Πρώτη ερώτηση: Ποιος παράγει ιδεολογία στο ΠΑΣΟΚ; Απάντηση: κανένας.
Ούτε καν ο εμπροσθοβαρής συνδυασμός της εγχώριας Κεντροαριστεράς και με την ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία, ως κληροδότημα του Ανδρέα Παπανδρέου – και του Κ. Σημίτη – δεν υπηρετείται με επάρκεια.
Δεύτερη ερώτηση: Ποιος μπορεί να χαρακτηριστεί σήμερα ως «θεωρητικός» του ΠΑΣΟΚ; Απάντηση: Κανένας.
Η επιδίωξη άσκησης της εξουσίας προβάλλεται ως… αυτοσκοπός – χωρίς οραματικό περιεχόμενο.
Κόμμα χωρίς θεωρητική επεξεργασία της δράσης του, δεν διαμορφώνει όρους κινητοποίησης της κοινωνίας υπέρ της κυβερνητικής προοπτικής του.
Στο ΠΑΣΟΚ απλώς περιμένουν να αλλάξουν προτιμήσεις οι μιντιακοί παράγοντες που διαμορφώνουν που διαμορφώνουν την κυλιόμενη επικαιρότητα.
Για την ακρίβεια: Να αποσύρουν την εύνοιά τους από τον Μητσοτάκη και να ποντάρουν σ’ αυτούς – και όχι στον Τσίπρα, που διεκδικεί το ίδιο.
Ερώτηση τρίτη: Ποιος είναι ο πολιτικός σχεδιασμός του ΠΑΣΟΚ; Απάντηση: Κανένας.
Αλλιώς η… υπεύθυνη πολιτικού σχεδιασμού δεν θα κατέφευγε στο κύπελο του Πυθαγόρα για να προβλέψει επικράτησή του ΠΑΣΟΚ, λόγω της διαφθοράς επί Μητσοτάκη.
Παρακινδυνευμένο από κάποια με διακρίσεις στον Σημιτικό «εκσυγχρονισμό» που ηττήθηκε ακριβώς λόγω διαφθοράς – στις γραμμές του κόμματος.
Χωρίς πολιτικό σχεδιασμό το ΠΑΣΟΚ οδηγείται στη λάθος κατεύθυνση: Αντί για συσπείρωση δυνάμεων απέναντι στον Μητσοτάκη, καταθέτει το δικό του «πρόγραμμα εκατό ημερών». Για τις εκλογές που δεν προβλέπεται να κερδίσει.
Τέταρτη ερώτηση: Με ποια ηγετική ομάδα επιδιώκει το σημερινό ΠΑΣΟΚ να επικρατήσει; Απάντηση: Με καμία.
Τα κομματικά όργανα δεν συνεδριάζουν και η «σέχτα της Θράκης» – με τους φίλους του προέδρου – που νέμεται τους κεντρικούς κομματικούς ρόλους δεν έχει λάμψη πλειοψηφικού κόμματος.
Αν τους ρωτήσεις «τι είναι η 3η Σεπτέμβρη», το πιθανότερο είναι να απαντήσουν «δρόμος κάτω από την Πατησίων».
Είναι χαρακτηριστικό ότι κεντρικό πρόσωπο στην τελετή της 51ης επετείου από τη ίδρυση, θα είναι ο 80άρης Τάσσος Γιαννίτσης.
Σεμνός άνθρωπος και αξιοπρεπής ακαδημαϊκός, αλλά η πολιτική αναφορά του αρχίζει και τελειώνει στην αποτυχούσα απόπειρα για ασφαλιστική μεταρρύθμιση του 2001.
Στον κύκλο όσων μπορούν να συμβολίσουν κάτι ο Νίκος Χριστοδουλάκης επιστημονική κατάρτιση και πρωταγωνιστικό ρόλο στη γενιά του και ο Κ. Σκανδαλίδης βιωματική σχέση με το κραταιό ΠΑΣΟΚ.
Ο μνημονιακός Γ. Παπανδρέου στην επέτειο, επανέλαβε τη συμπεριφορά του στην κηδεία Σημίτη: Φρόντισε να βρίσκεται σε μια αντιευρωπαϊκή παρέλαση, στην… Κίνα!
Σ’ αυτό σημείο ανεβαίνει στη σκηνή ο Κώστας Λαλιώτης, ως εμβληματικό πρόσωπο όλων των περιόδων του ΠΑΣΟΚ.
Εκπροσωπεί διαχρονικά τις διεργασίες στις μεταβολές ηγεσίας, με παρουσία στους θριάμβους, τις καταστροφές και τις πορείες στην έρημο, τις ίντριγκες, τους αγώνες στο πεδίο και τις σχέσεις με τις άλλες εξουσίες – του χρήματος και των ΜΜΕ.
Με φωτοστέφανο θεωρητικού, ιδεολογικού καθοδηγητή, πολιτικού και επικοινωνιακού αρχιτέκτονα, παρεμβαίνει στην 51η επέτειο ως αφηγητής της ιδρυτικής ουσίας – με τις ιδεολογικές, πολιτικές, οργανωτικές, αλλά και τις γκρίζες, παραμέτρους της.
Ο Λαλιώτης γεμίζει το κενό ηγεσίας, θέσεων και οράματος, του σημερινού ΠΑΣΟΚ, επιφέροντας το «απελπισμένο» κείμενο, που είχε γράψει πριν τις χαμένες εκλογές του 2023.
Η ακινησία θεωρίας και πράξης, το καθιστά επίκαιρο, ως «στρατηγική για την ολική επαναφορά» – που θα βασίζεται στο «DNA του ΠΑΣΟΚ».
Με τη δική του περίπλοκη ανάλυση, συνδέει ξανά το ΠΑΣΟΚ με τον αταβισμό του: θα μπορούσε να επανέλθει, ακριβώς αν διέθετε τη στρατηγική και τον ιδρυτικό γενετικό κώδικα…
