Προβληματισμό σε ναυτιλιακούς κύκλους δημιουργούν οι επιθέσεις των Χούθι σε ελληνόκτητα πλοία τα οποία θεωρούν ότι έχουν σχέση με το Ισραήλ.
Η ανησυχία δεν αφορά μόνο στη ναυτιλιακή διάσταση του θέματος, με την αύξηση των ναύλων και των ασφαλίστρων, αλλά και στη γεωπολιτική και στην εξωτερική πολιτική της Ελλάδας.
Εφοπλιστικοί παράγοντες προσπαθούν να σταθμίσουν κατά πόσον οι επιθέσεις αυτές οφείλονται στη προσπάθεια των Χούθι να επιβάλουν γενική απαγόρευση διέλευσης ναυσιπλοΐας ή αποτελεί στοχευμένο μήνυμα προς την Ελλάδα λόγω της πλήρους πολιτικής στήριξης του Ισραήλ από την ελληνική κυβέρνηση.
Οι επιθέσεις προκάλεσαν νέα αύξηση στα ασφάλιστρα κινδύνου για τα διερχόμενα πλοία από την περιοχή, τα οποία από 0,2-0,4% της αξίας του πλοίου έχουν φτάσει στο 1-1,3%, ήτοι 3-4 φορές επάνω. Επίσης πολλά πλοία αλλάζουν τις διαδρομές τους για να αποφύγουν την επίμαχη περιοχή.
Οι αυξήσεις αυτές, εν τέλει, περνάνε στον επιχειρηματικό κύκλο και μέχρι τώρα είχαν ως αποτέλεσμα να αυξηθούν τα έσοδα και τα κέρδη του ελληνικού εφοπλισμού, αλλά τώρα πολύ πιο σημαντικό για την ελληνική ναυτιλία θεωρείται ότι οι στόχοι που επλήγησαν είχαν κάποιου είδους «σχέση» με ισραηλινά συμφέροντα. Σχέση που κατά τους Χούθι μπορεί να είναι ένα πλοίο που ξεφόρτωσε στο Ισραήλ, ή το fund της πλοιοκτήτριας είναι ισραηλινο ή η ασφαλιστική εταιρεία κ.ο.κ.
Τα χτυπήματα έχουν καθαρή «σημειολογία» σύμφωνα με ορισμένους ναυτιλιακούς κύκλους, η οποία πιθανότατα συνδέεται με την ελληνική εξωτερική πολιτική και την σταδιακή μετατόπιση της Ελλάδας από την λίγο έως πολύ ουδέτερη στάση που κρατούσε διαχρονικά έναντι του Ισραήλ και του Αραβικού κόσμου, προς την πλήρη ταύτιση με το Ισραήλ.
➤ Νέα κινηματογραφική παραγωγή από τους Χούθι – Βίντεο με τη βύθιση του πλοίου «Eternity C»
Δεδομένου ότι η ελληνική ναυτιλία αποτελεί μια από τις πιο εμβληματικές διεθνείς δραστηριότητες ελληνικών επιχειρηματικών συμφερόντων, ο συμβολισμός είναι πολλαπλά σημαντικός, ενώ είναι πιθανόν και η βαρύνουσα πολιτική επιρροή που διαχρονικά έχουν οι Έλληνες εφοπλιστές στο εσωτερικό της χώρας να αποτελεί μέρος του συμβολισμού και των έμμεσων πολιτικών πιέσεων που θέλουν να εκπέμψουν οι επιτιθέμενοι Χούθι προς την ελληνική κυβέρνηση.
Η ανησυχία, πέραν της γεωπολιτικής διάστασης, είναι ότι εάν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί όχι μόνο αυξάνεται το κόστος, αλλά μπορεί να «βγει κακό όνομα» στην αγορά, κάτι που θα υπονομεύσει τη δραστηριότητα της ελληνικής ναυτιλίας. Ήδη, ο κρατικός μηχανισμός των Φιλιππινών μέσα από τον οποίο γίνεται η διαχείριση των ναυτικών που στελεχώνουν διεθνώς τα πλοία (κατά 80% τα πληρώματα ελληνόκτητων πλοίων είναι από τις Φιλιππίνες) έχει αυστηροποιήσει τα κριτήρια και δίνει τη δυνατότητα στους ναυτικούς να αποχωρήσουν με αποζημίωση από το πλοίο εάν τους ζητηθεί να περάσουν από τα επικίνδυνα σημεία.
