Το όνομα Μελχισεδέκ βρέθηκε ξαφνικά στο επίκεντρο της δημόσιας συζήτησης στη χώρα μας, με αφορμή την εμπλοκή του αρχιμανδρίτη από τα Χανιά, που φέρει αυτό το όνομα, στην υπόθεση του κυκλώματος στην Κρήτη.
Ο Μελχισεδέκ είναι ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας που συναντάμε στην Παλαιά Διαθήκη της Βίβλου. Ήταν βασιλιάς της πόλης Σαλήμ και ταυτόχρονα ιερέας του Θεού. Στο βιβλίο της Γένεσης, βλέπουμε πως ευλόγησε τον Αβραάμ μετά από μια μάχη, δείχνοντας σεβασμό και τιμή σε αυτόν.
Στην χριστιανική πίστη, ο Μελχισεδέκ έχει μεγάλη σημασία γιατί θεωρείται προτύπωση του Ιησού Χριστού. Αυτό σημαίνει ότι ο Ιησούς είναι σαν τον Μελχισεδέκ, αφού και αυτός είναι ταυτόχρονα βασιλιάς και ιερέας. Όμως, ενώ οι ιερείς στην Παλαιά Διαθήκη προέρχονταν από μια συγκεκριμένη οικογένεια, ο Μελχισεδέκ δεν είχε τέτοια καταγωγή, κάτι που δείχνει πως η ιεροσύνη του Χριστού είναι μοναδική και αιώνια.
Η πόλη που κυβερνούσε ο Μελχισεδέκ, η Σαλήμ, πιστεύεται πως είναι η ίδια η Ιερουσαλήμ, και έτσι ο Μελχισεδέκ συμβολίζει την ειρήνη και την αγιότητα που φέρνει ο Χριστός στον κόσμο.
Με λίγα λόγια, ο Μελχισεδέκ μας δείχνει πως ο Χριστός είναι ένας ξεχωριστός ιερέας και βασιλιάς που φέρνει σωτηρία και ελπίδα σε όλους τους ανθρώπους.
Οι αναφορές στον Μελχισεδέκ σε Παλαιά και Καινή Διαθήκη
Στην Παλαιά Διαθήκη, στο βιβλίο της Γένεσης (14:18-20), εμφανίζεται ως βασιλιάς της Σαλήμ και ιερέας του Θεού Ύψιστου.
Συναντά τον Αβραάμ μετά τη νίκη του σε μια μάχη και τον ευλογεί, προσφέροντας ψωμί και κρασί. Σύμβολα που αργότερα απέκτησαν ιδιαίτερη θεολογική σημασία.
Ο Αβραάμ, από την πλευρά του, του δίνει το δέκατο από τα λάφυρά του, αναγνωρίζοντας έτσι την ιερατική του εξουσία.
Στην Καινή Διαθήκη, στο βιβλίο των Εβραίων (7), ο Μελχισεδέκ παρουσιάζεται ως πρότυπο αιώνιου ιερέα, πριν από τους Λευίτες, και συνδέεται άμεσα με τον Ιησού Χριστό.
Εκεί υπογραμμίζεται ότι είναι «χωρίς πατέρα, χωρίς μητέρα, χωρίς γενεαλογία», χαρακτηριστικά που τον καθιστούν σύμβολο της αιώνιας ιερατικής τάξης.
Συμβολίζει τόσο την ιερατική όσο και τη βασιλική εξουσία, ενώ η εμφάνισή του θεωρείται μυστηριώδης και υπερβατική. Στη χριστιανική θεολογία, λειτουργεί ως πρότυπο του Ιησού Χριστού, ενώ στην εβραϊκή παράδοση εμφανίζεται συχνά ως σοφός βασιλιάς και τύπος θεϊκής δικαιοσύνης.