Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 73 ετών άφησε το μεσημέρι της Τρίτης (6/2) ο «μετρ» των αποδράσεων, Βαγγέλης Ρωχάμης.
Ο Έλληνας «Πεταλούδας» νοσηλευόταν εδώ και ημέρες στο νοσοκομείο της Χαλκίδας, όπου και κατέληξε λόγω σοβαρών προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε (ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ).
Ο Βαγγέλης Ρωχάμης, θρυλική μορφή των δεκαετιών του 1970 και του 1980, ζούσε στο Λευκαντί Ευβοίας από το 2000 όταν και αποφυλακίστηκε.
Έγινε πασίγνωστος στο πανελλήνιο για τις τουλάχιστον 10 αποδράσεις του από τις φυλακές, ενώ κατάφερε να έχει την αποδοχή του κόσμου καθώς δεν καταδικάστηκε ποτέ για έγκλημα κατά της ζωής.
Μάλιστα, κατά τις περιόδους που ο ίδιος ήταν δραπέτης, αρκετοί ήταν εκείνοι που τον κάλυπταν, ενώ όπως ο ίδιος έχει πει, μέρος των χρημάτων από τις ληστείες που διέπραττε τα έδινε σε κόσμο που τα είχε ανάγκη.
«Δεν μετανιώνω για τίποτα»
Δεκαέξι χρόνια μετά την αποφυλάκισή του, το 2016, ο Βαγγέλης Ρωχάμης έδωσε την τελευταία του μεγάλη συνέντευξη, στην εκπομπή «Βράδυ» με τον Πέτρο Κωστόπουλο.
«Δεν μετανιώνω για τίποτα», απάντησε σε ερώτηση για το κατά πόσο θα άλλαζε κάτι αν μπορούσε να γυρίσει τον χρόνο πίσω.
«Από μικρό παιδί έβλεπα γουέστερν και μου άρεσαν οι κακοί, τα παλικάρια», είπε αστειευόμενος, προσθέτοντας ότι αν ήταν πολιτικός θα είχε βγάλει περισσότερα χρήματα.
«Να αφαιρέσεις ανθρώπινη ζωή δεν έχει νόημα», σημείωσε ο ίδιος και τόνισε πως όποτε έκανε χρήση όπλου πάντα πυροβολούσε μόνο στον αέρα και για εκφοβισμό.
Όπως είπε, η θετική ανταπόκριση της κοινής γνώμης στο πρόσωπό του οφείλεται στο γεγονός πως «την παραβατικότητα την έχουν όλοι οι άνθρωποι. Τη γουστάρουν. Έτσι έβλεπαν σε μένα ίσως αυτό που δεν μπορούσαν οι ίδιοι να κάνουν. Είναι ωραία η εξουσία που δίνει», είπε ξεκαθαρίζοντας πως από πεποιθήσεως αποστρέφεται κάθε μορφής εξουσία.
Η περιγραφή απόδρασης από τον Κορυδαλλό
«Από όλες τις φυλακές που έχω μπει, έχω αποδράσει, εκτός από τις φυλακές Πατρών. Εκεί πέρασα δυόμιση χρόνια στην απομόνωση και ήταν αδύνατο να το σκάσω», είχε αναφέρει, ενώ στη συνέχεια περιέγραψε το πώς είχε αποδράσει από τον Κορυδαλλό:
«Για να πάμε στο επισκεπτήριο περνούσαμε τουλάχιστον 10 πόρτες. Άλλες ήθελαν κλειδιά και άλλες όχι. Όταν περνούσαμε από την γραμματεία, είδα ότι τα κλειδιά ήταν περασμένα σε ένα ταμπλό. Όταν τα είδα την πρώτη φορά, φρόντισα να έχω ένα κομμάτι πλαστελίνης μαζί μου.
Όταν πέρναγα από εκεί – συνήθως όταν επέστρεφε από τα Δικαστήρια – και είχα χρόνο 10 λεπτά μέχρι να έρθει η σειρά μου, έπαιρνα ένα κλειδί και μπαμ (το έβαζε πάνω στην πλαστελίνη). Πέρασαν 10 μήνες, ίσως και χρόνος, για να πάρω τα 5 – 6 κλειδιά που χρειαζόμουν. Τα έδινα σε κάποιον έξω και μου τα έφτιαχνε. Το να ανοίξεις όλες τις πόρτες ήταν θέμα υπομονής. Τις δύο τελευταίες τις άνοιξαν μόνοι τους, από εκεί που έφευγαν οι δικηγόροι, γιατί έτσι έφυγα. Είχα ντυθεί σαν δικηγόρος».
Ο Βαγγέλης Ρωχάμης παραδέχτηκε ότι είχε βοήθεια από κάποιον φίλο, ο οποίος του είχε ανοίξει την πόρτα πριν από την κεντρική. Όσο για τη ζωή του στις φυλακές, όπου πρωτοστατούσε στους αγώνες των κρατουμένων, αναφέρει: «Μπορούσα να οργανώνω τους κρατούμενους να είναι αγαπημένοι και διεκδικούσαμε όλοι μαζί περισσότερα δικαιώματα και καλύτερη ζωή στις φυλακές».
Μόνη εξαίρεση, οι φυλακές της Κέρκυρας: «Το ’81 είχαμε καταλάβει επί ένα μήνα τη φυλακή. Μέχρι και τα υπόγεια ελέγχαμε» ανέφερε και εξομολογήθηκε πως η μόνη φορά που δεν πέτυχε εξέγερση ήταν στην Κέρκυρα, όπου και κάηκε ολοσχερώς το κτίριο, χωρίς ωστόσο να τραυματιστεί κανείς από τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους».
Η οργή του Ρωχάμη όταν η αστυνομία συνέλαβε την κόρη του για «να τον εκβιάσει»
Τότε, ο βαγγέλης Ρωχάμης είχε αναφερθεί και στη μοναδική του βεντέτα με τους αστυνομικούς. Όπως είπε ο ίδιος, οι ένστολοι δεν τον αντιπαθούσαν «έκαναν απλά τη δουλειά τους». Η μόνη περίπτωση όμως που θύμωσε με τους αστυνομικούς ήταν όταν η ΕΛ.ΑΣ συνέλαβε την κόρη του, όπως έλεγε ο ίδιος «για να τον εκβιάσει». «Είχα ένα μπρεν από τανκ. Έκοψα λοιπόν την οροφή μιας BMW και ξεκίνησα από τη Φυλής όπου είχα κρυμμένα αυτοκίνητα για το Χαϊδάρι».
Όπως είπε ο ίδιος, στη συνέχεια τον έπιασε λάστιχο και έτσι οπλίστηκε με ένα ούζι αλλά και με άλλα όπλα και χρησιμοποίησε ένα ταξί που περνούσε από τον δρόμο του. «Κατέβηκα στο Χαϊδάρι και πυροβολούσα τις μαρκίζες και τα κεφάλια από κάποιες κούκλες στα μαγαζιά. Ήθελα να τους δείξω ότι μπορούσα, αλλά δεν ήθελα. Επέστρεψα το ταξί στον κάτοχό του, του άφησα και 200 χιλιάδες δραχμές και εξαφανίστηκα. Είχα στείλει το μήνυμά μου».
Τα περισσότερα χρήματα που έβγαλε από ληστεία
Ο Βαγγέλης Ρωχάμης αποκάλυψε σε εκείνη τη συνέντευξή του ότι η πιο επικερδής από τις ληστείες του ήταν μια που του απέφερε 60 εκατομμύρια δραχμές. Δήλωνε τότε πως «πλέον δεν έχει ούτε ευρώ από εκείνα τα χρήματα».
«Τα έτρωγα, τα έδινα… είχα βοηθήσει παιδάκια που είχαν καψίματα και ήθελαν πλαστικές, άλλα που χρειάζονταν εγχειρίσεις. Το να είσαι κακοποιός είναι “ακριβό σπορ”. Έπρεπε να νοικιάζω 12-13 διαμερίσματα ταυτόχρονα. Ήμουν υποχρεωμένος να πληρώνω ανθρώπους για να μου φέρνουν αυτοκίνητα, τα όπλα».
«Το τελευταίο κόλπο, δεν έχει γίνει ακόμη», είχε πει με νόημα κλείνοντας τη συνέντευξη με τον Πέτρο Κωστόπουλο.
Το βίντεο της συνέντευξης:
