Το σκηνικό στον Καύκασο στο οποίο αναφερθήκαμε πρόσφατα έχει ως καινούργιο δεδομένο την ανησυχία του Ιράν για την στρατιωτική παρουσία του Ισραήλ στο Αζερμπαϊτζάν μια χώρα την οποία εδώ και καιρό ενισχύει παντοιοτρόπως η Τουρκία του Ερντογάν τόσο με την επί τόπου παρουσία ειδικών δυνάμεων όσο και στρατιωτική βοήθεια που περιλαμβάνει οπλικά συστήματα και πολεμοφόδια.
Τις τελευταίες βδομάδες επικρατεί ένταση στην περιοχή καθώς τις ασκήσεις στρατιωτικών δυνάμεων Αζερμπαϊτζάν, Τουρκίας και Γεωργίας ακολούθησε η ενεργοποίηση της κατάστασης πολεμικής ετοιμότητας των στρατιωτικών δυνάμεων του Ιράν στα βόρεια σύνορα του στον Καύκασο.
Αυτή είναι η ορθολογική ανάγνωση της πραγματικότητας με την παρουσία του Ισραήλ στον Καύκασο να προβάλλει ασύμβατη με την αποφασιστικότητα της Ουάσιγκτον να προωθήσει την εξομάλυνση των σχέσεών της με την Τεχεράνη.
Όμως ο αρθρογράφος και πρώην διευθυντής της φιλοκυβερνητικής τουρκικής εφημερίδας Γενί Σαφάκ Ιμπραήμ Καραγκιούλ έχει διαφορετική άποψη.
Σε άρθρο του που δημοσιεύτηκε προχθές Δευτέρα στην αγγλόφωνη έκδοση της εφημερίδας αναλύει τις εξελίξεις υπό διαφορετικό πρίσμα…
Σύμφωνα με τον Καραγκιούλ η επέμβαση Ερντογάν στον Καύκασο το Φθινόπωρο του 2020 δεν επέτρεψε απλά και μόνον στο Αζερμπαϊτζάν να ανακαταλάβει τις περιοχές που κατείχε η Αρμενία εδώ και τρείς σχεδόν δεκαετίες.
Η επέμβαση αυτή έχει ιστορικές διαστάσεις σύμφωνα με τον αρθρογράφο καθώς για πρώτη φορά εδώ και δυόμιση αιώνες τερματίζεται η παρεμβολή της Ρωσίας και του Ιράν στην περιοχή που είχε σαν αποτέλεσμα την διαίρεση στα δύο των Σουνιτών Μουσουλμάνων με την παρεμβολή ως σφήνας της Ορθόδοξης Χριστιανικής Ρωσίας και του Σιιτικού Μουσουλμανικού Ιράν!
Μια διαίρεση του Σουνιτικού Ισλάμ ανάμεσα στην υποταγμένη στη Ρωσία Κεντρική Ασία και στην υποταγμένη στην Δύση Μέση Ανατολή να μας επιτραπεί να προσθέσουμε υιοθετώντας την λογική του αρθρογράφου.
Ο Καραγκιούλ έχει για τους αναγνώστες του μια ακόμη παγκόσμια αποκλειστικότητα.
Στόχος της Τεχεράνης δεν είναι η παρουσία του Ισραήλ στο Αζερμπαϊτζάν αλλά η παρουσία και ο ρόλος της Τουρκίας του Ερντογάν στον Καύκασο και όχι μόνον.
Το Ιράν είναι μέρος μιας συνωμοσίας περικύκλωσης της Τουρκίας του Ερντογάν που εξυφαίνει η Δύση με την Τεχεράνη να πιέζει από την Ανατολή και τους συμμάχους των ΗΠΑ να πιέζουν από την Δύση.
Με άλλα λόγια οι άπιστοι νέοι Σταυροφόροι της Δύσης σε συνεργασία με τους αιρετικούς Σιίτες της Τεχεράνης δεν έχουν άλλη προτεραιότητα παρά να επεξεργάζονται σενάρια απομόνωσης της Τουρκίας.
Βέβαια τα ευφάνταστα σενάρια δεν είναι προνόμιο των οπαδών του Ερντογάν καθώς δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κιλιτζάρογλου κατηγόρησε τον Πρόεδρο ότι χάρισε δεκαοκτώ νησιά στην Ελλάδα.
Τέλος να σημειώσουμε ότι τα ιδρυτικά στελέχη της οργάνωσης Ένωσης και Πρόοδος που πρωταγωνίστησαν στο κίνημα των Νεότουρκων το 1908 ζητώντας εκσυγχρονισμό στα πρότυπα της Δύσης τερμάτισαν την δράση και μερικές φορές τη ζωή τους μαχόμενοι στον Καύκασο και στην Κεντρική Ασία την περίοδο 1917-20 υπέρ της ενότητας όλων των τουρκόφωνων λαών μιας εθνικιστικής ιδεολογίας που είναι γνωστή ως παντουρανισμός και παντουρκισμός.
Χαρακτηριστική η περίπτωση του Εμβέρ Πασά του ηγέτη του κινήματος των Νεότουρκων στη Θεσσαλονίκη που μυήθηκε σε νεαρή ηλικία στις ιδέες του διαφωτισμού στις γαλλόφωνες τεκτονικές στοές της πόλης για να σκοτωθεί μαχόμενος εναντίον των Μπολσεβίκων στο όνομα του Ισλάμ κάπου στην Κεντρική Ασία…