Αποστάσεις ασφαλείας και προσεκτική στάση αναμονής και αξιοποίηση όποιων ευκαιριών προκύψουν που να επιτρέπουν μεσολαβητικό ρόλο στην σύγκρουση ΗΠΑ-Ρωσίας: Στα παραπάνω συμπυκνώνεται η στάση της Κινάς σχεδόν ένα μήνα μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία.
Έτσι απαντάται το απλουστευτικό ερώτημα τι θα κάνει το Πεκίνο ή καλύτερα ποιόν θα διαλέξει την Ουάσιγκτον ή την Μόσχα.
Πριν από ένα ακριβώς χρόνο ο Μπάιντεν φαινόταν έτοιμος να υιοθετήσει αντεστραμμένη την πολιτική των Νίξον-Κίσινγκερ που οδήγησε τον Φεβρουάριο του 1972 στην ιστορική χειραψία με τον Μάο Τσε Τουνγκ στο Πεκίνο σε μια πράξη υψηλού συμβολισμού που κατοχύρωνε την εξομάλυνση των διμερών σχέσεων.
Έτσι ένα χρόνο αργότερα ο Νίξον μπόρεσε να διαπραγματευθεί από θέση ισχύος με την Σοβιετική Ένωση του Μπρέζνιεφ.
Όλα μέχρι τις αρχές του χειμώνα έμοιαζαν ξεκάθαρα.
Η Ουάσιγκτον είχε εστιάσει την προσοχή της στην ανάσχεση της ισχυροποίησης της Κίνας και κυρίως της ηγεμονικής της επικυριαρχίας στην περιοχή του Ινδικού-Ειρηνικού, μια προτεραιότητα που υπαγόρευε απεμπλοκή από την Μέση Ανατολή αλλά κυρίως μια αναζήτηση κανονικότητας στις διμερείς σχέσεις με την Ρωσία.
Ενδεικτικό της ανατροπής προτεραιοτήτων στην Ουάσιγκτον ήταν η τριπλή συμμαχία Βρετανίας, Αυστραλίας και ΗΠΑ υπό την ονομασία AUUKUS που οδήγησε την Καμπέρα να ματαιώσει την παραγγελία δέκα γαλλικών υποβρυχίων προκαλώντας την οργή ενός σημαντικού εταίρου του ΝΑΤΟ.
Τα νέα δεδομένα που διαμορφώθηκαν μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία είναι δίχως υπερβολή ένα ουρανόπεμπτο δώρο στον Σι Τζι Πινγκ, ο οποίος σίγουρα θα θυμήθηκε το απόφθεγμα του Μάο «Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση».
Από την μια μέρα στην άλλη, εκ των πραγμάτων, η Κίνα έπαψε να είναι η πρώτη προτεραιότητα της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και ταυτόχρονα πολλαπλασιάσθηκαν οι δυνατότητες ελιγμών του Πεκίνου μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας.
Σε μια αποσταθεροποίηση που πυροδοτήθηκε με την κήρυξη πολέμου από το Κρεμλίνο στην Ουκρανία και επιδεινώθηκε με τα πακέτα κυρώσεων της Δύσης στην Ρωσία με πλήρη αβεβαιότητα ως προς την έκταση των παρενεργειών τους στην Παγκόσμια Οικονομία το Πεκίνο που ήδη προβάλλει ως η ατμομηχανή της επιστροφής στην ανάπτυξη μπορεί να αναβαθμισθεί σε εγγυητή της σταθερότητας και προβλεψιμότητας προϋποθέσεις χωρίς τις οποίες η παγκοσμιοποίηση θα βραχυκυκλωθεί.
Θα λειτουργήσουν και θα έχουν διαχειρίσιμο κόστος οι σκληρές κυρώσεις που επιβάλλει η Δύση στην Ρωσία η θα γίνουν μπούμερανγκ;
Στη δεύτερη περίπτωση η Κίνα θα μπορεί να υιοθετήσει συγκρουσιακές επιλογές έχοντας προεξοφλήσει το περιορισμένο αντίκρισμα των κυρώσεων και κυρίως το απαγορευτικό για την Ευρώπη κόστος.
Είναι ενδεικτικό ότι η Τριμερής Τηλεδιάσκεψη Κορυφής Μακρόν Σολτς και Σι Τζι Πιγκ προηγήθηκε δυο και πλέον βδομάδες της Διμερούς Τηλεδιάσκεψης του Κινέζου Ηγέτη με τον Μπάιντεν.
Τέλος, είναι κάτι παραπάνω από σαφές ότι η Κίνα θα αξιοποιήσει τις κυρώσεις αλλά και το κόστος της πολεμικής προσπάθειας της Μόσχας για ένα κύμα εξαγορών και επενδύσεων στην Ρωσία οι οποίες θα πολλαπλασιάσουν την συνολική οικονομική ισχύ της.
Τούτων λεχθέντων ως άγνωστη μεταβλητή αυτή την στιγμή προβάλλει μια ενδεχόμενη διαμεσολάβηση της Κίνας με στόχο τον τερματισμό των εχθροπραξιών στην Ουκρανία που εκ των πραγμάτων θα σημάνει την δραστηριοποίηση του Πεκίνου στα σημαντικότερα μέτωπα εντάσεων και συγκρούσεων του πλανήτη.
Με δύο λόγια όλα τα σενάρια εξέλιξης του πολέμου στην Ουκρανία και όλες οι προβλέψεις για την αντιπαράθεση Δύσης-Ρωσίας έχουν έναν κοινό παρονομαστή που δεν είναι άλλος από την ισχυροποίηση της Κίνας.
Αν το γνωστό Τρίγωνο των Βερμούδων εξαφάνιζε αεροπλάνα και πλοία το Τρίγωνο των Υπερδυνάμεων μας προαναγγέλλει μετά την θνησιγενή Pax Americana την επερχόμενη Pax Sinica…