Αποσβολωμένη η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί τις εξελίξεις στην υπόθεση της Ειρήνης Μουρτζούκου, που ομολόγησε τη δολοφονία τουλάχιστον τεσσάρων βρεφών, των δύο παιδιών της, της αδερφής της -όταν ήταν μόλις 14 ετών- και του παιδιού μιας φίλης της. Η υπόθεση αποκαλύπτεται λίγο καιρό μετά την καταδίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου για τη δολοφονία των τριών παιδιών της, της Τζορτζίνας, της Μαλένας και της Ίριδας.
Οι δύο υποθέσεις στην Ελλάδα προστίθενται στη λίστα με τις φρικτές ιστορίες δολοφονίας βρεφών από μητέρες στη σύγχρονη ιστορία και μάλιστα με πολλές από τις δράστριες να σκοτώνουν κατά συρροή τα δικά τους παιδιά.
Παρόλο που κάθε περίπτωση είναι μοναδική, οι μητέρες δολοφόνοι παρουσιάζουν κάποια κοινά ψυχοπαθολογικά χαρακτηριστικά: σοβαρές ψυχικές διαταραχές, ναρκισσιστικά ή αντικοινωνικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας και παραληρηματική σκέψη. Σε κάθε περίπτωση η φρίκη παραμένει αδιανόητη και αυτές οι ιστορίες αποκαλύπτουν την πιο σκοτεινή πλευρά της ανθρώπινης ψυχής. Η κατανόηση τέτοιων εγκλημάτων βοηθά όχι μόνο στην απόδοση δικαιοσύνης, αλλά και στην πρόληψη.
Ακολουθούν οι πιο γνωστές υποθέσεις serial killers βρεφών -δικών τους παιδιών ή άλλων- που συγκλόνισαν τον κόσμο:
Νίτα Μπέικερ – Η Μήδεια του Καλαμακίου (Ελλάδα)
Η Αμερικανίδα Νίτα Μπέικερ, παντρεμένη με τον λοχία Τζολ Μπέικερ, ήρθαν το 1960 στην Ελλάδα, στο Καλαμάκι. Τον Μάιο του 1961, η Νίτα Μπέικερ σκότωσε την δίχρονη κόρη της Κίτι, ενώ κοιμόταν και στην συνέχεια σκότωσε την κόρη της Σουζάνα και τον γιο της Τζο. Ύστερα επιχείρησε να αυτοκτονήσει αλλά δεν τα κατάφερε. Όπως είπε σκότωσε τα παιδιά της γιατί πίστευε ότι ο άνδρας της την απατούσε.
Γουανέτα Χόιτ – Το σύνδρομο SIDS που έκρυψε μια serial killer
Η Γουανέτα Χόιτ έγινε μητέρα πέντε φορές μεταξύ 1964 και 1971. Όλα τα βιολογικά παιδιά της Χόιτ πέθαναν πριν γίνουν 29 μηνών. Αρχικά θεωρήθηκαν όλα θύματα του Συνδρόμου Αιφνίδιου Βρεφικού Θανάτου (SIDS), όμως το 1995 ομολόγησε ότι τα έπνιγε. Καταδικάστηκε για πέντε φόνους και πέθανε λίγο αργότερα στη φυλακή από καρκίνο.
Μαρί Νόε – Η κούνια του θανάτου
Η Μαρί Νόε έχασε οκτώ από τα δέκα της παιδιά μεταξύ 1949 και 1968, όλα από «ανεξήγητες αιτίες». Μάλιστα υπήρξαν δημοσιεύματα στον τύπο για την τραγική ιστορία της γυναίκας που φαινομενικά έχανε το ένα με το άλλο τα παιδιά της. Η υπόθεση ξανανοίχτηκε στη δεκαετία του ’90 και τελικά το 1999 ομολόγησε ότι σκότωσε τα παιδιά της ένα-ένα, στραγγαλίζοντάς τα. Διαγνώστηκε με ψυχικές διαταραχές και καταδικάστηκε αλλά λόγω ηλικίας σε κατ’ οίκον περιορισμό.
Μπελ Γκάνες – Η «μαύρη χήρα» από τη Νορβηγία
Η Μπελ Γκάνες (1859–1908), μετανάστρια από τη Νορβηγία, έμεινε γνωστή ως μία από τις πιο αδίστακτες «μαύρες χήρες» στην ιστορία. Δολοφόνησε συζύγους, παιδιά και τουλάχιστον δώδεκα άνδρες που ανταποκρίθηκαν σε αγγελίες της για γνωριμία. Όταν το σπίτι της κάηκε το 1908, ανακαλύφθηκαν δεκάδες πτώματα θαμμένα στην αυλή—ανάμεσά τους και τα δικά της παιδιά. Η ίδια εξαφανίστηκε και από το 1908 η τύχη της παρέμεινε άγνωστη.
Άντρεα Γέιτς – Η ψυχική υγεία των μητέρων στο επίκεντρο
Η Άντρεα Γέιτς, από το Τέξας, σκότωσε τα πέντε της παιδιά το 2001, πνίγοντάς τα στην μπανιέρα. Έπασχε από σοβαρή επιλόχεια κατάθλιψη και ψύχωση, και πίστευε ότι σώζει τα παιδιά της από την αιώνια καταδίκη. Η υπόθεση συγκλόνισε τις ΗΠΑ και άνοιξε δημόσιο διάλογο γύρω από την ψυχική υγεία των μητέρων. Αρχικά καταδικάστηκε, όμως αργότερα κρίθηκε μεταφέρθηκε σε ψυχιατρικό ίδρυμα, υψίστης ασφαλείας, όπου νοσηλεύεται λόγω παραφροσύνης.
Λούσι Λέτμπι – Η «νοσηλεύτρια του τρόμου»
Το 2023, η 33χρονη Λούσι Λέτμπι καταδικάστηκε για τον φόνο επτά βρεφών και την απόπειρα δολοφονίας έξι ακόμη, σε μονάδα νεογνών νοσοκομείου της Αγγλίας. Οι επιθέσεις έγιναν μεταξύ 2015 και 2016. Η Λέτμπι χρησιμοποιούσε διάφορες μεθόδους: ενέσεις αέρα ή ινσουλίνης ή στραγγαλισμό.
Μαίρη Αν Κότον – Η πρώτη μητέρα serial killer στη Βρετανία
Γνωστή ως η πρώτη γυναίκα κατά συρροή δολοφόνος της Βρετανίας, η Μαίρη Αν Κότον απέκτησε δεκατρία παιδιά—πολλά από τα οποία δηλητηρίασε, πιθανόν για να εισπράξει χρήματα από ασφάλειες ζωής. Επί δύο δεκαετίες, μετακινούνταν από πόλη σε πόλη, δηλητηριάζοντας συζύγους, εραστές και τουλάχιστον έντεκα από τα ίδια της τα παιδιά με αρσενικό. Καταδικάστηκε το 1873 και εκτελέστηκε δια απαγχονισμού.
Σούζαν Σμίθ – Τα σκότωσε γιατί ο σύντροφός της δεν ήθελε παιδιά
Το 1994, η Σούζαν Σμιθ από τη Νότια Καρολίνα υποστήριξε ότι τα δύο της παιδιά (δύο αγόρια τριών και ενός έτους) είχαν απαχθεί από άγνωστο άντρα. Μετά από εννιά ημέρες και έντονο ενδιαφέρον των ΜΜΕ, ομολόγησε ότι τα είχε πνίξει κυλώντας σκόπιμα το αυτοκίνητό της μέσα σε λίμνη με τα παιδιά δεμένα στα καθίσματα. Όπως είπε στους αστυνομικούς ήθελε να συνεχίσει σχέση με έναν άντρα που δεν ήθελε παιδιά. Καταδικάστηκε σε ισόβια.
Μπέβερλι Άλιτ – Ο «Άγγελος του Θανάτου»
Η Μπέβερλι Άλιτ ήταν νοσηλεύτρια σε παιδιατρική πτέρυγα και το 1991 καταδικάστηκε για τον φόνο τεσσάρων παιδιών και την απόπειρα δολοφονίας εννέα ακόμη βρεφών. Χορηγούσε θανατηφόρες δόσεις ινσουλίνης ή ένεση αέρα, προκαλώντας ανακοπές. Διαγνώστηκε με σύνδρομο Μινχάουζεν δια αντιπροσώπου, επιζητώντας την προσοχή ως «σωτήρας» παιδιών που η ίδια αρρώσταινε.
Τζενίν Τζόουνς – Ο εφιάλτης του Τέξας
Νοσοκόμα σε νοσοκομεία του Τέξας τη δεκαετία του ’80, η Τζενίν Τζόουνς θεωρείται υπεύθυνη για 40 έως και 60 θανάτους βρεφών, αν και καταδικάστηκε μόνο για λίγες περιπτώσεις. Έδινε σκόπιμα υπερβολικές δόσεις φαρμάκων όπως ηπαρίνη ή σουκινυλοχολίνη, προκαλώντας καρδιοαναπνευστικές ανακοπές. Η υπόθεσή της οδήγησε σε αλλαγές στη νομοθεσία για την παρακολούθηση του ιατρικού προσωπικού.
Αμέλια Ντάιερ – Η βικτωριανή φόνισσα βρεφών
Στα τέλη του 19ου αιώνα, η Αμέλια Ντάιερ εργαζόταν ως «φροντίστρια βρεφών», αναλαμβάνοντας την ανατροφή βρεφών που οι άγαμες ή φτωχές μητέρες δεν μπορούσαν να κρατήσουν, λαμβάνοντας τα σχετικά επιδόματα. Αντί όμως να τα φροντίζει, τα έπνιγε, τα σκότωνε με οπιούχα ή τα άφηνε να πεθάνουν. Υπολογίζεται ότι δολοφόνησε 200 έως 400 βρέφη. Εκτελέστηκε το 1896.
