Τη στιγμή που η Βρετανία ετοιμάζεται να στέψει τον βασιλιά Κάρολο Γ’ σε μια τελετή με παραδόσεις που χρονολογούνται πριν από περίπου 1.000 χρόνια, ο θεσμός της μοναρχίας βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα ερώτημα που έχει αντιμετωπίσει ανά τους αιώνες: Πώς επιβιώνει στον σύγχρονο κόσμο;
Για τον Οίκο του Γουίνδσορ, αυτό δεν αφορά στην αυξανόμενη εχθρότητα από τους πολιτικούς ή το κοινό, για τα οποία υπάρχουν ελάχιστα στοιχεία, αλλά μάλλον την… αδιαφορία τους.
Στον σύγχρονο κόσμο της τεχνολογίας, ο βάναυσος σχολιασμός στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης είναι συνεχής και η όρεξη των ΜΜΕ για βασιλικές ιστορίες ακόρεστη.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα μπορεί να είναι ότι η ίδια η οικογένεια… δεν επιθυμεί πλέον τη «δουλειά», αναφέρει ανάλυση του Reuters.
«Ένα πράγμα που μας υπενθύμισε πραγματικά ο πρίγκιπας Χάρι, είναι πόσο απίστευτα οδυνηρό είναι να ζεις σε ένα κλουβί στο οποίο σε εξετάζουν συνεχώς», είπε στο Reuters η βασιλική συγγραφέας Τίνα Μπράουν.
«Είναι πολύ τρομερό να σκέφτεσαι ότι στην πραγματικότητα δεν έχει δική σου ζωή, κανέναν έλεγχο και ότι τελικά, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει.
Ενώ πολλές άλλες ευρωπαϊκές μοναρχίες ήρθαν και παρήλθαν, ή έχουν μειωθεί κατά πολύ σε κλίμακα και σημασία, η βρετανική βασιλική οικογένεια παρέμεινε εξαιρετικά ανθεκτική.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι η μοναρχία υποστηρίζεται από την πλειοψηφία των Βρετανών, αν και αυτή η υποστήριξη έχει υποχωρήσει ελαφρώς από τον θάνατο της βασίλισσας Ελισάβετ τον περασμένο Σεπτέμβριο, και ο Κάρολος δεν απολαμβάνει την ίδια συντριπτική δημοτικότητα με τη μητέρα του», εξήγησε η Μπράουν.
Η «αλληλοεξάρτηση» από τον Τύπο
«Η συνάφεια είναι απολύτως κρίσιμη για τη μοναρχία», εξήγησε ο Ρόμπερτ Χάρντμαν, μακροχρόνιος βασιλικός ανταποκριτής και συγγραφέας του «Queen of our Times».
«Η μεγάλη απειλή για το μέλλον του Οίκου του Γουίνδσορ δεν είναι όχλοι που εισβάλλουν στην πύλη, δεν είναι επανάσταση. Η βασίλισσα πάντα έλεγε ότι «πρέπει να μας δουν για να μας πιστεύουν».
Υπάρχει από καιρό μια συμβιωτική σχέση μεταξύ του Τύπου και των βασιλικών μελών, με τις εφημερίδες να καλύπτουν εκτενώς τους αρραβώνες τους, έτσι που δεν περνάει μόλις μια μέρα χωρίς να εμφανίζονται στο πρωτοσέλιδο μιας εθνικής εφημερίδας.
Αλλά, σε αντάλλαγμα, οι βασιλικοί θεωρούνται δημόσια περιουσία με την προσδοκία ότι παίζουν το «παιχνίδι» του Τύπου με αντάλλαγμα «χρυσές» ζωές στα ανάκτορα.
«Οι μονάρχες και οι οικογένειές τους χρειάζονται τα μέσα ενημέρωσης, όπως τους χρειάζονται τα μέσα ενημέρωσης», δήλωσε ο Harshan Kumarasingham, ανώτερος λέκτορας στη βρετανική πολιτική στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.
Στα απομνημονεύματά του βιβλίου του, «Spare», τη σειρά ντοκιμαντέρ του Netflix και τις τηλεοπτικές συνεντεύξεις, ο πρίγκιπας Χάρι, ο μικρότερος γιος του βασιλιά, κατέστησε σαφές ότι δεν ήταν διατεθειμένος να βάλει ούτε τον εαυτό του ούτε τη σύζυγό του και τα παιδιά τους σε μια τέτοια ζωή,
Κατηγόρησε επίσης την οικογένειά του ή όσους εργάζονταν γι ‘αυτούς, κυρίως τον μεγαλύτερο αδερφό και διάδοχο του θρόνου πρίγκιπα Γουίλιαμ, καθώς και τη θετή του μητέρα Καμίλα, ότι συνεννοήθηκαν με τον Τύπο για να «φυτέψουν» αρνητικές ιστορίες γι ‘αυτόν, προκειμένου να ενισχύσουν ή να προστατεύσουν τη δημόσια εικόνα τους.
Στα νεανικά του χρόνια, ο Χάρι έκανε πρωτοσέλιδα ειδήσεων όταν φωτογραφήθηκε να φοράει ναζιστική στολή σε ένα πάρτι με κοστούμια, είχε τσακωμό με παπαράτσι έξω από νυχτερινά κέντρα και αργότερα φωτογραφήθηκε γυμνός ενώ έκανε πάρτι στο Λας Βέγκας.
«Προνόμοια με μεγάλο κόστος»
«Όταν οι άνθρωποι μιλούν για τα προνόμια, θα έλεγα ότι οι δυσκολίες και η «φυλάκισή» των μελών της βασιλικής οικογένειας υπερβαίνουν κατά πολύ τα προνόμια», υπογράμμισε η Τίνα Μπράουν.
Ωστόσο, όποιες δυσκολίες και αν αντιμετώπισε όλα αυτά τα χρόνια, από πολέμους, διαζύγια, εσωτερικές διαμάχες, ακόμα και παραίτηση, η μοναρχία έδειχνε πάντα μια αξιοσημείωτη ικανότητα να ξεπερνά τις αντιξοότητες.
«Υπάρχει πραγματικά μια αξιοσημείωτη προσαρμογή», λέει η Λόρα Κλάνσι, λέκτορας μέσων ενημέρωσης στο Πανεπιστήμιο του Λάνκαστερ που ειδικεύεται στα βασιλικά μέλη.
«Έδειξαν ότι ξέρουν ότι πρέπει να προσαρμοστούν στον σύγχρονο κόσμο για να συνεχίσουν να υπάρχουν. Το αν θα το θέλουν είναι άλλο θέμα».
«Οι άνθρωποι δικαίως μιλούν για τα προνόμια και τα χρήματα και τα παλάτια», είπε κάποτε στο Reuters ένας πρώην στενός συνεργάτης του βασιλιά Καρόλου. «Είναι ένα προνόμιο όμως που κουβαλάει μεγάλο κόστος. Δεν θα ευχόμουν ποτέ αυτή τη ζωή σε κανέναν».
