Η φερόμενη επίθεση με drone στο Κρεμλίνο, που είχε ως στόχο τον Ρώσο Πρόεδρο, αλλά τελικά δεν πραγματοποιήθηκε λόγω της κατάρριψης του, φέρνει ακόμα πιο κοντά μια ενδεχόμενη επίθεση των ρωσικών δυνάμεων ενάντια στον Πρόεδρο της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι.
Αυτό τουλάχιστον άφησε να εννοηθεί το Κρεμλίνο στην ανακοίνωση που εξέδωσε το απόγευμα της Τετάρτης, όπου ανέφερε ότι «η ρωσική πλευρά διατηρεί το δικαίωμα να ανταποδώσει αντίποινα όταν και όπου κρίνει σκόπιμο».
Το Κίεβο διέψευσε την εμπλοκή του στην απόπειρα κατά του Πούτιν, μάλιστα δια στόματος Ζελένσκι, ο οποίος δήλωσε ότι «δεν επιτιθέμεθα στον Πούτιν ή στη Μόσχα. Πολεμάμε στο δικό μας έδαφος. Δεν επιτεθήκαμε στον Πούτιν, το αφήσαμε στο δικαστήριο».
Δύσκολο τουλάχιστον προς ώρας να αποδειχτεί αν είναι αλήθεια ή ψέμα, είτε το συμβάν είτε η μη εμπλοκή της Ουκρανίας.
Όμως από την έναρξη της εισβολής, οι Ρώσοι δεν έχουν χτυπήσει ποτέ το γραφείο του Ουκρανού Προέδρου, αν και υπήρχε μια τεχνική δυνατότητα καθώς οι ρωσικοί υπερηχητικοί πύραυλοι δεν μπορούν να αναχαιτιστούν από το ουκρανικό σύστημα αεράμυνας.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, το να χτυπηθεί το Προεδρικό Γραφείο πρακτικά είναι άχρηστο, καθώς ο Ζελένσκι και οι στενότεροι συνεργάτες του περνούν τον περισσότερο χρόνο τους στο Κίεβο, εκτός του κτηρίου του Γραφείου αλλά σε υπόγεια καταφύγια που είχαν κατασκευαστεί επί σοβιετικού καθεστώτος και είχαν σχεδιαστεί για να αντέχουν σε πυρηνικό πλήγμα.
Ένας δεύτερος λόγος είναι ότι ο Πούτιν υποτίθεται πως υπολόγιζε σε κάποιου είδους συμφωνία με τον Ζελένσκι, ένα επιχείρημα, προφανώς, που ίσχυε μόνο για τους πρώτους δύο ή τρεις μήνες του πολέμου, όταν υπήρχε ακόμη μια διαδικασία διαπραγμάτευσης, η οποία στη συνέχεια τερματίστηκε.
Και τρίτον, ο Πούτιν έδωσε υπόσχεση να μην επιχειρήσει καμία απόπειρα κατά της ζωής του Ζελένσκι. Αυτό, συγκεκριμένα, δήλωσε ο Ισραηλινός πρώην πρωθυπουργός Μπένετ, μετά την πολυσυζητημένη επίσκεψη του στην Ρωσία.
Αυτή η υπόσχεση, αν είχε ποτέ δοθεί βέβαια, αυτόματα καταργείται μετά το σημερινό χτύπημα κατά του Κρεμλίνου.
Όπως είναι φυσικό, η θολούρα που επικρατεί αυτές τις πρώτες ώρες μετά την επίθεση, δίνει πρόσφορο έδαφος για θεωρίες συνωμοσίας, με μια από αυτές να κάνει λόγο για μια πρόκληση των ίδιων των Ρώσων προκειμένου να λυθούν τα χέρια τους για ένα χτύπημα στην κυβερνητική συνοικία του Κιέβου.
Ένα άλλο σενάριο που διακινείται είναι ότι κάποιοι εσωτερικοί αντίπαλοι του Πούτιν, θέλησαν να τον «καθαρίσουν» αν κι αυτό φαίνεται να μην ισχύει καθώς ο Ρώσος Πρόεδρος ήταν στην Αγία Πετρούπολη κι όχι στο Κρεμλίνο.
Τέλος η τρίτη θεωρία κάνει λόγο για ενορχήστρωση ενός σχεδίου ενάντια στον Ζελένσκι, που έχει αρχίσει για πολλούς να είναι βαρίδιο στη Δύση και ο πιο δόκιμος τρόπος ήταν να προκληθεί η Ρωσία ώστε να το πράξει χωρίς την ανάμειξη των πραγματικών υπευθύνων.
Πολλά ερωτήματα
Παρεμπιπτόντως, ο επικεφαλής του Προεδρικού Γραφείου, Άντριι Γιέρμακ, δημοσίευσε λίγο μετά την δημοσιοποίηση της επίθεσης στο κανάλι του στο Telegram φλόγες από πυρά, σαν να ήθελε να επιβεβαιώσει τα «ουκρανικά ίχνη» στην επίθεση. Στη συνέχεια όμως τα αφαίρεσε σχεδόν αμέσως, αφήνοντας πολλά ερωτηματικά.
Επιπρόσθετα θα πρέπει να επισημανθεί ότι τα κέντρα αποφάσεων, σε Ουκρανία και Ρωσία, σε τέτοιες ενέργειες έχουν αυξηθεί δραματικά και η αποκάλυψη της αλήθειας φαντάζει δύσκολη, αν όχι αδύνατη.
Αυτό που αξίζει επίσης να σημειωθεί είναι ότι το βίντεο άρχισε αρχικά να κυκλοφορεί στα ρωσικά κανάλια telegram. Και δημοσιεύτηκε μαζικά με μεγάλη καθυστέρηση αφού εμφανίστηκε σε ένα από τα κανάλια της Μόσχας.
Αν όντως επρόκειτο για ουκρανική επίθεση, είναι πολύ περίεργο που οι ουκρανικές υπηρεσίες ασφαλείας δεν μπήκαν στον κόπο να το καταγράψουν και να το διανείμουν αμέσως.
Από την άλλη πλευρά, τις τελευταίες ημέρες πραγματοποιούνται επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε όλη τη Ρωσική Ομοσπονδία, με αποθήκες πετρελαίου να καίγονται, αεροδρόμια να δέχονται επιθέσεις και την Ουκρανία να μην αποκρύπτει ότι το κάνει αυτό.
Όπως είναι φυσικό ένα χτύπημα στο Κρεμλίνο, θα ήταν μια εντυπωσιακή συμβολική ενέργεια, για την συγκεκριμένη περίοδο, ιδιαίτερα ενόψει της παρέλασης της 9ης Μαΐου στη Μόσχα, για την «Ημέρα της Νίκης».
Αν λάβουμε υπόψη και το γεγονός ότι η έναρξη της πολυαναγγελθείσας αντεπίθεσης καθυστερεί και υπάρχει ένα κενό ειδήσεων που πρέπει να καλυφθεί με κάποια είδηση που να παραπέμπει σε «νίκη».
Έτσι οι επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε ρωσικούς στόχους, και ειδικά στο Κρεμλίνο, είναι αρκετά κατάλληλες για τον σκοπό αυτό, καθώς και για να «ζεσταθεί» ο χώρος της πληροφόρησης, αν όντως ξεκινήσει σύντομα η επίθεση.
Τα ερωτήματα πολλά με τις απαντήσεις να αναζητούνται, ενδεχομένως το επόμενο διάστημα.
