιάνει και να τρέμει, να κλαίει. Αυτό το πράγμα είναι πολύ μεγάλο» είπε για το κοινό.