Έγινε αναπληρωτής υπουργός Υποδομών και Μεταφορών, ως 40ντάρης και εξ όνυχος κομματικός – άλλες προϋποθέσεις δεν χρειάσθηκαν.
Ότι το θέμα του ΟΣΕ ανατέθηκε στον ίδιο – και όχι στον υπουργό Μεταφορών, Χρήστο Δήμα, με το πιο δεμένο πολιτικά προφίλ, έδειξε ότι έχει την εμπιστοσύνη του μεγάρου Μαξίμου, για την «ανασυγκρότηση» του αμαρτωλού – και φονικού – οργανισμού.
Για τους γνωρίζοντες, «εμπιστεύεται το Μαξίμου» έναν υπουργό σημαίνει ότι, θα ακολουθεί τυφλά τις οδηγίες του ιερατείου εξωκοινοβουλευτικών και άλλων, που λειτουργούν στο όνομα του Πρωθυπουργού.
Συνεπώς δεν είναι απαραίτητο να έχει γνώση και εμπειρία. Έχουν αυτοί. Ο υπουργός έχει μόνο την ευθύνη, αν στραβώσει κάτι. Ρωτήστε και τον Καραμανλή, ή τον Τριαντόπουλο.
Ειδικά για τον ΟΣΕ ο Κυρανάκης δεν χρειάζεται να ξέρει, καθώς «Μάξιμου» είναι πλέον και ο Κ. Χατζηδάκης που ξέρει. Αν και παλιότερα οι σιδηρόδρομοι αποδείχθηκαν πολύ σκληροί για να ιδιωτικοποιηθούν, όπως η Ολυμπιακή, ο ΟΤΕ και η ΔΕΗ.
Με άλλα λόγια ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης – με θητεία και στην περιβόητη «Ομάδα Αλήθειας», που κατασκευάζει τα καλύτερα ψέματα και οι υπουργοί τη θέλουν στο πλευρό τους – μπήκε στον κυβερνητισμό από μεγάλη πόρτα.
Πολύ σύντομα εισηγήθηκε νομοσχέδιο στο Υπουργικό Συμβούλιο και η χάρη του έφτασε μέχρι τον Σαλβίνι, που είναι τρία – Βορίδης, Γεωργιάδης, Πλεύρης – σε ένα, για τους ακροδεξιούς Ιταλούς. Ως προπομπός της συνάντησης Μητσοτάκη – Μελόνι. Μεγαλεία!
Έκτοτε λανσάρει με πάθος το σχέδιό για τα τρένα, με επικοινωνιακές κολοκυθοκορφάδες και ασκήσεις επί χάρτου Αν και οι ειδικοί συνάγουν ότι με όσα υπόσχεται δεν θα έχουμε αξιόπιστο σιδηρόδρομο ούτε στην πέμπτη τετραετία Μητσοτάκη. Αν πράγματι του έχουν μπει ιδέες ότι μπορεί να φτάσει ως εκεί, κάτι σαν Ερντογάν της από εδώ πλευράς.
Με τη φούρια του νεοφώτιστου, ο Κυρανάκης περισσότερη δόξα με κάτι αποκλειστικά δικό του δοκίμασε να την πάρει, μεταφέροντας μεθυσμένους στο σπίτι με ταξί – με κρατικά λεφτά.
-«Δεν είσαι καλά που θα μας βάλεις να κουβαλάμε ναυάγια, με ένα τάλιρο», αντέδρασε ο Λυμπερόπουλος, συνδικαλιστής σύμβολο του «κλάδου».
Στην κυβέρνηση έπαθαν αυτό που λέμε «τραλαλά». Ο Μητσοτάκης βρέθηκε να επιδοτεί την κατανάλωση αλκοόλ! Κυβέρνηση «στα πέντε βιλαέτια, φάτε, πιείτε μωρ΄ αδέλφια» – και μη σας νοιάζει για τα υπόλοιπα.
Ειδική εγγραφή στον Προϋπολογισμό για μεταφορά όσων έχουν παραπιεί, θα ήταν αυτοτρολάρισμα, όταν δεν εγγράφουν κονδύλια για ασθενοφόρα. Καινούργιος Μηταράκης, με τα άλογα να ανεβοκατεβαίνουν την Πανεπιστήμιου, τους βρήκε.
Ο Παύλος Μαρινάκης το μάζεψε: «Δεν θα πληρώσει προφανώς ο Έλληνας φορολογούμενος, δεν θα επιδοτείται, κάποιος για να πίνει…». Προσέξτε το «προφανώς».
Χώρια που κάθε «ταρίφας» έπρεπε να κάνει αλκοτέστ στον πελάτη για να διαπιστώσει αν εμπίπτει στα μέτρα Κυρανάκη. Το Διαδίκτυο το γλεντάει ακόμη.
Αλλά ο νεόκοπος υπουργός, είτε δεν κατάλαβε τι του είπαν, είτε βγήκε από μέσα του το παιδί, που δεν ανέχεται να του πάρουν το παιχνίδι και επιμένει: οι συνέπειες από τα ατυχήματα υπό την επήρεια αλκοόλ, «δεν στοιχίζουν τον φορολογούμενο;» – κάνει μάθημα αναλογισμού στον Πιερακάκη.
Συμπέρασμα. Η εξέλιξη της υπουργοποίησης Κυρανάκη δείχνει ότι η «ένεση σαραντάρηδων» στο κυβερνητικό σχήμα αποδεικνύεται αποτυχία.
Μεταξύ μας: το μόνο που έχει πέτυχει από τις αρχές του χρόνου στην κυβέρνηση, είναι η εμφύτευση μαλλιών του Άδωνη.
