To λεγόμενο Thanksgiving (ελληνιστί «Ημέρα των Ευχαριστιών») αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές αμερικανικές γιορτές, προκειμένου οι κάτοικοι στην άλλη μεριά του Ατλαντικού να εκφράσουν την ευγνωμοσύνη τους για της ευλογίες που τους έφερε το εκπνέον έτος.
Σηματοδοτεί την έναρξη της εορταστικής περιόδου, που κρατάει μέχρι την πρωτοχρονιά, καθώς εορτάζεται κάθε χρόνο στην Αμερική (αλλά και σε Γερμανία, Βραζιλία, Καναδά, Ιαπωνία και 13 ακόμα χώρες), κατά τη διάρκεια της τέταρτης Πέμπτης του Νοεμβρίου, εδώ και αιώνες.
Ποια είναι η σημασία, ωστόσο, αυτής της γιορτινής μέρας και ποιες οι ρίζες και οι παραδόσεις γύρω από αυτήν;
Ιστορική σημασία του Thanksgiving
Ερχόμενοι στο Νέο Κόσμο, οι Βρετανοί αποικιοκράτες γιόρταζαν μια δική τους «Ημέρα των Ευχαριστιών», η οποία ωστόσο ήταν αφιερωμένη όχι στο φαγοπότι, αλλά στις προσευχές.
Οι απαρχές αυτής της γιορτής εντοπίζονται ήδη από τον 15ο αιώνα, ωστόσο η πρώτη καταγεγραμμένη Ημέρα των Ευχαριστιών θεωρείται πως έλαβε χώρα το 1621 στο Πλάιμουθ της Μασαχουσέτης.
Το Σεπτέμβριο του 1620, το μικρό Mayflower, ένα πλοίο με 102 επιβάτες (οι περισσότεροι εκ των οποίων μέλη μιας πουριτανικής σέχτας που αποσχίστηκε από την αγγλικανική κεντρική εκκλησία) έφυγε από το Πλάιμουθ της Βρετανίας, σε αναζήτηση μιας νέας κατοικίας.
Μετά από ένα δύσκολο ταξίδι που κράτησε περισσότερους από τρεις μήνες, το πλοίο κατέληξε στο λιμάνι της Μασαχουσέτης, όπου και οι επιβάτες αποφάσισαν να εγκαταστήσουν ένα χωριό, το οποίο και ονόμασαν Πλάιμαουθ.
Ο πρώτος χειμώνας ήταν πολύ δύσκολος, με αποτέλεσμα οι μισοί περίπου Βρετανοί να μην καταφέρουν να επιβιώσουν. Όμως, το Μάρτιο, η επίσκεψη ενός ιθαγενή, που τους χαιρέτησε στα αγγλικά, άλλαξε τα δεδομένα.
Τελικά, οι ιθαγενείς Wampanoag δίδαξαν στους υποσιτισμένους Βρετανούς πώς να καλλιεργούν καλαμπόκι, πώς να ψαρεύουν στο ποτάμι και πώς να αποφεύγουν τα δηλητηριώδη φυτά, ενώ οι Βρετανοί συμμάχησαν μαζί τους εναντίον της αντίπαλης φυλής Narragansett.
Το Νοέμβριο του 1621, καθώς η πρώτη σοδειά καλαμποκιού στέφθηκε με επιτυχία, ο Βρετανός κυβερνήτης του Πλάιμουθ, Ουίλιαμ Μπραντφορντ, οργάνωσε ένα τριήμερο γλέντι, καλώντας και τους ιθαγενείς της περιοχής, ως ένδειξη ευγνωμοσύνης.
Από τότε και για τους επόμενους δύο αιώνες, η Ημέρα των Ευχαριστιών εορταζόταν σποραδικά σε διάφορες περιοχές των Ηνωμένων Πολιτειών, μέχρι που ο πρόεδρος Λινκολν καθιέρωσε το Thanksgiving ως εθνική εορτή το 1863.
Πώς γιορτάζεται η Ημέρα των Ευχαριστιών
Με το πέρασμα των χρόνων, η ημέρα αυτή έχασε την αρχική της σημασία και έγινε μια αφορμή ώστε οι Αμερικανοί να μαζεύονται με τους φίλους και τους συγγενείς τους γύρω από ένα πλούσιο, γιορτινό τραπέζι.
Παραδοσιακά, το γεύμα του Thanksgiving περιλαμβάνει γαλοπούλα (δημοσκόπηση αποκάλυψε ότι σχεδόν το 90% των Αμερικανών καταναλώνει το συγκεκριμένο πτηνό κατά τη διάρκεια της Ημέρας των Ευχαριστιών και αυτός είναι ο λόγος που η γιορτή είναι γνωστή και ως «Ημέρα Γαλοπούλας), γέμιση, πουρέ πατάτας, σος κράνμπερι και κολοκυθόπιτα.
Ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τα καλά που τους έφερε το απερχόμενο έτος και προς τιμήν του πραγματικού πνεύματος της γιορτής, αρκετοί είναι οι Αμερικανοί που επιλέγουν να συμμετέχουν σε εθελοντικές δραστηριότητες αυτή τη μέρα, προσφέροντας γεύματα στους λιγότερο εύπορους γείτονές τους.
Πολλές είναι και οι παρελάσεις που διοργανώνονται κατά τη διάρκεια της ημέρας, με τη μεγαλύτερη εξ’ αυτών να λαμβάνει χώρα στη Νέα Υόρκη, προσελκύοντας περισσότερα από δυο εκατομμύρια θεατές κάθε χρόνο.
Ένα ακόμα έθιμο, που ξεκίνησε περί τα μέσα του 20ου αιώνα, περιλαμβάνει τον πρόεδρο των ΗΠΑ, ο οποίος και «συγχωρεί» μία με δύο γαλοπούλες κάθε χρόνο, οι οποίες γλυτώνουν τη σφαγή και στέλνονται σε μια φάρμα για να περάσουν ασφαλείς το υπόλοιπο της ζωής τους.
