O Χρήστος Μαυρίκης, ο οποίος κατηγορείται για υπόθεση απόπειρας δωροδοκίας ανώτατου δικαστή του Αρείου Πάγου, συνελήφθη από αστυνομικούς της Υποδιεύθυνση Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Βορειοανατολικής Αττικής.
Η σύλληψη έγινε έξω από το σπίτι του στα Σπάτα, ύστερα από εισαγγελική παραγγελία. Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο Χρήστος Μαυρίκης δεν πρόβαλε καμία αντίσταση και ήταν απόλυτα συνεργάσιμος με τους αστυνομικούς. Θα παραμείνει υπό κράτηση και το πρωί της Τετάρτης θα οδηγηθεί στον εισαγγελέα με την κατηγορία της απόπειρας δωροληψίας.
Η καταγγελία του Αρεοπαγίτη
Η απόπειρα δωροδοκίας καταγγέλθηκε από τον ίδιο τον ανώτατο δικαστικό λειτουργό αφότου παρέλαβε επιστολή από συγκεκριμένο πρόσωπο, με την οποία ο Χρήστος Μαυρίκης του ζητούσε να παρέμβει σε εκκρεμή αστική υπόθεση με την υπόσχεση οικονομικού ανταλλάγματος.
Η δικογραφία για την υπόθεση διαβιβάστηκε στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών της Αθήνας κύριο Κορρέα. Σύμφωνα με πληροφορίες, περιλαμβάνεται και η επιστολή την οποία φέρεται να έστειλε ο Χρήστος Μαυρίκης.
► Βίος και πολιτεία ο Μαυρίκης: Από τους «κοριούς» στον Ανδρέα το 1989, στην επιστολή στον Αρεοπαγίτη
Ποιος είναι ο «εθνικός κοριός» Χρήστος Μαυρίκης
Ο Χρήστος Μαυρίκης είναι γνωστός από το «βρώμικο» 1989 και τις παρακολουθήσεις των τηλεφώνων του αείμνηστου Ανδρέα Παπανδρέου. Συγκεκριμένα το όνομά του έγινε γνωστό τον Απρίλιο του 1993. Ήταν ο υπάλληλος του ΟΤΕ που κατήγγειλε στα ΜΜΕ πως είχε παγιδεύσει το σταθερό τηλέφωνο του γραφείου του Ανδρέα Παπανδρέου κατ’ εντολή του στρατηγού, Νίκου Γρυλλάκη, συνεργάτη του τέως πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Έτσι, μπορούσε να ακούσει από το ακουστικό του σπιτιού του κάθε τηλεφωνική συνομιλία του πολιτικού του αντιπάλου.
Εξηγώντας τον τρόπο με τον οποίο πρωταγωνίστησε σε ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της Μεταπολίτευσης, αποκάλυψε ότι είχε τοποθετηθεί ένας μηχανισμός σε ΚΑΦΑΟ αρκετά κοντά στα γραφεία του ΠΑΣΟΚ που όχι απλά παγίδευε τις τηλεφωνικές ομιλίες του προέδρου του, αλλά έδινε τη δυνατότητα στον πολιτικό αντίπαλό του, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, να τις ακούει από το σπίτι του. Μάλιστα όπως επισήμανε, μετά την αποδελτίωση, οι κρίσιμες συνομιλίες δίνονταν στο γραφείο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
Μετά την καταγγελία του Χρήστου Μαυρίκη για τους χώρους τοποθέτησης των μηχανισμών παρακολούθησης, έγιναν εκτεταμένοι τεχνικοί έλεγχοι από ειδικά κλιμάκια για να αποδειχθούν αν ισχύουν ή όχι οι ισχυρισμοί του. Το πόρισμα των ελέγχων της επιτροπής που επιβεβαίωσαν τις παρεμβάσεις συζητήθηκε στο ελληνικό κοινοβούλιο στις 16 Ιουνίου 1994. Σύμφωνα με την έρευνα, διαπιστώθηκε πως παρακολουθήθηκαν τα τηλέφωνα, όχι μόνο του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και του Μιλτιάδη Έβερτ, του Γεράσιμου Κουρή, του Γεωργίου Ράλλη, των γραφείων του ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη και του Αντώνη Λιβάνη.
Η αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών προκάλεσε ένα τεράστιο κύμα αντιδράσεων και αλληλοκατηγοριών που συνεχίστηκαν για χρόνια. Από τη μία βρισκόταν ο Χρήστος Μαυρίκης που κατηγορούσε την κυβέρνηση Μητσοτάκη πως εκείνη του έδινε εντολές για το ποια τηλέφωνα να παγιδεύσει και από την άλλη ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος έριχνε την ευθύνη εξ ολοκλήρου πάνω του.
Ο υπάλληλος του ΟΤΕ τελικά οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού, καθώς κρίθηκε ένοχος από το Πενταμελές Εφετείο της Αθήνας για απόπειρα εκβίασης σε βαθμό κακουργήματος, παραβίαση απορρήτου τηλεφωνικών συνδιαλέξεων και παράνομη βία, με την ποινή φυλάκισης να φτάνει τα πέντε χρόνια. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης παραπέμφθηκε, αλλά τελικά, ύστερα από απόφαση του ίδιου του Ανδρέα Παπανδρέου δεν έφτασε ποτέ σε ειδικό δικαστήριο, επικαλούμενος λόγους πολιτικής ομαλότητας.
