Η ομάδα του Michael Miller μας χαρίζει για ακόμα μια φορά εντυπωσιακές εικόνες από την λιμνοθάλασσα Αλυκής μέσα από ένα άκρως εντυπωσιακό βίντεο drone.
Η λιμνοθάλασσα Αλυκή είναι μια αλμυρή λιμνοθάλασσα η οποία βρίσκεται στη ΒΑ χερσόνησο της Λήμνου, ανατολικά του οικισμού του Αγ. Αλεξάνδρου στα όρια του δημοτικού διαμερίσματος Κοντοπουλίου του Δήμου Μούδρου. Στη μεγαλύτερη διάρκεια του έτους καλύπτεται με θαλασσινό νερό.
Η Αλυκή σημειώνεται ως Saline σε πολλούς χάρτες περιηγητών μετά το 1680, όπως των Randolph, Piacenza, Όλφερτ Ντάπερ, Βιντσέντζο Κορονέλλι κ.ά.
Παλιότερα αποτελούσε για τους κατοίκους του νησιού την πηγή άλατος, το οποίο ήταν απαραίτητο για τη συντήρηση των τροφίμων (τυριών, κρεάτων, ψαριών, λαχανικών) και για την κατεργασία των δερμάτων.
Τους καλοκαιρινούς μήνες ξεκινούσαν καραβάνια από τα διάφορα χωριά της Λήμνου με ζώα για τη συλλογή του αλατιού. Για να αποφύγουν τη ζέστη η εργασία αυτή, η οποία συνεχιζόταν ως τις τελευταίες δεκαετίες, γινόταν τις νύχτες με φεγγάρι για να βλέπουν και πριν φωτίσει. Αυτή η διαδικασία συνεχίζεται μέχρι και στις μέρες μας, ίσως σε μικρότερη κλίμακα.
Ίσως, σύμφωνα με την wikipeidia, από μια τέτοια εικόνα εμπνεύστηκε ο ποιητής Γιάννης Ρίτσος, όταν βρισκόταν εξόριστος στο Κοντοπούλι το 1948, το στίχο από τα «Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας: Λιγνά κορίτσια στο γιαλό μαζεύουνε τ’ αλάτι»
Επίσης, η Αλυκή ήταν κυνηγότοπος, ειδικά για αγριόπαπιες.
Στην διάρκεια της Κατοχής οι Γερμανοί είχαν δημιουργήσει ναρκοπέδιο στην περιοχή. Μεταπολεμικά πολλοί ψαράδες κομματιάστηκαν προσπαθώντας να βγάλουν από τις νάρκες δυναμίτη για ψάρεμα.
Όπως αναφέρει η ομάδα του Michael Miller, η ύπαρξή της είναι αποτέλεσμα μεγάλων αγώνων πρωτοπόρων ντόπιων και της νεαρής, τότε, Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρίας, στη δεκαετία του 70 και του 80. Αποτέλεσμα αυτών είναι ότι σήμερα η Αλυκή είναι υγρότοπος με δυσανάλογα μεγάλη, σε σχέση με το μέγεθός του, αξία και συγκεντρώνει μεγάλους αριθμούς από μεταναστευτικά πουλιά. Περισσότερα από 235 είδη έχουν παρατηρηθεί εδώ.
Η παρατήρηση πουλιών είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στην Αλυκή, κυρίως το χειμώνα, όταν εκατοντάδες υδρόβια πουλιά παρατηρούνται εύκολα από το γειτονικό δρόμο. Σε περιπτώσεις εμφάνισης κύκνων έχουν μετρηθεί περισσότεροι από 40 000 επισκέπτες σε διάστημα δυό μηνών.
Το σημαντικότερο στοιχείο της Αλυκής, είναι ότι έχει εδραιωθεί στη συνείδηση του κόσμου ως χώρος προστασίας της φύσης και παρατήρησης πουλιών. Αυτό σημαίνει ότι παρά τα μικροπροβλήματα (σκουπίδια από τη θάλασσα, ενόχληση των πουλιών από επισκέπτες και κυρίως τα τροχοφόρα που κινούνται στην παραλία της) η Αλυκή είναι ένα από τα πιο αποτελεσματικά προστατευόμενα μέρη στην Ελλάδα.
Αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι πρέπει να αφεθεί στην τύχη της. Ο ολοένα αυξανόμενος αριθμός επισκεπτών και η ανάπτυξη της παραλιακής ζώνης, επιβάλουν τη λήψη αποτελεσματικότερων μέτρων προστασίας στο μέλλον.
Σήμερα η Αλυκή είναι υδροβιότοπος με δυσανάλογα μεγάλη, σε σχέση με το μέγεθός του, αξία και συγκεντρώνει μεγάλο αριθμό μεταναστευτικών πουλιών. Έχουν παρατηρηθεί περισσότερα από 235 είδη. Η παρατήρηση πουλιών είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, κυρίως το χειμώνα.
Η Αλυκή συγκεντρώνει όλα τα κύρια χαρακτηριστικά ενός τυπικού υγροβιότοπου. Οι καλαμιές και άλλα θαμνώδη φυτά προσφέρουν καταφύγιο σε χιλιάδες μεταναστευτικά πουλιά κάθε χρόνο. Μεταξύ αυτών υπάρχουν διάφορες ομάδες υδρόβιων και παρυδάτιων πουλιών, όπως κύκνοι και φοινικόπτεροι τα γνωστά και αγαπητά φλαμίνγκο-phoenicopterus ruber. Αυτή η ποικιλότητα είναι η μεγαλύτερη μεταξύ των υγροτόπων της Πελοποννήσου.
Δείτε το εντυπωσιακό βίντεο drone
{https://www.youtube.com/watch?v=xzn0DLQetQk&ab_channel=MichaelMiller}
