Μείζον θέμα ηθικής τάξης τίθεται για τις ΗΠΑ από το παγκόσμιο κίνημα ΛΟΑΤ+ ως προς την στάση της Αμερικανικής Πρεσβείας στο Αφγανιστάν που ενώ έκανε διαπραγματεύσεις με τους Ταλιμπάν για να τους παραδώσει την χώρα, «παγίδευε» διαδικτυακά χιλιάδες Λεσβίες, Ομοφυλόφιλους, Αμφιδυλόφιλους και Τρανς οι οποίοι τώρα προσφέροντας στο πιάτο έτοιμοι για σφαγή από το Ισλαμικό χαλιφάτο.
Συγκεκριμένα τον περασμένο Ιούνιο η Αμερικανική πρεσβεία στην Καμπουλ προωθώντας υποτίθεται την ποικιλομορφία, ανέβασε στο Twitter την σημαία Gay Pride και χιλιάδες gay friendly Αφγανοί έσπευσαν και έκαναν like στο τιτίβισμα της αμερικανικής πρεσβείας. Τώρα όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι όμηροι στο νέο ισλαμικό καθεστώς των Ταλιμπάν οι διαθέσεις των οποίων είναι εξ ίσου άγριες για τους ΛΟΑΤ+ όπως και με την χειραφέτηση των γυναικών.
Ακόμη και οι Αμερικανοί δεν είναι βέβαιοι ότι Ταλιμπάν θα τηρήσουν τις υποσχέσεις τους και θα κυβερνήσουν χωρίς κοινωνικούς αποκλεισμούς , φυλετικές διακρίσεις και διώξεις. Το ίδιο συγκρατημένα είναι και όσα ισλαμικά καθεστώτα έσπευσαν να χαιρετήσουν την απομάκρυνση των αμερικανών και την επάνοδο των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση το Ιράν που θα ήθελε να εκμεταλλευτεί το κενό που αφήνουν οι ΗΠΑ με την αποχώρηση τους απο το Αφγανιστάν και αντιμετωπίζει τους Ταλιμπάν ως συνεργάσιμους γείτονες στα ανατολικά του πλευρά. Παρ´ όλα αυτά η Τεχεράνη ανησυχεί ότι στο Αφγανιστάν θα επιστρέψει ο εξτρεμισμός της δεκαετίας του 1990.
Το Ιράν καλείται να αντιμετωπίσει ένα σύνθετο πρόβλημα με το Αφγανιστάν. Η Τεχεράνη παραδοσιακά επιδιώκει να προστατεύσει τους Σιίτες σε όλη τη Μέση Ανατολή. Άλλοτε τους ενδυναμώνει και άλλοτε εξάγει την «επαναστατικότητα» τους.
Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν έχει επίσης ακροδεξιούς θρησκευτικούς φίλους από άλλες ομάδες, όπως η Χαμάς. Αυτό συμβαίνει επειδή η κοσμοθεωρία του ιρανικού IRGC δεν αφορά μόνο τους Σιίτες, αλλά τη συνεργασία με αντιδυτικά, αντι-Ισραηλινά και άλλα στοιχεία σε όλη την περιοχή.
Το Ιράν είχε βαθιές εντάσεις με τους Ταλιμπάν και την Αλ Κάιντα τη δεκαετία του 1990, όταν οι Ταλιμπάν κατέστειλαν άγρια τους Σιίτες Χαζάρα στο Αφγανιστάν και συνεργάστηκαν με στοιχεία της Αλ Κάιντα που στόχευαν το Ιράν. Ο σεκταρισμός που ανάβλυζε εκείνες τις ημέρες έφερε τους σουνίτες τζιχαντιστές ενάντια στους μειονοτικούς Σιίτες, οι οποίοι θεωρούνταν άπιστοι και παρόμοιοι με τη ναζιστική άποψη για τους Εβραίους.
Το ISIS, για παράδειγμα, διέπραξε γενοκτονία εναντίον Σιιτών, Γιαζίντι και άλλων.
Οι εντάσεις του Ιράν με τους Ταλιμπάν άλλαξαν όταν η Αμερική εισέβαλε στο Αφγανιστάν μετά την 11η Σεπτεμβρίου.
Η Τεχεράνη είναι κυνική και βαδίζει βάσει πραγματικών δεδομένων. Το τελευταίο διάστημα καθώς παρακολουθούσε τους Ταλιμπάν να έρχονται στην εξουσία έσπευσε να αποκτήσει επαφή μαζί τους.
Το Ιράν συμφωνούσε με τους Ταλιμπάν στην ανάγκη απομάκρυνσης των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν. Εκεί όμως που διαφωνεί η Τεχεράνη με τους Ταλιμπάν είναι πώς εκείνοι αντιμετωπίζουν τις μειονότητες.
Το πρακτορείο ειδήσεων Tasnim του Ιράν επισημαίνει την «εθνοτική-θρησκευτική ποικιλομορφία» του Αφγανιστάν και καλεί τους Ταλιμπάν Θέλει να «εφαρμόζουν τον τρόπο διακυβέρνησής τους σύμφωνα με τη βούληση του λαού» και να σχηματίσουν ένα «πολιτικό σύστημα χωρίς αποκλεισμούς». Αλλά η Τεχεράνη προειδοποιεί: «Το πρόσωπο των Ταλιμπάν συνδέεται με τη βία και τον εξτρεμισμό στα μάτια των περισσότερων ανθρώπων αυτής της χώρας καθώς και της παγκόσμιας κοινής γνώμης και η ιστορία της κυριαρχίας αυτής της ομάδας στο Αφγανιστάν δεν είναι επιθυμητή στο κοινό μυαλό."
Το Ιράν αναγνωρίζει ότι οι Ταλιμπάν προσπαθούν να κάνουν μια νέα καμπάνια δημοσίων σχέσεων για να αλλάξουν την εικόνα τους διεθνώς. Ταυτοχρόνως εξακολουθούν να επιμένουν στο σχηματισμό ενός« Ισλαμικού Εμιράτου».
Το Ιράν, που αυτοανακηρύσσεται Ισλαμική Δημοκρατία, ανησυχεί για την δημιουργία ενός Ισλαμικού Εμιράτου στα ανατολικά πλευρά του. Το Ιράν επιδιώκει να έχει ομάδες στο Αφγανιστάν που είναι συνδεδεμένες με την Τεχεράνη , όπως σιίτες από το Αφγανιστάν που έχει στρατολογήσει το Ιράν για να πολεμήσουν στη Συρία. Με λίγα λόγια το Ιράν θέλει να οικειοποιηθεί ένα μέρος της δύναμης που μοιράζονται οι ομάδες και οι φυλές εντός του Αφγανιστάν.
Ωστόσο, τα μέσα ενημέρωσης του Ιράν προειδοποιούν ότι είναι πολύ νωρίς για την τελική κρίση σχετικά με την οριστική πολιτική των Ταλιμπάν για σχηματισμό κυβέρνησης χωρίς αποκλεισμούς. «Αν θέλει να γίνει αποδεκτό από τους ανθρώπους του και την παγκόσμια κοινή γνώμη, δεν έχει άλλη επιλογή παρά να δείξει στην πράξη ότι η εικόνα της πενταετούς διακυβέρνησης των Ταλιμπάν (1996-2001) πρέπει να ξεχαστεί».