Για τη συνέντευξη και τη στάση των γονιών από την Πάτρα που μέσα σε τρία χρόνια έχασαν τα τρία κοριτσάκια τους μίλησε το πρωί της Παρασκευής (18/2) η ψυχολόγος Στέλλα Αργυρίου.
Μιλώντας στο MEGA, η κ. Αντωνίου σημείωσε: «Βρισκόμαστε μπροστά σε μια μεγάλη τραγωδία και καλό θα είναι να είμαστε φειδωλοί στις δηλώσεις μας, μέχρι να δοθούν οι απαντήσεις. Μιλάμε για μια πολύ περίεργη υπόθεση. Το πώς περιμένουμε ο καθένας να βιώσει το πένθος και την απώλειά του, είναι υποκειμενικό. Το πένθος έχει πέντε διαφορετικά στάδια. Ο καθένας ανάλογα με τα συναισθήματά του και τον χαρακτήρα του προσπαθεί να κάνει μια προβολή των δικών του συναισθημάτων σε αυτούς τους γονείς και αυτό είναι λάθος.
«Όταν έχουμε μια απώλεια, όταν οι γονείς χάνουν ένα παιδί, συνήθως ρωτάμε αν έχουν άλλο παιδί, γιατί αυτό απαλύνει τον πόνο. Εδώ μιλάμε για μια αλυσίδα παιδιών που χάθηκαν χωρίς καμία εξήγηση. Από το νεαρό της ηλικίας των γονιών και κρίνοντας από τα λίγα που έχουμε δει, νομίζω ότι οι άνθρωποι αυτοί βρίσκονται ακόμα σε άρνηση. Η συνέντευξη αυτή δόθηκε απουσία συναισθήματος» κατέληξε η ψυχολόγος.
Από την πλευρά της, η πρόεδρος της ΕΙΝΑΠ, Ματίνα Παγώνη που βρισκόταν στο πάνελ της εκπομπής ανέφερε: «Όσο λιγότερα λέμε σε αυτή την ιστορία, τόσο καλύτερα είναι. Οι γιατροί έχουν καταθέσει, τα πάντα έχουν καταγραφεί. Το κάθε παιδί, όπως φαίνεται, είχε το δικό του πρόβλημα. Ας αφήσουμε να δούμε τι έχουν να πουν οι γιατροί που εξέτασαν τα παιδιά. Οι άνθρωποι αυτοί, οι γονείς, είναι πολύ ψύχραιμοι, θέλω να τους πω μπράβο. Είναι πολύ σύντομο διάστημα να φύγουν τρία παιδιά μαζί», είπε η πρόεδρος της ΕΙΝΑΠ, Ματίνα Παγώνη.
«Θα πάω σε ψυχίατρο για το σύνδρομο Μινχάουζεν αν μου ζητηθεί»
Την ώρα που η μαγνητοσκοπημένη συνέντευξη «έπαιζε» στον αέρα του Star, η μητέρα των τριών αγγελουδιών που έφυγαν από τη ζωή, η Ρούλα Πισπιρίγκου μιλούσε με τον δημοσιογράφο Κωνσταντίνο Φλαμή στο messenger, όπως αναφέρει το pelop.gr.
Ο διάλογός τους ήταν ο εξής:
- Κ.Φ.: Γιατί πιστεύεις ότι κάποιοι λένε… η μάνα η φόνισσα και άλλα τέτοια;
- Ρούλα Π.: «Γιατί είναι καχύποπτοι»!
- Κ.Φ.: Και για ποιο λόγο δεν λένε π.χ, ο Μάνος;
- Ρούλα Π.: Γιατί οι δημοσιογράφοι δίνουν έμφαση σε μένα.
- Κ.Φ.: Οι δημοσιογράφοι μπορεί να έχουν πηγές. Δεν τα βγάζουν από το μυαλό τους.
- Ρούλα Π.: Εγώ ξέρω ότι δεν υπάρχει τίποτα.
- Κ.Φ.: Ναι, αλλά καταλαβαίνεις. Κυκλοφορούν και σενάρια.
- Ρούλα Π.: Ναι, καταλαβαίνω, Αλλά κατάλαβε κι εσύ τη θέση μου. Αν σου έλεγαν για τη μάνα σου τι θα απαντούσες;
- Κ.Φ.: Θα έπεφτα από τα σύννεφα. Αλλά τους φαίνεται τόσο περίεργο όλο αυτό. Και οι γιατροί δεν μπορούν να δώσουν απαντήσεις. Υπάρχει δε και το σενάριο με το σύνδρομο Μινχάουζεν διά αντιπροσώπου.
- Ρούλα Π.: Μάλιστα. Όταν έρθει η ώρα θα αποδειχθεί και αυτό.
- Κ.Φ.: Ότι δηλαδή κάποιο άτομο μπορεί να πάσχει από αυτό; Πώς θα αποδειχθεί αυτό;
- Ρούλα Π.: Αυτά δεν τα ξέρω. Πιθανόν από εξετάσεις ψυχιάτρων. Ούτε αυτοί θα ξέρουν;
- Κ.Φ.: Φυσικά και θα ξέρουν. Αν σου ζητηθεί, θα πας και σε ψυχίατρο;
- Ρούλα Π.: Φυσικά. Φυσικά και θα πάω.
Τι είναι το «Σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου»
Σημειώνεται πως το «Σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου» οφείλεται σε μια διανοητική διαταραχή όπου τα σωματικά ή ψυχολογικά συμπτώματα προκαλούνται σε άτομα, συνήθως παιδιά, ηλικιωμένους και άτομα με ειδικές ανάγκες από άλλα άτομα που τα έχουν κάτω από τη φροντίδα τους. Η πιο συνηθισμένη κακοποίηση που υποβάλλονται τα άτομα αυτά είναι η δηλητηρίαση, τα τραύματα και η ασφυξία.