Ο σκληρός μήνας Σεπτέμβρης του 2025 για τον Εμανουέλ Μακρόν. Χρειάσθηκε να βρει έναν ακόμη Πρωθυπουργό και δεν ξέρει για πόσο θα του μείνει.
Δεν ξέρει καν αν θα αντέξει ο ίδιος, ως τον 2027 που παραδίδει – αν υπάρχει ως τότε, κάτι να παραδώσει.
Ξεκίνησε ως αποτυχημένος υπουργός του Ολάντ. Όταν τον έδιωξε, δήλωσε ότι παύει να είναι… σοσιαλιστής και το γαλλικό κατεστημένο – με τη συνδρομή μεγάλων επιχειρήσεων – τον έκανε αρχηγό κόμματος.
Κάτι, σαν τα δικά μας: ο νεότερος Καραμανλής δεν έκανε ούτε υφυπουργό τον γιο του Κώστα Μητσοτάκη, αλλά τα «deals» με επιχειρηματίες και μιντιάρχες τον έφτασαν δύο φορές Πρωθυπουργό.
Θέλει και τρίτη. Αρκεί, όπως είπε στη Θεσσαλονίκη, «να μη γίνουμε Γαλλία», στην οποία ήθελε να μοιάζει, εμφανιζόμενος ως αντίγραφο του Μακρόν.
Στα χέρια του οποίου, η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της κοινοτικής Ευρώπης έχει έλλειμα διπλάσιο από τους κανόνες του ευρώ.
Με ιλιγγιώδες χρέος 3,3 τρισ. ευρω, που αντιστοιχεί στο 114% του ΑΕΠ της. Τρίτη χειρότερη επίδοση αυτή την περίοδο μετά την Ελλάδα και την Ιταλία.
Το έλλειμα στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών βρίσκεται στο 20%, όταν η Ελλάδα με 15% βρέθηκε σε Μνημόνιο.
Η κακή μέρα από το πρωί φαίνεται. Στην αρχή της θητείας του προκάλεσε το κίνημα των «Κίτρινων Γιλέκων», με την επιμονή του σε μια ψευδεπίγραφη μεταρρύθμιση για τα καύσιμα.
Οι προκλητικές φοροαπαλλαγές στους πλούσιους, φούσκωσαν την παρακμιακή Αριστερά στην Ευρώπη και έστρωσαν το δρόμο στη Λεπέν.
Ας τα λουστούν οι Γάλλοι που τον ψήφισαν. Το πρόβλημα για τους υπολοίπους είναι ότι η καταστροφική του δραστηριότητα επεκτάθηκε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε συνεργασία με τους, εξίσου καταστροφικούς, διαδόχους της Μέρκελ στη Γερμανία και κοινή προμετωπίδα την ανίκανη και διεφθαρμένη Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.
Παραβιάζοντας την πολιτική τάξη των κοινοτικών οργάνων, του επέτρεψαν να συμπεριφέρεται σαν να κυβερνάει την Ευρώπη. Έτσι οδηγούν το κοινοτικό οικοδόμημα σε διάλυση. Αν πέσει η Γαλλία, πέφτει και η Ένωση.
Η Γαλλία χρεοκοπεί επειδή ο Μακρόν χρεοκόπησε, επειδή χρηματοδότησε αβασάνιστα τον πόλεμο με τη Ρωσία, που έκαναν οι Αμερικανοί στην Ουκρανία. Και τον ανομολόγητο υπολογισμό ότι θα ρεφάρει με τα συμβόλαια ανοικοδόμησης.
Όταν οι Αμερικανοί αλλάξαν πολιτική, αντί να διορθώσει λάθη του, κατέφυγε σε ανοησίες για δημιουργία ευρωστρατού και επικίνδυνες χίμαιρες, ακόμη και για πυρηνικό πόλεμο με τους Ρώσους.
Με τον άχρηστο Μερτς, έστησαν το κόλπο ReArm Europe, για να πάρουν τα λεφτά από τα κοινοτικά προγράμματα, συν τις αποταμιεύσεις των ασφαλιστικών ταμείων στις χώρες-μέλη.
Πιστεύουν ότι έτσι θα αναστήνουν τις οικονομίες τους, δια της παραγωγής όπλων – ενώ τη ίδια στιγμή υπογράφουν με τον Τραμπ συμφωνίες ότι θα… αγοράζουν αμερικάνικα!
Επικαλούμενοι επίθεση από τον Πούτιν, δεν θα διαλύσουν απλώς την κοινοτική Ευρώπη, θα τη μετατρέψουν και σε ερείπια.
Ο Μακρόν υπήρξε επικοινωνιακό κατασκεύασμα, δίκην ντίβας της πολιτικής. Χωρίς πολιτική κρίση, όπως έδειξαν οι βουλευτικές εκλογές του 2024.
Νόμιζε ότι θα κερδίσει, υπό τη επήρεια ενός μόνο συμβούλου – κατά τον ιδρυτής της «Liberation», Σερζ Ζιλί, που μετέφερε στα «Νέα» ο Μιχάλης Μητσός: της συζύγου του! Ένας ακόμη λόγος για να μας αφορά περισσότερο.
Το χρονικό της διαδρομής του έχει πολλές ομοιότητες με τη πορεία ηγετοποίησης του ημέτερου, Κυριάκου Μητσοτάκη – που έκανε ό,τι μπορούσε για να του μοιάσει.
Τα κατάφερε…
