Και δεν είναι μόνο οι προτάσεις αυτές που περιλαμβάνονται στο «Στρατηγικό κaι Επιχειρησιακό Σχέδιο 2018-2022». Άλλοι δύο λόγοι είναι πολύ πιθανόν να φουσκώσουν τα ποσά κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας των εκατομμυρίων νοικοκυριών κι επιχειρήσεων.
Tο επιχειρησιακό πλάνο προτείνει:
1. Την επιβολής χρέωσης σε όσους πελάτες επιθυμούν την αποστολή των λογαριασμών τους σε έντυπη μορφή.
2. Τη μείωση του ποσοστού έκπτωσης σε όσους πελάτες πληρώνουν εντός προθεσμίας τους λογαριασμούς ρεύματος.
3. Τη συγχώνευση κλιμακίων κατανάλωσης. Σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως προκύπτουν αυξήσεις για συγκεκριμένες κατηγορίες καταναλωτών.
Τα νοικοκυριά, όμως, και οι επιχειρήσεις που ηλεκτροδοτούνται από τη ΔEΗ είναι αντιμέτωποι με έναν πραγματικό κι έναν πιθανό κίνδυνο αύξησης των τιμολογίων ρεύματος.
Ο πρώτος έχει να κάνει με το κόστος των δικαιωμάτων CO2. Ως γνωστόν, οι ενεργοβόρες εταιρίες και περισσότερο οι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας με ρυπογόνες μονάδες αγοράζουν από το ευρωπαϊκό χρηματιστήριο δικαιώματα CO2. Η πολιτική της Ε.Ε. για καθαρότερες μορφές ενέργειας έχει εκτοξεύσει τις τιμές διοξειδίου του άνθρακα. Είναι ενδεικτικό ότι τις τελευταίες μέρες κινούνται στα επίπεδα των 19 ευρώ ανά τόνο, όταν πέρυσι ήταν μόλις στα 7 ευρώ ανά τόνο. Οι προβλέψεις μιλούν για ακόμη μεγαλύτερη αύξηση των τιμών.
Η ΔEΗ στο πρώτο εξάμηνο του έτους δαπάνησε συνολικά 107,2 εκατ. ευρώ, όταν πέρυσι την ίδια περίοδο διέθεσε 60,9 εκατ. ευρώ. Ο ίδιος ο υπουργός ΠΕΝ αναγνωρίζει αυτό το κόστος, αφήνοντας ανοικτό το ενδεχόμενο μετακύλισης του κόστους στα τιμολόγια, σημειώνοντας την αντίστοιχη πρακτική που ακολουθούν οι ιδιωτικές εταιρίες προμήθειας και παραγωγής ρεύματος. Μάλιστα υπάρχει στα συμβόλαια με τους πελάτες τους σχετική ρήτρα CO2.
Οι αποφάσεις της εταιρίας θα ληφθούν αφού συνυπολογιστούν οι επιπτώσεις σε βάθος εξαμήνου. Το πιο πιθανό είναι και η ΔEΗ να καθιερώσει τέτοια ρήτρα.
Ο δεύτερος κίνδυνος έχει να κάνει με τις χρεώσεις Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ). Η δημόσια επιχείρηση διεκδικεί για ΥΚΩ (ηλεκτροδότηση νησιών, ΚΟΤ κ.λπ.) που παρείχε μετά το 2011 και δεν της είχαν δοθεί ποσό άνω των 700 εκατ. ευρώ.
Με απόφασή της πέρυσι η ΡΑΕ είχε απορρίψει το μισό ποσό και η κυβέρνηση χορήγησε στην εταιρία μέσω του κοινωνικού μερίσματος τα 375 εκατ. ευρώ. Η ΔEΗ συνέχισε όμως να διεκδικεί τα υπόλοιπα 360 εκατ. ευρώ δικαστικά, προσφεύγοντας στο ΣτΕ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, το ΣτΕ δεν απέρριψε την προσφυγή της ΔEΗ αλλά παρέπεμψε την υπόθεση στο Διοικητικό Εφετείο, αναγνωρίζοντας ουσιαστικά τα επιχειρήματά της περί λανθασμένης απόφασης της ΡΑΕ. Στην περίπτωση που η δημόσια εταιρία δικαιωθεί, τότε τα 360 εκατ. ευρώ η εταιρία είτε θα πρέπει να τα ανακτήσει με αυξήσεις από τα τιμολόγια, είτε να της τα χορηγήσει και πάλι το κράτος.
4. Την αύξηση του παγίου που πληρώνουν οι πελάτες της ή την καθιέρωση ρήτρας Οριακής Τιμής Συστήματος. Τον τελευταίο όρο τον έχουν συμπεριλάβει οι εναλλακτικοί προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας στις συμβάσεις τους με τους καταναλωτές. Οπότε, όταν η ΟΤΣ υπερβαίνει συγκεκριμένα όρια, το κόστος μετακυλίεται στους καταναλωτές.