Του πήγε καλά του Άδωνη Γεωργιάδη η εμφύτευση μαλλιών, για την οποία σεμνύνεται πανευτυχής. Στα 53 του πλέον, οι τρίχες πέφτουν και χαλάει η εικόνα του στα κανάλια. Αλλά η επιστήμη «του έκανε ένα μαλλί…», που έλεγε μια παλιά διαφήμιση.
Καλά του πάει και η αποκατάσταση σχέσεων με τον Πρωθυπουργό. Λήγει η ποινή για τη βλάβη της κυβερνητικής εικόνας για τα Τέμπη, που του χρέωνε – αφού τον επιστράτευσε πρώτα.
Θα τον επισκεφθεί, επιτέλους, στο υπουργείο Υγείας, για από κοινού αυτοαναγνώριση της καλής δουλειάς τους στο ΕΣΥ.
Δεν τη βλέπουν οι άλλοι και κυρίως οι νοσηλευμένοι, αλλά την αναγνωρίζουν φίλοι τους στα μίντια. Περιχαρής θα φωτογραφηθεί δίπλα στον Μητσοτάκη – τον οποίο φιλοδοξεί άλλωστε να διαδεχθεί. Ήδη εμφανίσθηκαν αμφότεροι σε ιατρικό συνέδριο.
Πάλι χάρη στους μιντιακούς φίλους τους, δεν έγινε θέμα ότι με την παρέμβαση του που ακολούθησε, ο Γρηγόρης Γεροτζιάφας – ο Έλληνας αιματολόγος από τη Σορβόννη, που είχε σχέσεις με τον ΣΥΡΙΖΑ επί Τσίπρα – τους έκανε να μοιάζουν με πολιτικάντηδες του ‘60: Από τη μια η εμπροσθοβαρής οπτική του για το Σύστημα Υγείας και από την άλλη οι παλαιοκομματικές υποσχέσεις τους για μπαλώματα.
Καλούτσικα του πήγε και στη «Γιουροβίζιον», αλλά του έμεινε το παράπονο. Για την 6η θέση της Κλαυδίας; Όχι ακριβώς. Για τη δεύτερη θέση της τραγουδίστριας από το Ισραήλ. Αν και με βάση τις ευρωπαϊκές αξίες δεν θα έπρεπε καν να πάρει μέρος, ο ίδιος την ήθελε πρώτη.
Αλλά τι τα θες, τι τα γυρεύεις; Οι «πάντα αριστερόστροφες επιτροπές» – με χειρότερη την ελληνική – την αδίκησαν. Ευτυχώς «το κοινό σε όλη την Ευρώπη δεν επηρεάστηκε από την προπαγάνδα της Αριστεράς και στήριξε τη μεγάλη Δυτική Δημοκρατία της Μέσης Ανατολής, σε αυτές τις δύσκολες του στιγμές και στον διαγωνισμό». Αβάσταχτη η συμμετοχή σε μια μουσική σαχλαμάρα…
Εδώ γελάνε ή κλαίνε; Ο Νετανιάχου δολοφονεί αμάχους ακατάπαυστα στη Γάζα. Ο Γκουτιέρες από τον ΟΗΕ, ο Κόστα από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, η Μπακογιάννη από το Συμβούλιο της Ευρώπης και ολόκληρος ο πολιτισμένος κόσμος, ζητούν να σταματήσει τη γενοκτονία. Αλλά ο Άδωνις δεν άκουσε τίποτε.
Όπως δεν άκουσε και αυτό που δεν του πήγε καθόλου καλά: στην Ίο, ο μοναδικός παιδίατρος αναγκάσθηκε να παραιτηθεί «για λόγους, επαγγελματικής και επιστημονικής αξιοπρέπειας».
Ο Σωτήρης Σεμερτζιάν άφησε επαγγελματικές και επιστημονικές φιλοδοξίες για να αναλάβει τη φροντίδα της υγείας σχεδόν 400 παιδιών. Με «ανταμοιβή το γέλιο και την αγκαλιά τους, που έπαιρναν τη θέση της αγωνίας και των δακρύων, όταν έρχονται στο ιατρείο».
Καθώς στην Ελλάδα ακόμη «η ιατρική στα μικρά νησιά συχνά θυμίζει δεκαετίες του παρελθόντος «πάλεψε με δυσκολίες και εμπόδια» για το καλύτερο. Αλλά «οι προσπάθειες για την αντιμετώπισή τους ήταν άκαρπες».
Απευθύνθηκε «σε όλες τις θεσμικές βαθμίδες», με προσωπικές εκκλήσεις και έγγραφα αιτήματα και «δεν έχω βρει ανταπόκριση». Όμως ιατρική χωρίς προϋποθέσεις δεν γίνεται…
Η παραίτηση του γιατρού Σεμερτζιάν είναι χαστούκι για τον υπουργό Υγείας. Καλά τα πάει με τον Μητσοτάκη, την αισθητική της κώμης του και το καθεστώς Νετανιάχου στο Ισραήλ – και ας έσουρνε τα μύρια όσα παλαιότερα .
Όχι όμως με ασθενείς και γιατρούς στην Ελλάδα…
