Η Δέσποινα Γερουλάνου, αδελφή του Παύλου Γερουλάνου, μεγάλωσε κυριολεκτικά μέσα στις τέχνες και τα γράμματα, σε ένα σπίτι με απογόνους της οικογένειας Μπενάκη και της οικογένειας Καλλιγά.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1958 και μεγάλωσε με τις δυο γιαγιάδες: Τη γιαγιά Καλλιγά και τη γιαγιά Γερουλάνου. Απόγονος των Μπενάκηδων, κόρη του Μαρίνου και της Αιμιλίας Γερουλάνου-Καλλιγά, εγγονής του Αντώνη Μπενάκη, μεγάλωσε μέσα στο Μουσείο Μπενάκη.
Η αγάπη της για την τέχνη ξεκίνησε από τα πρώτα μόλις χρόνια της ζωής της. Ως έφηβη διάβαζε πολύ καθώς αγαπούσε τη λογοτεχνία. Οι πρώτες σπουδές της ήταν στη Φιλοσοφική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Στην πόλη που αγάπησε πολύ και πέρασε όπως έλεγε τα ωραιότερα χρόνια της ζωής της. Οργανώθηκε σε νεολαίες, ήρθε σε επαφή με ανθρώπους της τέχνης, σκηνοθέτες, κινηματογραφιστές κ.α.
Στη συνέχεια, σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Ελληνικού Θεάτρου Τέχνης (Θέατρο Τέχνης) Κάρολος Κουν. Εργάστηκε στο θέατρο και τον κινηματογράφο από το 1983 έως το 1990. Παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής, γλυπτικής και κοσμημάτων στο Παρίσι και το 1992 οργάνωσε την πρώτη της ατομική έκθεση κοσμημάτων στην Αθήνα. Ακολούθησαν πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις.
Εργάστηκε, ακόμη, έως το 1990 στο θέατρο και τον κινηματογράφο (στην ταινία «Βαριετέ» του Νίκου Παναγιωτόπουλου, ενώ ακούγεται η φωνή της σε μια σκηνή της ταινίας «Ταξίδι στα Κύθηρα» του Θεόδωρου Αγγελόπουλου).
{https://www.youtube.com/watch?v=s-TkZU5hZsw}
Η γνωριμία με τον Χορν
Ερχόμενη στην Αθήνα, γνώρισε τον Δημήτρη Χορν που της έκανε την πρόταση να παίξει μαζί του στο θέατρo, στην παράσταση «Αρχιμάστορας Σόλνες» το 1983, στο κύκνειο άσμα του.
«Μια μέρα χτυπάει το τηλέφωνο, ήταν ο Χορν, και μου λέει: «Θα σε ενδιέφερε να παίξεις στο θέατρο; Διάβαζα ένα έργο και μου ’ρθες εσύ στο μυαλό όπως σε είδα προχθές που μπήκες μέσα, μου έκανες αυτό το αυθάδικο και θέλω να δοκιμάσεις να δούμε πώς θα βγει αυτός ο ρόλος». Είπα «εντάξει», αν και δεν είχα σκεφτεί ποτέ να κάνω θέατρο. Πήγα στο θυρωρείο του σπιτιού του, όπου μου είχε αφήσει το έργο, άρχισα να το διαβάζω και λέω «κάτσε, εννοεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο;». Ήταν μεγάλος ρόλος, της Χίλντας, και είχα μείνει άφωνη. Μου λέει ο Χορν «θα κάνεις τον εαυτό σου», λες και είναι εύκολο να κάνεις τον εαυτό σου. Εγώ αναρωτιόμουν «πού ξέρω ποιος είναι ο εαυτός μου;», είχε πει σε συνέντευξή της στην Lifo.
Αλλά το θέατρο δεν την κέρδισε όπως αποκάλυψε η ίδια. «Δεν με κράτησε όμως τελικά το θέατρο, είναι αλήθεια. Εμεινα ένα χρονικό διάστημα στον Κουν, έκανα λίγο σινεμά. Εχω την αίσθηση ότι δεν ήμουν φτιαγμένη γι΄αυτό –συνειδητά το άφησα. Παρ΄όλο που δεν είχα περάσει άσχημα, γιατί εμένα μ΄αρέσει η ομαδική δουλειά και το θέατρο είναι ομαδικό. Δεν πίστευα όμως ότι έχω ταλεντάρα... Ούτε πάθος είχα. Στο θέατρο ή πρέπει να είσαι ψωνισμένος με το θέατρο ή ψωνισμένος με τον εαυτό σου. Σε κάθε περίπτωση εμένα δεν με κέρδισε», είχε πει σε συνέντευξή της στην Μυρτώ Λοβέρδου για το Bovary.gr.
Το Μουσείο Μπενάκη
Από το 1994 ήταν διευθύντρια των Γκαλερί του Μουσείου Μπενάκη, αναδιοργανώνοντας το πρώτο πωλητήριο του Μουσείου και ιδρύοντας τέσσερις νέους χώρους για την προώθηση και υποστήριξη παραδοσιακών και σύγχρονων εφαρμοσμένων τεχνών και σχεδιασμού. Εχει επιμεληθεί διάφορες εκθέσεις και εκδηλώσεις σε αυτούς τους τομείς, μεταξύ των οποίων οι σειρές «Αναζητήσεις στην Υλη» και «Η Βιτρίνα της Κριεζώτου 3», αναδεικνύοντας σημαντικούς εκπροσώπους των εφαρμοσμένων τεχνών και του design. Ήταν μέλος της Διοικητικής Επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη και εκπρόσωπος της Ελλάδας στο Πολιτιστικό Συμβούλιο του Michelangelo Foundation for Creativity and Craftsmanship.
Η Δέσποινα Γερουλάνου εκπροσωπούσε την Ελλάδα στο Πολιτιστικό Συμβούλιο του ιδρύματος Μικελάντζελο, μιας διεθνούς ΜΚΟ που ιδρύθηκε στην Ιταλία με σκοπό να ανακαλύψει ξανά την ικανότητα του ανθρώπινου χεριού να δημιουργεί και να υποστηρίξει αυτούς που το κάνουν καλύτερα: τους σύγχρονους τεχνίτες που χρησιμοποιούν παραδόσεις, δεξιότητες και γνώσεις για να φτιάξουν μοναδικά αντικείμενα διαρκούς αξίας.
Η Πολιτιστική Πρωτεύουσα Ελεύσις
Τον τελευταίο χρόνο ήταν πρόεδρος του Δ.Σ. του οργανισμού «Ελευσίνα 2023 – Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης».
Προσωπική ζωή
Ήταν παντρεμένη με τον Ανδρέα, με τον οποίο πέρασαν δύσκολα μέχρι να αποκτήσουν παιδιά. Τελικώς, κατέφυγαν στη λύση της τεκνοθεσίας. Μάλιστα, ένα από τα δύο παιδιά, έχασε τη ζωή του σε πολύ μικρή ηλικία.
«Υιοθετήσαμε δυο παιδιά, τον Σωτήρη και την Αιμιλία, που κατά σύμπτωση ήρθαν την ίδια μέρα. Τα παιδιά ήταν πολύ μικρά, αλλά είχαν ζήσει δυο χρόνια σε ίδρυμα και έπρεπε να προσαρμοστούν στη ζωή στο σπίτι. Είναι δυο αδέλφια πολύ αγαπημένα, είμαι πολύ υπερήφανη για τα παιδιά μου. Ο Σωτήρης, μάλιστα, είναι πολύ υποστηρικτικός απέναντι στην αδελφή του, που έχει αυτισμό», είχε πει χαρακτηριστικά.
Το 2019 έχασε τον σύζυγο της και την την περίοδο ήρθε η πρόταση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης.