Με τη χερσαία εισβολή στο Λίβανο, το Ισραήλ επισφραγίζει το νέο πολεμικό μέτωπο στη Μέση Ανατολή. Ωστόσο ο πραγματικός του στόχος δεν είναι η Χεζμπολάχ. Στόχος του Ισραήλ ήταν και παραμένει το Ιράν.
Όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στη Λωρίδα της Γάζας ως αντίποινα στη επίθεση της 7ης Οκτωβρίου από τη Χαμάς, ο Μπενιαμίν Νετανιάχου είχε δηλώσει πως οι στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ «θα αλλάξουν τον χάρτη στη Μέση Ανατολή». Η Ισραηλινή ηγεσία πιστεύει ακράδαντα πως η τρέχουσα συγκυρία είναι μια ανεπανάληπτη ευκαιρία, όχι μόνο για την εξόντωση της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, σε Γάζα και Λίβανο αντίστοιχα, αλλά για την αναδιαμόρφωση των ισορροπιών στη Μέση Ανατολή.
Τη στιγμή που ανακοινωνόταν η χερσαία εισβολή στον Λίβανο, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου έστειλε ένα μήνυμα στην Τεχεράνη, καθιστώντας σαφές πως ο απώτερος στόχος του είναι η πτώση του θεοκρατικού καθεστώτος του Ιράν.
Απευθυνόμενος στον «ευγενή περσικό λαό», δήλωσε πως η ημέρα που θα απελευθερωθεί από την κυριαρχία των «τυράννων» και θα μπορέσει να ζήσει εν ειρήνη με το Ισραήλ «θα έρθει πολύ νωρίτερα από ό,τι όλοι νομίζουν». «Δεν υπάρχει μέρος στη Μέση Ανατολή που να μην μπορεί να φτάσει το Ισραήλ», ήταν η απειλητική προειδοποίηση του Νετανιάχου.
{https://www.youtube.com/watch?v=hgy7awH1ajY}
«Ρίχνει το γάντι» στο Ιράν... και δεν θα σταματήσει
Το Ισραήλ με τις επιθέσεις στη Λωρίδα της Γάζας και στον Λίβανο δεν θέλει απλώς να εξαλείψει την απειλή της Χαμάς και της Χεζμπολάχ, των πληρεξούσιων του Ιράν. Επιδίωξή του είναι να καταδείξει την στρατιωτική και τεχνολογική υπεροχή του έναντι της Τεχεράνης, αλλά και να αμφισβητήσει την εξουσία της στην περιοχή, όπως αναφέρει το Politico.
Το Τελ Αβίβ το προηγούμενο διάστημα πραγματοποίησε χτυπήματα στο εσωτερικό του Ιράν. Έπληξε υποδομές αεράμυνας στην Ισφαχάν, στέλνοντας το μήνυμα πως μπορεί να πλήξει τις πυρηνικές εγκαταστάσεις που βρίσκονται στην πόλη. Σκότωσε επίσης τον ηγέτη της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγια στην καρδιά της Τεχεράνης και δολοφόνησε Ιρανούς διοικητές σε επιδρομές στη Δαμασκό και τη Βηρυτό.
Το Ιράν προβάλλεται ως μια δύναμη ισχύος στην περιοχή, που μπορεί να επιφέρει συντριπτικά πλήγματα σε οποιονδήποτε το απειλήσει. Το Ισραήλ, με τη στρατηγική του, «ρίχνει το γάντι» στο Ιράν, τονίζει το Politico σε ανάλυσή του.
Σε πρώτη φάση, ακόμη και μετά τη δολοφονία του ηγέτη της Χεζμπολάχ Χασάν Νασράλα, το Ιράν, όπως σημειώνει το Associated Press, εμφανίστηκε απρόθυμο να απαντήσει. «Με τη βοήθεια και τη δύναμη του Θεού, ο Λίβανος θα κάνει τον παραβάτη, κακόβουλο εχθρό να μετανιώσει για τις ενέργειές του», δήλωσε ο ανώτατος ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ, αποφεύγοντας οποιαδήποτε αναφορά σε πιθανή ανάληψη δράσης από τη χώρα του.
«Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν και ο ιρανικός λαός δεν βρίσκονται σε πόλεμο», αλλά επιδιώκουν την «την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή», δήλωσε και ο εκπρόσωπος του υπουργείου Εξωτερικών του Ιράν, υπογραμμίζοντας ωστόσο πως η Τεχεράνη θα απαντήσει σε οποιαδήποτε απειλή για την ασφάλειά της.
Ανεξέλεγκτος ο Νετανιάχου
Την Τρίτη ο πρωθυπουργός του Ισραήλ κατέστησε σαφές ότι δεν θα σταματήσει εδώ, αψηφώντας και τους συμμάχους του, οι οποίοι - τουλάχιστον δημόσια – ζητούν… αποκλιμάκωση. Οι ΗΠΑ βρίσκονται στην πραγματικότητα «εκτός κάδρου», οδεύοντας προς τις κρίσιμες προεδρικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου, και ο Νετανιάχου δρα ανεξέλεγκτα, με δεδομένη την «ακλόνητη υποστήριξη» της Ουάσιγκτον, την οποία έχει διακηρύξει ο απερχόμενος Τζο Μπάιντεν.
Μετά τη δολοφονία του Νασράλα, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν πως τα ποσοστά αποδοχής για τον Νετανιάχου αυξάνονται, κάτι που σημαίνει πως ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, του οποίου η δημοφιλία είχε πέσει σε ιστορικό χαμηλό το προηγούμενο διάστημα, έχει και πολιτικά κίνητρα για να συνεχίσει τους πολέμους, αγνοώντας τις διπλωματικές εκκλήσεις της Δύσης για κατάπαυση του πυρός.
«Η αρχή του τέλους για τον άξονα της αντίστασης»...
Όμως, όπως επισημαίνει το Politico, και εκτός της ισραηλινής κυβέρνησης, πρώην αρχηγοί των μυστικών υπηρεσιών και των δυνάμεων ασφαλείας, συμπεριλαμβανομένου του πρώην αρχηγού της Μοσάντ, Ταμίρ Πάρντο, επικροτούν τα σχέδια του Νετανιάχου για να αλλάξει τον χάρτη της Μέσης Ανατολής. Μιλώντας για τη σύγκρουση με τη Χεζμπολάχ, ο Πάρντο τόνισε πως πρόκειται για «μια ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί».
Ο πιο σημαντικός περιφερειακός σύμμαχος της Τεχεράνης θα πρέπει να χτυπηθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι απίθανο να ανακάμψει για να συνεχίσει να ελέγχει το Λίβανο, όπως συνέβη από το 2006, μετά τον πόλεμο με το Ισραήλ, τόνισε. «Κατά τη γνώμη μου, δεν υπάρχει περίπτωση να επανέλθει σε αυτό που ήταν πριν», συμπλήρωσε.
Ο Μάθιου Σαβίλ, του βρετανικού ινστιτούτου Royal United Services, συμφωνεί πως το Ισραήλ έχει σημαντικά κίνητρα για την εισβολή στον Λίβανο. «Σκότωσε τον ηγέτη της Χεζμπολάχ, έχει πλήξει τη δυνατότητα συντονισμού (σ.σ. με το πρωτοφανές σαμποτάζ στις συσκευές επικοινωνίας) και έχει την πρωτοβουλία. Παρά τον κίνδυνο που ενέχει μια χερσαία εισβολή, πολλοί συμφωνούν πως δεν υπάρχει καλύτερη στιγμή για να εισβάλλει στον νότιο Λίβανο και να καταστρέψει τις υποδομές της Χεζμπολάχ», δήλωσε στο Politico.
«Σχεδόν ολόκληρη η ανώτερη ηγεσία της ομάδας, πολιτική και στρατιωτική, μαζί με χιλιάδες μέλη και διοικητές μεσαίου επιπέδου, έχει δολοφονηθεί, εξαλειφθεί ή καταστεί αναποτελεσματική - για να μην αναφέρουμε ότι οι ισραηλινές αμυντικές δυνάμεις έχουν καταστρέψει μεγάλες ποσότητες στρατηγικά πυρομαχικά που θα μπορούσαν να έχουν απειλήσει ισραηλινές πόλεις και στόχους», δήλωσε.
«Μπορεί να είναι η αρχή του τέλους του άξονα αντίστασης του Ιράν», υποστήριξε στο Politico ο Ahmed Fouad Alkhatib, αναλυτής στο Atlantic Council. Και αυτή η εξέλιξη ενδεχομένως να μη δυσαρεστεί ένα μέρος των Αράβων ηγετών, συμπεριλαμβανομένου αυτών του Κόλπου. Ήδη σε ορισμένα μέσα ενημέρωσης στη Σαουδική Αραβία, η οποία βρίσκεται σε διαμάχη με το Ιράν, υπάρχουν δημοσιεύματα που επιρρίπτουν ευθύνες στη Χεζμπολάχ για τα δεινά του λιβανέζικου λαού, υπογραμμίζοντας πως η οργάνωση ενεργεί «για χάρη των ιρανικών συμφερόντων και όχι τον λιβανικών ή αραβικών».
Ή μήπως «επικίνδυνες ψευδαισθήσεις»...
Από την πλευρά του, ο Τζούλιεν Μπαρνς Ντέισι, επικεφαλής του τμήματος Μέσης Ανατολής και Βόρειας Αφρικής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων, μιλώντας στο Associated Press, προειδοποίησε για τις ενέργειες του Ισραήλ, χαρακτηρίζοντας την ιδέα για δημιουργία μιας νέας περιφερειακής τάξης ως «επικίνδυνη ψευδαίσθηση». «Η ισραηλινή επίθεση σηματοδοτεί ένα σημαντικό τακτικό επίτευγμα, αλλά παραμένει αποκομμένη από μια στρατηγική πορεία για τη βιώσιμη αντιμετώπιση των ισραηλινών αναγκών ασφαλείας και τον τερματισμό των αλληλένδετων περιφερειακών συγκρούσεων», υποστήριξε.
Πολλοί φοβούνται πως ακόμη κι αν δεν υπάρξει μια απευθείας σύγκρουση Ιράν – Ισραήλ, η Τεχεράνη θα μπορούσε να ενθαρρύνει περισσότερες ασύμμετρες επιθέσεις, με στόχο Εβραίους τουρίστες, συναγωγές ή ισραηλινές διπλωματικές αποστολές, όπως έχει συμβεί και στο παρελθόν. Ταυτόχρονα η Τεχεράνη μπορεί να κερδίζει χρόνο καθώς συνεχίζει το πυρηνικό της πρόγραμμα και αναλυτές εκτιμούν πως μπορεί να βρίσκεται κοντά σε επίπεδα εμπλουτισμού του ουρανίου για πυρηνικά όπλα.
«Προς το παρόν, φάνηκε ότι τόσο πολιτική όσο και η θρησκευτική ηγεσία, θέλουν να διατηρήσουν τη γραμμή ανοιχτή για διάλογο», σχολίασε στο Associated Press ο Σανάμ Βακίλ από το Chatham House με έδρα το Λονδίνο και ο Άλεξ Βατάνκα από το Ινστιτούτο για τη Μέση Ανατολή με έδρα την Ουάσιγκτον εκτίμησε πως ενδεχομένως η Τεχεράνη «να υποχωρεί στα ισραηλινά χτυπήματα βραχυπρόθεσμα για να προστατεύσει το καθεστώς μακροπρόθεσμα και αυτό εξηγεί την έλλειψη αντιποίνων της Τεχεράνης μέχρι στιγμής».
Ο Νετανιάχου, ενθαρρυμένος από τις τελευταίες επιτυχίες του Ισραήλ, στις δηλώσεις του απείλησε ευθέως το ιρανικό καθεστώς με ανατροπή. Ωστόσο ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας Εχούντ Ολμέρτ, εκ των σφοδρότερων επικριτών του Νετανιάχου, σημείωσε, μιλώντας στο Politico, ότι είναι πολύ νωρίς να μιλάμε για επιτυχία. «Τι θα συμβεί αν δύο ή τρεις μεγάλοι πύραυλοι προσγειωθούν στο Τελ Αβίβ;» προειδοποίησε.
