Ο επίσημος εκπρόσωπος του Νετανιάχου στην Αθήνα, πρέσβης του Ισραήλ, Νόαμ Κατς, κάλεσε πολιτικούς και δημοσιογράφους, στη δεξίωσή του για την 77η Ημέρα Ανεξαρτησίας της χώρας του. Πολλοί την απέρριψαν.
Ανάμεσά τους η δημοσιογράφος, Ξένια Κουναλάκη. Εξήγησε, από την «Καθημερινή», ότι δεν θα μπορούσε να καταναλώνει τη σαμπάνια και τα καναπεδάκια της πρεσβείας, που εκπροσωπεί μια πολιτική ηγεσία η οποία σφάζει αμάχους – αδιαφορώντας για την παγκόσμια κατακραυγή.
Δεν το είδαν όλοι έτσι. Ο Άδωνις Γεωργιάδης πήγε και το διαφήμισε. Τα ευσυνείδητα ΜΜΕ μετέδωσαν, πανομοιότυπα, την ανακοίνωση της πρεσβείας, αλλά έκρυψαν ποιοι άλλοι ήταν μαζί του.
Ο αντιπρόεδρος της ΝΔ έφυγε ενθουσιασμένος. «Το Ισραήλ είναι ο καλύτερος φίλος και σύμμαχος της Ελλάδος» και το απέδειξε: «Μας έδωσε 12 ψήφους στη Γιουροβιζιον». Σε ανταπόδοση πήρε το μέρος του – καταζητούμενου από το, αναγνωρισμένο από την Ελλάδα, Διεθνές Ποινικό για τη γενοκτονία που διαπράττει – εγκληματία Νετανιάχου. Η δικαιολογία του είναι αθλιοδέστερη από το ανοσιούργημα που προσπαθεί να δικαιολογήσει.
Τελικά, στην πολιτική κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από το παρελθόν του. Ο Άδωνις προσπαθεί από τότε που εγκατέλειψε τον μέντορά του στην Ακροδεξιά, Γ. Καρατζαφέρη, τις παρέες με χουντικούς και φασίστες και εγκαταστάθηκε στο κεντρικό σαλόνι της ΝΔ.
Η ανθρωπότητα στιγματίζεται με όσα συμβαίνουν στη Γάζα. Πανίσχυρα κράτη προσποιούνται ότι δεν μπορούν να σταματήσουν έναν αφηνιασμένο δολοφόνο που διακηρύσσει την κτηνώδη εμμονή του να αφανίσει τον παλαιστινιακό λαό. Για να επιβιώσει ο ίδιος ως πρωθυπουργός στο Ισραήλ , διατηρώντας τη στήριξη των ακροδεξιών κομμάτων και να απομακρύνει τις δίκες του για διαφθορά που τον περιμένουν.
Εκτός από τη διεθνή αποστροφή υπάρχουν και στο Ισραήλ φωνές – διανοούμενων, δημοσιογράφων και πολιτικών – που τον περιγράφουν με τον χειρότερο τρόπο. Όνειδος για τον σύγχρονο πολιτισμό. Αδίστακτος αφανίζει ό,τι κινείται και αναπνέει στη Γάζα, κομπάζοντας για τη φρίκη προσκαλεί. Με πρόσχημα ότι πολεμάει τη Χαμάς, που έχει ηττηθεί από την ισραηλινή υπεροπλία, εξοντώνει έναν λαό.
Δεν τιμά την Ελλάδα ότι τον υπερασπίζεται μέλος της κυβέρνησής της. Που όταν σταδιοδρομούσε στην Ακροδεξιά και σε περιθωριακά κανάλια, τροφοδοτούσε τον αντισημιτισμό, προβάλλοντας ένα βιβλίο του φασίστα, κατά δήλωση του, Κώστα Πλεύρη, με αντίστοιχο περιεχόμενο. Ισχυριζόμενος ότι… απλώς το εμπορεύεται . Όπως το βιβλίο του Γκαρωντί κατά του Ολοκαυτώματος και τα άπαντα του Γεωργαλά της Χούντας. Όταν διεκδικούσε την ηγεσία της ΝΔ αυτοαποκυρήχθηκε: «Το μεγαλύτερο λάθος της πολιτικής του καριέρας ».
Δεν τον πιάνεις πουθενά. Αν «δεν συμφωνούσε με το περιεχόμενο» ισχύει και για την εμπορία των «θαυματουργών γιλέκων»; Τα πουλούσε αλλά δεν πίστευε στις θεραπευτικές τους ιδιότητες;
Ενώ ο Μητσοτάκης δείχνει – υποκριτικά – ότι παίρνει αποστάσεις ο Γεωργιάδης, χωρίς αναστολές προβάλει ότι για τη σαφή των Παλαιστίνιων αμάχων φταίνε οι Παλαιστίνιοι. Δικαιολογεί, αν δεν υπερασπίζεται τη γενοκτονία, παπαγαλίζοντας τον πρέσβη: «Για να σταματήσει ο πόλεμος πρέπει η Χαμάς να απελευθερώσει όλους τους ομήρους». Σαν να μην κρατάει και ο Νετανιάχου ομήρους και σαν να μην εγκληματούσε πολύ πριν από την 7η Οκτωβρίου.
Ως υπουργός προσβάλει την κυβέρνηση και την Ελλάδα με τον ισχυρισμό ότι το Ισραήλ «δείχνει σεβασμό στην ανθρώπινη ύπαρξη και ελευθερία». Κυνισμός! Εκτελεί διατεταγμένη υπηρεσία, προσπαθεί να υπονομεύσει τον Μητσοτάκη, ως δελφίνος του, ή απλώς η εξήγηση βρίσκεται στο ανέκδοτο με τον σκορπιό;
