SCOTUS, αποκαλούν οι Αμερικανοί το Ανώτατο Δικαστήριο στις ΗΠΑ. Είναι το Ανώτατο Δικαστήριο του οποίου η απόφαση για τις αμβλώσεις έρχεται να διχάσει την Αμερική και να γυρίσει τις ΗΠΑ μισό αιώνα πίσω.
Το SCOTUS, είναι το Ανώτατο Δικαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών, και το ακρωνύμιο αντιστοιχεί στο Supreme Court of the United States.
Καθιερώθηκε με το Άρθρο 3 του Αμερικανικού Συντάγματος το 1789 και είχε αρχικά περιορισμένη δικαιοδοσία για ένα μικρό εύρος υποθέσεων, όπως θέματα μεταξύ πολιτειών, και εκείνα που αφορούσαν σε πρεσβευτές. Έχει δευτεροβάθμια και τελική δικαιοδοσία σε όλες τις υποθέσεις των ομοσπονδιακών δικαστηρίων και των δικαστηρίων των πολιτειών που συσχετίζονται με συνταγματικό ή θεσπισμένο νόμο.
Το Δικαστήριο έχει τη δύναμη του δικαστικού ελέγχου, την ικανότητα να ακυρώσει έναν νόμο για παραβίαση διάταξης του Συντάγματος ή να απορρίψει μια εκτελεστική πράξη ως αντισυνταγματική.
Οι υποθέσεις που εξετάζει το SCOTUS
Ωστόσο, μπορεί να δράσει μόνο μέσα στο πλαίσιο μιας νομικής υπόθεσης πάνω στην οποία έχει δικαιοδοσία. Το Δικαστήριο μπορεί να αποφασίσει και για πολιτικές υποθέσεις, αλλά δεν έχει τη δύναμη να αποφασίσει για μη δικαιολογημένα πολιτικά ερωτήματα. Κάθε χρόνο εξετάζει μόνο 100 με 150 από τις συνολικά 7.000 υποθέσεις που του ζητείται να εξετάσει.
Σύμφωνα με τον ομοσπονδιακό νόμο, το Δικαστήριο αποτελείται από τον Αρχιδικαστή των Ηνωμένων Πολιτειών και οκτώ δικαστές που διορίζονται από τον Πρόεδρο και επιβεβαιώνονται από τη Γερουσία.
Από τη στιγμή που διορίζονται οι δικαστές έχουν ισόβια θητεία εκτός και αν παραιτηθούν, αποσυρθούν ή απομακρυνθούν μέσω καταγγελίας από το νομοθετικό κλάδο. Κάθε δικαστής έχει μονή ψήφο για υποθέσεις που έχουν συζητηθεί νωρίτερα. Η ψήφος του αρχιδικαστή μετράει το ίδιο.
Ωστόσο, ο αρχιδικαστής, όταν είναι στην πλειοψηφία, αποφασίζει ποιος θα γράψει την απόφαση του δικαστηρίου. Ειδάλλως, ο γηραιότερος δικαστής της πλειοψηφίας αναθέτει την εγγραφή μιας απόφασης.
Οι δικαστές συχνά έχουν κατηγορηθεί πως έχουν συντηρητικές, μετριοπαθή ή φιλελεύθερες φιλοσοφίες νομικής και δικαστικής ερμηνείας. Παρότι η πλειοψηφία των σημαντικών υποθέσεων του παρελθόντος κρίθηκαν ομόφωνα, μερικές φορές άλλες έχουν αποφασιστεί με διαφορά μίας ψήφου, εκθέτοντας έτσι το ιδεολογικό προφίλ των δικαστών, κάτι που δίνει βάση στις κατηγορίες.
Roe v. Wade – Η απόφαση ορόσημο του 1973 που θεμελίωσε στις ΗΠΑ το δικαίωμα στην άμβλωση
Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ έρχεται να ανατρέψει την ιστορική απόφαση «Ρόου εναντίον Γουέιντ» (Roe v. Wade) του 1973, με την οποία αναγνωρίστηκε το δικαίωμα στην άμβλωση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο γυρίζει τις ΗΠΑ 50 χρόνια εγκαινιάζοντας μια νέα σκοτεινή εποχή, με την πλειοψηφία των πολιτών να μιλούν για ανεπανόρθωτο πλήγμα στο δικαίωμα της επιλογής.
Η ιστορική απόφαση του 1973
Το δικαίωμα στην άμβλωση στις Ηνωμένες Πολιτείες – που δεν είναι εγγυημένο από ομοσπονδιακό νόμο- βασίζεται έκτοτε στην απόφαση εκείνη: την ιστορική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου «Roe v. Wade» του 1973.
Το 1973, η δικηγόρος Σάρα Γουέντινγκτον και μία συνάδελφός της, η Λίντα Κόφι, ανέλαβαν ομαδική προσφυγή εξ ονόματος μίας εγκύου που αμφισβητούσε νόμο της πολιτείας του Τέξας που απαγόρευε τις αμβλώσεις. Η υπόθεση «Jane Roe» (το πραγματικό της όνομα ήταν Νόρμα ΜακΚόρβεϊ) κατά του εισαγγελέα της κομητείας του Ντάλας Χένρι Γουέιντ έφθασε τελικά ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου που έκρινε υπέρ του δικαιώματος στην άμβλωση.
Η ΜακΚόρβεϊ ήθελε να προχωρήσει σε άμβλωση, αλλά ζούσε στο Τέξας, όπου η άμβλωση ήταν παράνομη εκτός από τις περιπτώσεις που ήταν απαραίτητο για να σωθεί η ζωή της μητέρας. Οι δύο γυναίκες δικηγόροι της κατέθεσαν αγωγή για λογαριασμό της στο ομοσπονδιακό δικαστήριο των ΗΠΑ κατά του τοπικού εισαγγελέα της, Χένρι Γουέιντ , ισχυριζόμενες ότι οι νόμοι του Τέξας για τις αμβλώσεις ήταν αντισυνταγματικοί.
Τον Ιανουάριο του 1973, το Ανώτατο Δικαστήριο εξέδωσε μια απόφαση 7–2 υπέρ της ΜακΚόρβεϊ, αποφασίζοντας ότι η ρήτρα Due Process της Δέκατης τέταρτης τροποποίησης του Συντάγματος των Ηνωμένων Πολιτειών παρέχει το «δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή» που προστατεύει το δικαίωμα μιας εγκύου να επιλέξει εάν θα κάνει έκτρωση. Αποφάνθηκε επίσης ότι αυτό το δικαίωμα δεν είναι απόλυτο και πρέπει να εξισορροπηθεί με τα συμφέροντα των ομοσπονδιακών κυβερνήσεων για την προστασία της υγείας των γυναικών και της προγεννητικής ζωής.
Στην απόφασή του εκείνη, το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι το Σύνταγμα εγγυάται το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση και ότι οι πολιτείες δεν μπορούν να τους το στερήσουν. Το 1992, διευκρίνισε ότι το δικαίωμα αυτό ισχύει όσο το έμβρυο δεν είναι «βιώσιμο» δηλαδή στις 22 έως 24 εβδομάδες της κύησης.
Η ιστορική απόφαση «Roe v. Wade» «μοιάζει με σπίτι που βρίσκεται στην άκρη μιας παραλίας και απειλείται να κατακλυσθεί από τα νερά και να καταρρεύσει», είχε προειδοποιήσει το 1998 η Σάρα Γουέντινγκτον.
