Το πρωί της Μεγάλης Πέμπτης τελείται ο εσπερινός της Μεγάλης Παρασκευής μαζί με τη Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου. Το βράδυ τελείται ο όρθρος της Μεγάλης Παρασκευής, στον οποίο αναπαριστάται το Θείο Δράμα της Σταύρωσης και διαβάζονται τα 12 ευαγγέλια που περιγράφουν τα γεγονότα από τη σύλληψη έως και την ταφή του Χριστού. Ανάμεσα στο 5ο και το 6ο Ευαγγέλιο ψάλλεται το αντίφωνο «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου...» και ο Εσταυρωμένος λιτανεύεται από τους ιερείς.
Οι στίχοι:
Σήμερον κρεμάται επί ξύλου,
ο εν ύδασι την γην κρεμάσας.
Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται,
ο των αγγέλων βασιλεύς.
Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται
ο περιβάλλων τον ουρανόν εν νεφέλαις.
Ράπισμα κατεδέξατο,
ο εν Ιορδάνη ελευθερώσας τον Αδάμ.
Ήλοις προσηλώθη,
ο Νυμφίος της Εκκλησίας.
Λόγχη εκεντήθη, ο Υιός της Παρθένου.
Προσκυνούμεν σου τα Πάθη, Χριστέ.
Δείξον ημίν και την ένδοξόν σου Ανάστασιν.
Δείτε live την ακολουθία:
{https://www.youtube.com/watch?v=ZZx6vNsczK4}
Το βάψιμο των αυγών τη Μεγάλη Πέμπτη
Το βάψιμο των αυγών είναι το πιο διαδεδομένο πασχαλινό έθιμο στις χώρες της Μεσογείου, της ανατολικής και κεντρικής Ευρώπης όπου παραμένει ζωντανό μέχρι τις ημέρες μας.
Τα πασχαλινά αυγά βάφονται πάντα τη Μεγάλη Πέμπτη, σε ανάμνηση της Σταύρωσης του Χριστού. Τα παλιότερα χρόνια η νοικοκυρές έβαφαν τα αυγά αργά τη νύχτα και το χρώμα τους στην Ελλάδα ήταν πάντα κόκκινο από το αίμα του Θεανθρώπου. Γι’ αυτό και η Μεγάλη Πέμπτη ονομάζονταν και Κοκκινοπέφτη.
Οι μόνοι που δεν συμμετείχαν στο έθιμο ήταν οι οικογένειες που είχαν πένθος. Σε αυτή την περίπτωση το βάρος έπεφτε σε συγγενείς και γείτονες. Πρόσφεραν βαμμένα αυγά στους πενθούντες, οι οποίοι τα τοποθετούσαν μαζί με τα λουλούδια στο μνήμα του αγαπημένου τους ανθρώπου που έφυγε από τη ζωή.
Σε κάποιες περιοχές της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας, με το βάψιμο των αυγών συνηθίζονταν να κρεμούν από τα παράθυρα κόκκινα πανιά που έμεναν εκεί για 40 ημέρες και προστάτευαν, σύμφωνα με τις τοπικές δοξασίες, το σπίτι και τους κατοίκους του από το κακό μάτι.
Τα αυγά αποτελούν διαχρονικό σύμβολο που συναντάμε σε όλη τη Μέση Ανατολή και τη λεκάνη της Μεσογείου. Χρωματιστά αυγά συναντάμε από την αρχαία Αύγυπτο ως τη Ρώμη και τις ρωμαϊκές κτήσεις, ως αναπόσπαστο μέρος θρησκευτικών γιορτών και τελετών για την αναγέννηση της γης, την ευφορία και τη γονιμότητα.
Τα πασχαλινά αυγά στην ορθόδοξη χριστιανική παράδοση «βαρύνονται» με ένα πρόσθετο νόημα. Συμβολίζουν τον τάφο του Χριστού, που κρύβει στα έγκατα το σπέρμα της ζωής, και την προσδοκία της Ανάστασης.