Στο «φως» έρχονται νέα στοιχεία για τον 21χρονο μητροκτόνο της Λάρισας. Μερικές ώρες μετά το φονικό και έχοντας τη μητέρα του δολοφονημένη στο σπίτι, ο 21χρονος, σύμφωνα με μαρτυρία γείτονα, έβγαλε ατάραχος τα σκυλιά βόλτα στη γειτονιά.
Αυτό περιγράφει αυτόπτης μάρτυρας που μίλησε στο onlarissa για τη συνάντηση που είχε μαζί του σε ένα παρκάκι, όπου είχε πάει με το εγγόνι του.
► Το πολύ ενοχλητικό καιρικό «μείγμα» του Σαββατοκύριακου
Ο μάρτυρας περιέγραψε πως ο 21χρονος δεν φαινόταν ταραγμένος ή προβληματισμένος από κάτι. Τουναντίον, μίλησε για έναν ιδιαίτερα ευγενικό και προσιτό άνθρωπο.
«Ήταν ηρεμότατος, μίλησε και με τον μικρό και με μένα… Ούτε καν πιεσμένος από δουλειά… Όταν γυρνάς από τη δουλειά είσαι κάπως, λες να πάρω τα σκυλιά, να ξεμπερδέψω να πάω να ησυχάσω… Μίλησε πολύ όμορφα στον μικρό, αυτό που έκανε εντύπωση. Όταν την άλλη μέρα μάθαμε αυτά και λες αυτός ο άνθρωπος είχε τη μάνα του σκοτωμένη μέσα στο διαμέρισμα και έβγαζε βόλτα τα σκυλιά τόσο ήρεμος και γλυκός, κάτι δε μου ερχόταν καλά…» είπε χαρακτηριστικά.
Η απολογία του 21χρονου μητροκτόνου
Λεπτό προς λεπτό περιέγραψε στην απολογία του ο 21χρονος μητροκτόνος τη δολοφονία της μητέρας του στη Λάρισα.
Όπως είπε ο 21χρονος οι προστριβές τους αφορούσαν το γεγονός πως ο ίδιος δεν είχε μόνιμη δουλειά.
Το μοιραίο ξημέρωμα εκείνος είχε μόλις επιστρέψει από νυχτερινή διασκέδαση και καβγάδισαν ξανά.
Μάλιστα, αποκαλύπτει ότι είχε πιει και καπνίσει ένα τσιγάρο χασίς.
Υποστηρίζει πως η μητέρα του τον κατηγόρησε ότι δεν εργάζεται και είναι παρτάκιας και τότε «θόλωσε» αρπάζοντας το μαχαίρι με το οποίο έμελλε να της αφαιρέσει τη ζωή.
Διαβάστε την απολογία:
Αποδέχομαι την σε βάρος μου κατηγορία. Με την μητέρα μου Ρ*** Λ****, μέναμε μόνοι μας τους τελευταίους περίπου πέντε μήνες σε ισόγεια κατοικία επί της οδού Λεωνίδου αρ. 9 στη Λάρισα. Οι γονείς μου είχαν χωρίσει προ 10ετίας περίπου. Ο πατέρας μου μένει στην Καρδίτσα. Έχω και μία ετεροθαλή αδελφή την Κ***, η οποία μένει στον Αλμυρό Μαγνησίας.
Η μητέρα μου εργαζόταν στην επιχείρηση του κ*** που βρίσκεται στο ********* Εργαζόταν από τις 07:00 το πρωί μέχρι την 15:00. Μετέβαινε και επέστρεφε με λεωφορείο της εταιρίας. Εγώ αυτή τη στιγμή δεν εργάζομαι. Περιστασιακά εργάζομαι ως μουσικός και συγκεκριμένα παίζω μπουζούκι. Μεταξύ μας κατά καιρούς υπήρχαν προστριβές εξαιτίας της μη εύρεσης μόνιμης εργασίας εκ μέρους μου.
Χθες 12/5/2025 και περί ώρα 05:00 επέστρεψα στην οικία μας μετά από διασκέδαση. Βρήκα την μητέρα μου ξύπνια να ετοιμάζεται για να μεταβεί στην εργασία της. Ξεκίνησε μεταξύ μας ένας καυγάς καθώς η μητέρα μου με κατηγόρησε πως δεν εργάζομαι, πως είμαι παρτάκιας και δεν συνεισφέρω οικονομικά. Της είπα ότι ψάχνω για δουλειά και πως για σήμερα (13/5/2025) είχα κανονίσει ένα επαγγελματικό ραντεβού.
Επανέλαβε τα ίδια και τότε εξαιτίας του αλκοόλ που είχα καταναλώσει καθώς και ενός τσιγάρου κάνναβης το οποίο προηγουμένως είχα καπνίσει, το μυαλό μου θόλωσε, άρπαξα ένα μαχαίρι, με πορτοκαλί λαβή, από την κουζίνα και με αυτό χτύπησα την μητέρα μου στα πλευρά και στην κοιλιά της ενώ όσο αυτή στεκόταν στο διάδρομο (μικρό χωλ) της οικίας μας. Δεν το είχα σχεδιάσει. Λίγο μετά άρχισα να καθαρίζω το σπίτι από τα αίματα με μία σφουγγαρίστρα.
Τύλιξα το πτώμα της με ένα πάπλωμα και απ’ έξω με μία κουβέρτα. Δεν πίστευα το τί είχα κάνει. Βγήκα από το σπίτι το μεσημέρι και μετά από λίγο επέστρεψα. Σε δύο σακούλες σκουπιδιών έβαλα κάποια πράγματα που είχαν σχέση με το φόνο όπως το μαχαίρι, αφού πρώτα το είχα καθαρίσει από τα αίματα, την σφουγγαρίστρα, το κινητό τηλέφωνο της μητέρας μου, διάφορα προσωπικά της αντικείμενα, και τα πέταξα σε κάδο επί της οδού Καραϊσκάκη κοντά στο σπίτι μας. Περί ώρα 18:00 κάλεσα τηλεφωνικά τον εξάδελφό μου Κ*** Ανδρέα, με τον οποίο κάνω παρέα και ο οποίος ερχόταν πολύ τακτικά στο σπίτι μας. Του ζήτησα να έρθει στο σπίτι για να πιούμε καφέ. Αυτός μόλις είχε σχολάσει από τη δουλειά. Τον συνάντησα στην κεντρική πλατεία και με τα πόδια πήγαμε στο σπίτι μου. Δεν του ανέφερα τίποτα στη διαδρομή. Μόλις μπήκαμε στο σπίτι είδε το πτώμα της μητέρας μου τυλιγμένο, στο διάδρομο. Του πρότεινα να με βοηθήσει να βγάλουμε το πτώμα έξω από το σπίτι και να το αφήσουμε κάπου έξω. Μετά είχα σκεφθεί να καλέσω ασθενοφόρο και την Αστυνομία. Ο Ανδρέας είναι αδύναμος και δυσκολευόταν να κρατήσει από τη μία μεριά το πτώμα. Συνεχώς σταματούσαμε καθώς το μεταφέραμε. Το μεταφέραμε λίγα μόνο μέτρα και στην πυλωτή της πολυκατοικίας στη Λεωνίδου η οποία είναι διαγώνια από τη δική μας το παρατήσαμε.
Βγήκε ένας κύριος στο μπαλκόνι και μας ρώτησε «τί έχετε εκεί;» Του απάντησα πως έχουμε χαλιά. Αφήσαμε εκεί το πτώμα και φύγαμε επί της Λεωνίδου με κατεύθυνση την Ηπείρου, με σκοπό να πάρουμε νερό και να επιστρέψουμε. Τότε μας βρήκαν αστυνομικοί. Τους ανέφερα ότι σκότωσα τη μητέρα μου. Με πήγαν στο σημείο που είχαμε αφήσει το πτώμα. Τους είπα επίσης και για τα πράγματα που είχα πετάξει στον κάδο και αφού έψαξαν τα βρήκαν στις σακούλες όπως τα είχα ρίξει. Ο Ανδρέας δεν είχε καμία σχέση με το φόνο. Μόνος μου το έκανα. Απλά του ζήτησα και με βοήθησε να βγάλουμε το πτώμα από το σπίτι. Έχω μετανιώσει και ζητάω συγγνώμη. Δεν είμαι κακός άνθρωπος. Τίποτα άλλο δεν έχω να σας πω.
