Στην -όχι από τις καλύτερες- ταινία του Αλέκου Σακελάριου «Η Ρένα είναι οφ-σάιντ», η πρωταγωνίστρια Ρένα Βλαχοπούλου, επίσης σε έναν από τους όχι και πολύ κολακευτικούς ρόλους της, έμπλεξε σε κάτι παρεξηγήσεις με έναν Λατίνο ποδοσφαιριστή -που στο τέλος παντρεύτηκε την κόρη της.
Και εδώ αρχίζουν τα παιχνίδια της μοίρας. Αν η ελκυστική ηθοποιός που έπαιζε την κόρη, είχε μείνει στην υποκριτική, δεν θα είχαμε σήμερα να κάνουμε με μια συμπαθή πάντα, αλλά ιδιαίτερα εκνευριστική πολιτικό της ΝΔ.
Διότι η κινηματογραφική κόρη της Βλαχοπούλου ήταν η Ελίζα Βόζεμπεργκ -που εγκατέλειπε τη φιλοδοξία να γίνει Παξινού και έγινε διακεκριμένη δικηγόρος.
Το 2004 ο Καραμανλής την έβαλε, αριστίνδην, στη Βουλή, αλλά όχι και στις κυβερνήσεις του. Δέκα χρόνια αργότερα, ο Σαμαράς την έστειλε στο Ευρωκοινοβούλιο -παρ’ ότι είχε διαφωνήσει με τη μνημονιακή στροφή του- πακέτο με την μετέπειτα πρωταγωνίστρια του «mail-gate».
Ο Μητσοτάκης βρήκε αφορμή να ξεφορτωθεί την Ασημακοπούλου ως οπαδό του Σαμαρά, προσεταιρίσθηκε την Βόζεμπεργκ ως κληρονομιά από τον Καραμανλή και στην τρίτη θητεία της την αντάμειψε: πρόεδρος της Επιτροπής Μεταφορών, Ναυτιλίας και Τουρισμού στο Ευρωκοινοβούλιο.
Περιέργως και στην Κομισιόν ζήτησε από τη «αγαπητή Ούρσουλα» το χαρτοφυλάκιο των Μεταφορών. Στο οποίο έστειλε έναν ψιλοάσχετο περιφερειάρχη -μερικά σκαλοπάτια χαμηλότερα στο ευρωπαϊκό στερέωμα, από τον προηγούμενο.
Αν και πολλοί δεν ήθελαν να δεχθούν ότι και οι δυο τοποθετήσεις σχετίζονται με τα Τέμπη, η συμπεριφορά τους εκεί οδηγεί.
Ο επίτροπος Τζιτζικώστας σφυρίζει κλέφτικα για την τραγωδία και τα πολλά ερωτηματικά που απασχολούν την ευρωπαία εισαγγελέα, τον συνάδελφό του της Δικαιοσύνης και μέλη από όλες τις πτέρυγες της Ευρωβουλής.
Βόζεμπεργκ: Από τις πρώτες σκηνές, η Ελίζα είναι οφ-σάιντ
Η Βόζεμπεργκ, αν και νομικός, παραβλέπει ότι τα συλλογικά όργανα έχουν μνήμη –και το Ευρωκοινοβούλιο έχει καταδικάσει την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Τα βάζει με όσους μετείχαν στα συλλαλητήρια για τα Τέμπη -και συνακόλουθα με όσους ήταν ψυχικά μαζί τους. Δηλαδή με την πλειοψηφία των Ελλήνων.
- «Αυτοί που κατέβηκαν στους δρόμους, χρησιμοποιήθηκαν, με τον λάθος τρόπο που διαδόθηκαν κάποιες ειδήσεις».
Χρησιμοποιήθηκαν από ποιους; Από την αντιπολίτευση που δεν μπορεί να δέσει τα κορδόνια της; Ή από τα ελάχιστα ΜΜΕ, που δεν ελέγχει η κυβέρνηση;
Εκ παραλλήλου επιχειρεί να αποδημήσει την Μαρία Καρυστιανού, στην οποία «υποκλίνεται» ο Πρωθυπουργός και δεν τολμούν να επικρίνουν οι υπουργοί του -πλην δυο περιπτώσεων.
Όταν συνάντησε την πρόεδρο του συλλόγου «Τέμπη 2023», της επιτέθηκε ανοίκεια: «Έρχεται στις Βρυξέλλες και προβαίνει σε καταγγελίες καθοδηγούμενη από τον Κώστα Αρβανίτη». Έτριξαν και τα ντουβάρια στον πλατεία Λουξεμβούργου των Βρυξελλών από όσα της είπε.
Ότι η Ελλάδα «είναι κράτος δικαίου, με ανεξάρτητη δικαιοσύνη» και δεν μπορεί «ιδιώτης» -η Καρυστιανού- να «ελέγχει μια πολιτική προσωπικότητα -τον Καραμανλή- που έχει αναλάβει αμέσως την πολιτική ευθύνη» -γιατί « συκοφαντείται η χώρα στο εξωτερικό». Ευρωπαϊκή κουλτούρα μηδέν.
Ίσως κάτι μέσα της, την κάνει να νοσταλγεί την καριέρα της ως ηθοποιού και αυτήν τη φορά επιλέγει να παίξει την αντι -Καρυστιανού.
Καθόλου καλή ιδέα. Το έργο δεν κόβει εισιτήρια: το σενάριο είναι χάλια, οι πρωταγωνιστές -Φλωρίδης, Άδωνις και κάτι δημοσιογράφοι- δεν βλέπονται, ο σκηνοθέτης σκιτζής…
Από τις πρώτες σκηνές, η Ελίζα είναι οφ-σάιντ.
