Την επιστράτευση κατάδικων ψήφισε το κοινοβούλιο της Ουκρανίας σε μια προσπάθεια να καλύψει την τεράστια έλλειψη σε προσωπικό που καταγράφεται στις τάξεις του ουκρανικού στρατού.
Ειδικότερα, ο νόμος προβλέπει την επιστράτευση ορισμένων κατηγοριών καταδίκων και εξαιρεί εκείνους που «έχουν καταδικαστεί για φόνο εκ προμελέτης, βιασμό, σεξουαλική κακοποίηση και εγκλήματα που στρέφονται κατά της εθνικής ασφάλειας», όπως ανέφερε ο Ολέξιι Χοντσαρένκο, ένας από τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος.
Υπενθυμίζεται πως εκτός από την έλλειψη όπλων και πυρομαχικών, ο ουκρανικός στρατός μαστίζεται και από μεγάλες ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό.
Αυτό, κατά τους αναλυτές, αποτελεί και ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα του Κιέβου, που βλέπει τις δυνάμεις του να υποχωρούν στην ανατολική Ουκρανία και τις ρωσικές δυνάμεις να προωθούν καταλαμβάνοντας εδάφη.
Η επιστράτευση δεν είχε τα προσδοκόμενα αποτελέσματα, καθώς πολλοί Ουκρανοί αποφεύγουν να στρατευτούν, με ψευδή πιστοποιητικά απαλλαγής ή ακόμη και εγκαταλείποντας με κάθε τρόπο τη χώρα.
Η αποστολή κατάδικων στο πεδίο του πολέμου είναι μια πρακτική που έχει ακολουθήσει και η Ρωσία. Η Μόσχα μάλιστα αποδίδει και χάρη σε όσους επιβιώσουν από τις μάχες.
Κατάδικους χρησιμοποιούσε, σύμφωνα με όσα έχουν αποκαλυφθεί, και η Wagner, η διαβόητη μισθοφορική οργάνωση που μέχρι πριν από τη διάλυσή της εξαιτίας της απόπειρας πραξικοπήματος από τον επικεφαλής της Γεβγκένι Πριγκόζιν, επιχειρούσε στην πρώτη γραμμή.
Οι κατάδικοι μαχητές της Wagner αποτελούσαν τους «αναλώσιμους», καθώς στέλνοντας χωρίς ιδιαίτερη κάλυψη και οι Ουκρανοί τους είχαν αποδώσει τον χαρακτηρισμό «τροφή για τα κανόνια».
