Σοβαρή καταγγελία από το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Τουριστικών – Επισιτιστικών Επιχειρήσεων Θεσσαλονίκης – Πιερίας – Χαλκιδικής. Η καταγγελία αφορά σε εργασιακή εκμετάλλευση εργαζόμενου.
Όπως αναφέρεται στην καταγγελία του ΣΕΤΕΠΕ:
Την περασμένη Παρασκευή (15/4) σε ώρα αιχμής για το εν λόγω κατάστημα και παρουσία πελατών, «η εργοδότρια τραμπούκισε την σερβιτόρα της βάρδιας με φωνές και τραβήγματα από το χέρι ώστε να ελέγξει την ποδιά της, κατηγορώντας την ότι «έκλεψε» φιλοδώρημα αξίας 1 ευρώ (!), καθώς το κατάστημα έχει ως πολιτική να παρακρατεί μέρος των φιλοδωρημάτων».
Η εργαζόμενη – μέλος του Συνδικάτου κατήγγειλε άμεσα το περιστατικό στο ΣΕΤΕΠΕ και το γνωστοποίησε στους συναδέλφους της ώστε όλοι μαζί να διεκδικήσουν από την επόμενη κιόλας μέρα ανθρώπινες συνθήκες εργασίας και συνολικότερη εξασφάλιση των εργασιακών τους δικαιωμάτων.
Η εργοδοσία αρνήθηκε να πραγματοποιηθεί meeting το οποίο ήταν απαίτηση της πλειοψηφίας των εργαζομένων με τη δικαιολογία ότι το ζήτημα θα λυθεί ατομικά. Μάλιστα, αντί να φροντίσουν να λογοδοτήσουν για τη συμπεριφορά αυτή, απείλησαν ότι έχουν το δικαίωμα (!) να ελέγχουν τις τσάντες τους με την αρχή και τη λήξη της βάρδιας και έδιωξαν από την βάρδια εργαζόμενη, επίσης μέλος του Συνδικάτου, η οποία αντέδρασε στο εν λόγω σχόλιο και υπερασπίστηκε την συναδέλφισσά της.
Αποκορύφωμα όλης αυτής της συμπεριφοράς τους ήταν να προχωρήσουν σε αδικαιολόγητες απολύσεις αυτών των εργαζομένων.
Τι αναφέρει το ΣΕΤΕΠΕ
«Δεν εκπλησσόμαστε με τα εν λόγω περιστατικά, καθώς στο συγκεκριμένο κατάστημα, έχουν προηγηθεί κι άλλα περιστατικά υποτιμητικής συμπεριφοράς και προσβλητικών χαρακτηρισμών. Αυτά έρχονται να προστεθούν σε ένα ήδη εχθρικό προς τους εργαζόμενους περιβάλλον, καθώς καλούνται να δουλεύουν μισασφαλισμένοι, χωρίς να πληρώνονται τις απαραίτητες προσαυξήσεις για υπερωρίες και αργίες και να δουλεύουν άλλες μέρες και ώρες από αυτές που αναγράφει η σύμβαση τους.
Όλα αυτά δεν αποτελούν κεραυνό εν αιθρία, ούτε αποτελούν ιδιαιτερότητα της συγκεκριμένης επιχείρησης. Οι εργοδότες στον κλάδο μας προχωρούν σε τέτοιες συμπεριφορές, πατώντας πάνω στο ελεύθερο που τους δίνουν οι νόμοι της κάθε κυβέρνησης, η απουσία ελεγτικών μηχανισμών, αλλά και η απουσία συλλογικών συμβάσεων που θα έβαζαν ένα φρένο στην όποια εργοδοτική αυθαιρεσία.
Εδώ φανερώνεται πόσο σημαντικό είναι να είναι οργανωμένοι στο Συνδικάτο τους οι εργαζόμενοι, να μεταφέρουν πείρα από τους χώρους δουλειάς, να μην νιώθουν μόνοι απέναντι σε καμία κατάσταση, να δυναμώσουν το ταξικό κίνημα».