Η Λιβύη είναι ένα από τα θαύματα «εξαγωγής Δημοκρατίας» από τους Αμερικάνους. Το έκαναν και στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Αίγυπτο, τη Σερβία, την Ουκρανία…
Μετά την εξόντωση του Καντάφι, τους προέκυψαν δυο κυβερνήσεις – συμβαίνει κι αλλού, ακόμη και στην Ελλάδα τον προηγούμενο αιώνα – που έχουν ξεκινήσει εμφύλιο.
Η διεθνής κοινότητα αναγνωρίζει την κυβέρνηση της Τρίπολης. Κι εδώ μπαίνει στο έργο η κυβέρνηση της… Αθήνας, διά του Μητσοτάκη.
Την εποχή που ο ημέτερος Πρωθυπουργός διαφήμιζε ότι έφερε σε «διπλωματική απομόνωση» τον Ερντογάν – άρα θα έκανε μαζί του συμφωνίες στο Αιγαίο, από πλεονεκτική θέση – έσκασε το περίφημο Τουρκο-λυβικό Μνημόνιο, με την αναγνωρισμένη Λιβύη.
«Είναι παράνομο», «δεν παράγει νομικές συνέπειες», αντέδρασε η κυβέρνηση. Αλλά βρίσκεται επισήμως στα αρχεία του ΟΗΕ, μαζί πλέον με τον «θαλάσσιο χωροταξικό χάρτη» της Τουρκίας, που διχοτομεί το Αιγαίο.
Η ΙΧ διπλωματία Μητσοτάκη οδήγησε στον φύλαρχο της Βεγγάζης, που κυκλοφορεί ως «στρατάρχης Χαφτάρ». Τον έφερε στην Αθήνα, τον τραπέζωσε στη Βάρη και τον όρισε… οιονεί εκπρόσωπό της.
Το γλυκό ήλθε κι έδεσε όταν πύκνωσαν οι εισροές μεταναστών από τη Λιβύη.
Ίσως φοβήθηκαν τα «θαλάσσια φράγματα» που θα έβαζε ο στρατάρχης Στεφανής στο
Αιγαίο – ως υφυπουργός Άμυνας – και τώρα αγιάζει στις Καρυές, ως διοικητής της μοναστικής Πολιτείας.
Το πνεύμα του μένει. Πρόσφατα ο Πρωθυπουργός ανήγγειλε ότι για την ανακοπή των «αποστολών», από τις Λιβυκές ακτές προς την Κρήτη, θα παρατάξει αντιτορπιλικά κι άντε να τα βάλουν οι ψαρόβαρκες με τα θηρία.
Για να δουλέψει το σχέδιο – που μάλλον μειδιάματα προκαλεί – έστειλε τον κορυφαίο της διεθνούς διπλωματίας, Γιώργο Γεραπετρίτη, στη Λιβύη – για συνομιλίες με τη – μη -κυβέρνηση Χαφτάρ. Στη άλλη σκόπευε να πάει αργότερα.
Ο υπουργός Εξωτερικών σημείωσε λαμπρή διπλωματική επιτυχία και έσπευσε να την κοινοποιήσει. Προς απόδειξη ότι «οι σχέσεις Ελλάδας – Λιβύης» πάνε καλά, ενώ πρόκειται για σχέσεις Ελλάδας και της μισής Λιβύης.
-«Είναι μεγάλη τιμή να βρίσκομαι στη Βεγγάζη, για να σας μεταφέρω το μήνυμα του πρωθυπουργού ότι οι δεσμοί παραμένουν αδελφικοί», είπε στα «μέλη οικογένειας Χαφτάρ, που παρέστησαν υπό τη θεσμική τους ιδιότητα».
Δηλαδή στους… γιους του! Ο μπατζανάκης του δεν ευκαιρούσε εκείνη την ημέρα.
«Μας συνδέει η προσήλωσή στο διεθνές δίκαιο» είπε ο Έλληνας υπουργός και βεβαίωσε Έλληνες και Ευρωπαίους ότι όλα θα πάνε καλυτέρα, «στο εγγύς μέλλον»…
Υπονοώντας αποτροπή κύρωσης του Τουρκο-λυβικού μνημονίου, από τον Χαφτάρ – που… είχε ήδη συμφωνήσει με τον Ερντογάν!
Και να μην σκόπευε να περάσει πλήρως στην επιρροή της Άγκυρας, όταν είδε ποιος εκπροσωπεί την Αθήνα, θα το αποφάσιζε.
Η «προσήλωση» του Χαφτάρ στο διεθνές δίκαιο εκδηλώθηκε σε λίγα 24ωρα: εκδίωξε σκαιά την ευρωπαϊκή αποστολή, με τον αρμόδιο Κομισάριο και τρεις υπουργούς χωρών – μελών.
Ανάμεσά τους και ο ημέτερος Πλεύρης. Κατά την επίσκεψή τους στην Τρίπολη – που προηγήθηκε – εμφανίζονταν ως ο «σημαντικότερος» της αποστολής.
Υπήρχε αναγγελία Γεραπετρίτη ότι τους είχε εξασφαλίσει «διάθεση συμφωνίας» – εκ μέρους του στρατάρχη, για το μεταναστευτικό. Στην πραγματικότητα τους παγίδευσε…
Αρχίζοντας τη δική του «επίσημη» επίσκεψη ως υπουργός Εξωτερικών από τη «διοίκηση της Βεγγάζης» – δίκην ισάξιας αναγνώρισης με την Τρίπολη – έκλεινε το μάτι στον Χαφτάρ.
Την «πατάτα» την πλήρωσαν οι κοινοτικοί…
Απορία: γιατί δεν φεύγουν, μπας και διασωθεί κάτι;
