Ένα ιδιαίτερο γράμμα, μια κραυγή αγωνίας λάβαμε από αναγνώστη, κάτοικο Φιλοθέης, ο οποίος αναδεικνύει πολλά προβλήματα, που καλό θα ήταν να τα λάβουν σοβαρά υπόψη τους, οι νυν και οι επίδοξοι άρχοντες της Τοπικής αυτοδιοίκησης, ενόψει μάλιστα των προσεχών εκλογών. Επειδή είναι μεγάλο το δημοσιεύουμε σε συνέχειες.
«Αγαπητό iΕidiseis, καθώς η προχωρημένη ηλικία μου προσφέρει άνεση χρόνου, σας παρακολουθώ και σας συγχαίρω για τη δουλειά σας. Με την ιδιότητα, λοιπόν, του τακτικού αναγνώστη, παίρνω την ευκαιρία να θίξω ορισμένα προβλήματα που «καίνε» την δική μου καθημερινότητα.
Ζω για χρόνια στην κηπούπολη της Φιλοθέης. Μια περιοχή αξιοζήλευτη, όμορφη και με πολύ καλή ποιότητα ζωής. Όλα αυτά όμως φοβάμαι ότι ανήκουν στο παρελθόν.
Τα τελευταία χρόνια, η ζωή μας έχει δυσκολέψει και πολλά από τα προβλήματα της «μητροπολιτικής Αθήνας» έχουν μεταφερθεί και στην άλλοτε ευλογημένη γειτονιά μας. Πρώτον, η εγκληματικότητα.
Καθημερινά μαθαίνουμε για διαρρήξεις σπιτιών, κλοπές, ληστείες και κάθε είδους παραβατικές δραστηριότητες. Ανησυχούμε πολύ. Από τότε που έκλεισε το Αστυνομικό Τμήμα της περιοχής, οι ληστείες και οι διαρρήξεις πολλαπλασιάστηκαν.
Όλοι οι κάτοικοι έχουμε κατ επανάληψη εκφράσει τις διαμαρτυρίες μας στον Δήμαρχο της περιοχής Δ.Γαλάνη. Ο άνθρωπος όλο μας λέει οτι προσπαθεί, αλλά εμείς συνεχίζουμε να μην βλέπουμε αποτέλεσμα.
Τι να πω; Είτε δεν μπορεί, είτε δεν θέλει να κάνει κάτι. Πάντως, αν το πρώτο δικαίωμα στην πόλη είναι το δικαίωμα στην ασφάλεια της ζωής και της περιουσίας μας, τότε αυτή η Δημοτική Αρχή δεν μπορεί να μας το διασφαλίσει. Το ίδιο ζήτημα έχουμε θέσει κατ’ επανάληψη και σε αρκετούς υπουργούς της κυβέρνησης και βουλευτές της περιοχής μας, αλλά η απάντηση είναι μόνο λόγια και καθόλου πράξεις.
Σαν του Δημάρχου. Το αποτέλεσμα είναι τη νύχτα, όλοι εμείς που βρισκόμαστε και σε κάποια ηλικία να δυσκολευόμαστε να βγούμε με ασφάλεια έξω από το σπίτι μας.
Επιπλέον, σε έναν από τους θεωρητικά πιο πλούσιους δήμους της Ελλάδας ο φωτισμός είναι ανεπαρκής, πολλές λάμπες είναι καμένες και για πολύ καιρό ο Δήμος αδιαφορεί να τις αλλάξει.
Κρίμα, κρίμα. Μια περιοχή, άλλοτε ζηλευτή να μοιάζει πλέον αφημένη στην τύχη της. Όμως αυτό δεν είναι το μοναδικό μας πρόβλημα… ».
Η συνέχεια επί της οθόνης…
