Τα πράγματα είναι σοβαρά: Μέλη του υπουργικού συμβουλίου παρακάμπτουν θεμελιώδεις αξίες της Ελληνικής Δημοκρατίας, απειλούν την κοινωνία των πολιτών και εκθέτουν τη χώρα με επιθέσεις σε κορυφαίες διεθνείς οργανώσεις. Ο ένας φοβερίζει, με διοικητικά μέτρα, φορείς και πρόσωπα που ασκούν δικαιώματά τους απέναντι σε ακραίες νομικές ρυθμίσεις του. Ο άλλος αναφέρεται σκαιά στον ΟΗΕ, αποκούμπι της χώρας, στο Κυπριακό και στο Αιγαίο.
Ο πρωθυπουργός – με τις υποτιθέμενες φιλελεύθερες αρχές – τους παρακολουθεί αμέτοχος. Ενδεχομένως με την πλάνη ότι η ακροδεξιά κουλτούρα που υπηρετούν, λειτουργεί ως ανάχωμα σε διαρροές προς κομματικά σχήματα πέραν της Ν.Δ. Παρότι την ίδια στιγμή η διεθνής κριτική γι’ αυτά τα θέματα περιλαμβάνει και τον ίδιο προσωπικά. Με πρόσφατα παραδείγματα γερμανικά ΜΜΕ και επίσημες αμερικανικές και ευρωπαϊκές εκθέσεις , για το κράτος Δικαίου.
Ο φουριόζος Αθανάσιος Πλεύρης – με τ’ όνομα – μετατρέπει τις ιδέες, με τις οποίες γαλουχήθηκε στον ρατσιστικό ΛΑ.Ο.Σ., σε επίσημη κυβερνητική πολιτική για τους μετανάστες. Από τον μισαλλόδοξο λόγο του προκύπτει ότι αντιλαμβάνεται στρεβλά τη λειτουργία της κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας. Παραβλέπει ότι οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του δυτικού Πολιτισμού. Προτάσσοντας τους νόμους του ως θέσφατα, αρνείται σε φορείς της κοινωνίας των πολιτών το δικαίωμα να αμφισβητούν ότι είναι συμβατοί με τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας. Με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης, προς τις οποίες συγκλίνει και ο ελληνικός Άρειος Πάγος αποκηρύσσοντας τον όρο «λαθρομετανάστης» ως μειωτικό. Η θέση των ΜΚΟ τού είναι «αδιάφορη». Και σαν να αποτελεί ο ίδιος Αρχή απονομής ασύλου, δεν τον αφορούν ούτε οι συλλογικές απόψεις των υπαλλήλων του Υπουργείου.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης, συμμαθητής του Πλεύρη στη σχολή Καρατζαφέρη, σπεύδει πατερναλιστικά στο πλευρό του. Όταν η ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ για τους Υπερασπιστές Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αποδοκίμασε τα σχόλια του Πλεύρη για τις ΜΚΟ και την πρακτική να τις στοχοποιεί – με «αυθαίρετες παρεμβάσεις και περιορισμούς» ή απειλές – έθεσε υπό την προστασία του «τον αδελφό του», με «υπερηφάνεια»: «Μεγαλύτερη τιμή από την ενόχληση αυτή της κυρίας για τις δηλώσεις του δεν θα μπορούσε να υπάρξει», είπε. Επαναλαμβάνοντας την επίδειξη αντιευρωπαϊσμού προς τη Λάουρα Κοβέσι, τον ίσκιο της οποίας τρέμουν πλέον. Διεθνώς, είναι ο δεύτερος υβριστής του ΟΗΕ, μετά τον Νετανιάχου που ενοχλείται όταν καταδικάζονται οι κτηνωδίες του. Μετά την κυβέρνηση του Ισραήλ και η κυβέρνηση της Ελλάδας. Ωραία.
Δεκάδες οργανώσεις απευθυνθήκαν στον Μητσοτάκη, που μάλλον ξέχασε ότι είχε αναγνωρίσει το ρόλο των ΜΚΟ και επιτρέπει στους υπουργούς του να τις σπιλώνουν. Προφανώς έχει άλλα ενδιαφέροντα αυτή την περίοδο και του διέφυγε ο τοξικός λόγος του υπουργού Υγείας για την εκπρόσωπο των Ηνωμένων Εθνών: «Η κυρία αυτή και οι αντίστοιχοί της θα πρέπει να καταλάβουν επιτέλους ότι η λαθρομετανάστευση είναι τεράστια παγκόσμια εγκληματική επιχείρηση και ότι οι ευρωπαϊκοί λαοί θέλουν αυτό πλέον να σταματήσει. Οι ψευτοανθρωπισμοί τους δεν μας αφορούν έχουν και οι λαοί δικαιώματα όχι μόνον οι ΜΚΟ. Η τυραννία τους έχει λάβει τέλος και ο αυστηρός έλεγχος πρέπει να γίνει πάραυτα. Εύγε Θάνο!».
Πρόκειται για κυβερνητική θέση; Έχει άραγε και ο πρωθυπουργός την ίδια «υπερηφάνεια» με τους δυο – και εις πολιτική σάρκα μια – υπουργούς του;
