Αναμενόμενο να κάνει ο Κώστας Σημίτης δήλωση για τη συμπλήρωση είκοσι χρόνων από την ένταξη της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.
Παρέλειψε όμως τα μισά από τα συμφραζόμενα του θέματος.
Είπε ότι ήταν «μια σωστή επιλογή, στη σωστή συγκυρία». Δεν είπε όμως ότι ανήκει στην κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου –του 1993.
Ο ίδιος πήρε τη σκυτάλη το 1996 και η διαχείρισή του δεν ήταν η καλύτερη.
Πχ επιλέγοντας να αξιολογηθεί η χώρα το καλοκαίρι του 2000-με τα στοιχεία της 31ης Δεκεμβρίου 1999-ποντάριζε στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, ως έπαθλο.
Όταν κατάλαβε ότι δεν υπάρχει έπαθλο, παραβίασε τη συνταγματική τάξη, για να φέρει τις εκλογές νωρίτερα.
Σήμερα λέει ότι «στην επιτυχία φτάσαμε μετά από συστηματική προσπάθεια της κυβέρνησής μας και ολόκληρης της κοινωνίας».
Η κοινωνία δεν προσπάθησε απλώς , αλλά πλήρωσε και το κόστος-το οποίο δεν πήρε ποτέ πίσω, όπως της υποσχέθηκε.
Για την κυβέρνησή του όμως υπάρχουν αντιρρήσεις.
Ακριβώς επειδή βιάστηκε άρχισαν οι αλχημείες, για να εξασφαλιστούν τα κριτήρια.
Το έκαναν κι άλλοι. Αλλά η ελληνική κυβέρνηση το παρατράβηξε.
Πχ μείωνε τα τιμολόγια ΔΕΚΟ-και τις έκανε προβληματικές-καθήλωνε μισθούς και το χειρότερο: συνέχισε και μετά το τέλος του 1999.
Η κυβέρνηση Καραμανλή κάλυψε την δημιουργική λογιστική Σημίτη με τη δήλωση Αλογοσκούφη «η Ελλάδα μπήκε στο Ευρώ με το σπαθί της».
Οι Ευρωπαίοι όμως δεν μάσησαν και αξίωναν απογραφή από την κυβέρνηση που θα προέκυπτε από τις εκλογές του 2004.
Ο Σημίτης και ο Γ.Παπανδρέου- που ηττήθηκε στη θέση του από τον Καραμανλή, που έκανε την απογραφή-ήξεραν την κοινοτική απαίτηση.
Είχαν άνθρωπο στην Κομισιόν και τους ενημέρωνε.
Ωστόσο , εναντιώθηκαν ,παρ ότι η απογραφή ήταν υγιής εξέλιξη για την οικονομία.
Η μεταγενέστερη δήλωση του Ζαν Κλωντ Γιούνγκερ, ως επικεφαλής του Γιούρογκρουπ «the game is over» τους συμπεριλάμβανε.
Όσο και την κυβέρνηση Καραμανλή, για τη δημοσιονομική εκτροπή.
Κατασκευάζοντας το «έπος της ΟΝΕ», ο Κώστας Σημίτης προσπάθησε να οικοδομήσει τον προσωπικό μύθο του, τοποθετώντας το Ευρώ ως δεύτερο κατά σειρά ορόσημο, μετά την ένταξη στην ΕΟΚ- από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή.
Ήταν το …τρίτο. Ως δεύτερο-από πλευράς σπουδαιότητας στην πορεία προς την κοινοτική Ευρώπη-είναι η Ενιαία Πράξη του 1986, για ελεύθερη κυκλοφορία προσώπων, προϊόντων και κεφαλαίων, που υπέγραψε ο Ανδρέας Παπανδρέου.
Το ευρώ δεν ήταν «το πρώτο βήμα στο εγχείρημα της ενωμένης Ευρώπης», όπως αναφέρει στη δήλωσή του ο πρώην Πρωθυπουργός ,αλλά το δεύτερο.
Παρότι το φωτοστέφανο του Ευρώ έχει ξεθωριάσει για τον Κ. Σημίτη, η δήλωσή του για την ελληνική ένταξη είναι ένα από τα «τρόπαια» που του απέμειναν από την εποχή του ψευδεπίγραφου εκσυγχρονισμού.