Με τροπολογία του ΥΠΕΝ, ξεκαθαρίζει το τοπίο για χιλιάδες ιδιοκτήτες σε περιοχές κάτω των 2.000 κατοίκων.
Τι ισχύει πλέον:
▪ Για οικισμούς έως 700 κατοίκους: Τα οικόπεδα από 500 έως 2.000 τ.μ. παραμένουν οικοδομήσιμα, αρκεί να έχουν πρόσοψη 10 μ. και απόσταση 5 μ. από δρόμο.
▪ Για οικισμούς 701 – 2.000 κατοίκους: Απαιτούνται τουλάχιστον 2.000 – 4.000 τ.μ. και πρόσοψη 15 μ. σε εγκεκριμένο δρόμο, μόνο σε περιοχές ειδικών χρήσεων (ΠΕΧ).
Ο υφυπουργός Νίκος Ταγαράς τόνισε στην ΕΡΤ πως διασφαλίζονται τα δικαιώματα όσων έχουν ήδη άδειες ή οικόπεδα σε περιοχές με Προεδρικά Διατάγματα, βάζοντας τέλος στην πολεοδομική ανασφάλεια που προκάλεσαν οι αποφάσεις του ΣτΕ.
«Όπως χτίζουν, έχτιζαν μέχρι σήμερα και χτίζουν με τα όρια των νομαρχών που υφίστανται σήμερα για οικισμούς κάτω από 700 κατοίκους, που είναι περίπου το 93% του συνόλου των οικισμών κάτω από 2.000, θα μπορούν να χτίσουν, όπως χτίζουν μέχρι σήμερα» υπογράμμισε.
Αναλυτικά τι ισχύει για τους οικισμούς
Οικισμοί έως 700 κατοίκους
Στην πρώτη κατηγορία επανέρχεται ουσιαστικά το παλιό καθεστώς, με κάποιες τροποποιήσεις. Τα οικόπεδα με έκταση από 500 έως 2.000 τ.μ. θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα, εφόσον διαθέτουν πρόσοψη τουλάχιστον 10 μέτρων σε κοινόχρηστο δρόμο και τηρούν απόσταση τουλάχιστον 5 μέτρων από αυτόν. Για να κριθούν κατάλληλες αυτές οι περιοχές για ανάπτυξη, απαιτείται πλέον ειδική αιτιολόγηση μέσω πολεοδομικής μελέτης, η οποία θα εγκρίνεται με Προεδρικό Διάταγμα.
Οικισμοί από 701 έως 2.000 κατοίκους
Σε αυτήν την κατηγορία θεσπίζονται αυστηρότερα κριτήρια. Επαναφέρεται η δυνατότητα δόμησης εκτός σχεδίου, υπό την προϋπόθεση ότι το οικόπεδο έχει ελάχιστο εμβαδόν 2.000 έως 4.000 τ.μ. και πρόσοψη τουλάχιστον 15 μέτρων σε εγκεκριμένο δρόμο. Η δυνατότητα αυτή περιορίζεται σε περιπτώσεις όπου το οικόπεδο βρίσκεται σε περιοχή ειδικών χρήσεων (ΠΕΧ), με την τελική απόφαση να λαμβάνεται κατόπιν αιτιολογημένης κρίσης του ΥΠΕΝ.
Παράλληλα, διασφαλίζονται τα δικαιώματα ιδιοκτητών που διαθέτουν ήδη νόμιμες άδειες ή ακίνητα σε περιοχές με Προεδρικά Διατάγματα που ορίζουν όρια οικισμών, υπό την προϋπόθεση ότι πληρούν τα ελάχιστα όρια πρόσοψης και αποστάσεων. Με αυτόν τον τρόπο επιδιώκεται η προστασία της περιουσίας χιλιάδων πολιτών που κινδύνευαν να υποστούν απαξίωση των ακινήτων τους λόγω της πολεοδομικής αβεβαιότητας.
