Xιλιάδες μπότηδες έπεσαν από τα μπαλκόνια των σπιτιών του νησιού για ακόμα ένα Πάσχα, ένα έθιμο που πραγματοποιείται αμέσως μετά το πέρας της λιτανείας του Αγίου Σπυρίδωνα (πρώτη Ανάσταση).
Το έθιμο που «τραντάζει» κάθε χρόνο την Παλιά Πόλη συμβολίζει τον «εξαγνισμό» του νησιού από τα μοχθηρά πνεύματα και συνιστά μια υπενθύμιση για την Ανάσταση του Κυρίου.
Ακολουθείται από τα χρόνια της Ενετοκρατίας, όταν οι εορτές του Πάσχα και η Ανάσταση επιτρεπόταν στους Κερκυραίους να γιορτάζεται μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Οι «μπότηδες» είναι μεγάλα ή μικρά κεραμικά, βαμμένα κατακκόκινα δοχεία, γεμάτα νερό, με στενό στόμιο και δυο χερούλια στο πλάι, που είναι δεμένα με κόκκινες κορδέλες.
Σκοπός τους να «σκάσουν» στο έδαφος και να γίνουν χίλια κομμάτια,με τα κομματάκια να τα παίρνουν πολλοί στο σπίτι τους για να τα κρατήσουν ως φυλακτό ή καλοτυχία.
Κατά τη διεξαγωγή του εθίμου ακούγονται κανονιοβολισμοί από το Παλιό Φρούριο της Κέρκυρας, ενώ γίνεται και η ανταλλαγή των ευχών για το Πάσχα.
