Είναι τρελοί αυτοί οι Αμερικανοί. Περισσότεροι και από τους τρελούς Ρωμαίους του Αστερίξ. Στη χώρα του οποίου σήμερα, ο Πρόεδρος διαπομπεύεται παγκοσμίως από ένα συζυγικό χαστούκι, σε ζωντανή μετάδοση και δεν ιδρώνει το αυτί του, αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.
Στην Αμερική η διαπόμπευση προέρχεται από έναν επιχειρηματία που κατανίκησε έναν ανοϊκό πρόεδρο και πήρε το αξίωμα για δεύτερη φορά. Παρά την εμφανή διαταραχή που υποδηλώνει η συμπεριφορά του και τις ακραίες θεωρίες που αναμασάει, με τις 200 λέξεις που διαθέτει για να εκφραστεί.
Στη διαδρομή που τον κατέστησε εκ νέου πλανητάρχη, ο Ντόναλντ Τραμπ είχε γενναιόδωρο χορηγό έναν πανίσχυρο ιδιώτη, επίσης με στοιχεία διαταραγμένης προσωπικότητας, στον οποίο έδωσε και πολιτικό ρόλο, αλλά δεν κράτησε πολύ.
Τώρα ο διαβόητος Έλον Μασκ, που επιχειρήσει να διευθετήσει την πολιτική και στην Ευρώπη, απειλεί να αφανίσει τον Τραμπ.
Οι απειλές του Μασκ κατά του Τραμπ
Τη συνέχεια ας τη βρουν οι Αμερικανοί πολίτες, οι θεσμοί τους και όποιος άλλος υφίσταται αυτή τη αντιδικία. Αλλά η τροπή που παίρνει στον υπόλοιπο κόσμο – συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας – κρύβει μια παγίδα.
Ένα μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης, των φορέων ενημέρωσης και της πολιτικής, δείχνει να επιχαίρει για τις απειλές Μασκ κατά του Τραμπ. Αναμένοντας, ασμένως, την κλιμάκωση που υπόσχεται για την εξόντωση του νεοεκλεγέντος Προέδρου. Ως σύντομο και δίκαιο τέλος που του αξίζει.
Μόνο που αν στη μεγαλύτερη και αρτιότερη Δημοκρατία του πλανήτη ένας επιχειρηματίας νικήσει τον κυβερνήτη της χώρας, θα μπορεί να συμβεί οπουδήποτε.
Ο Τραμπ είναι αυτός που είναι, αλλά πλέον έχει το φωτοστέφανο του εκλεγμένου Προέδρου και το θεσμικό περίβλημα που τον προστατεύει.
Αρμόδιοι να τον αξιολογήσουν είναι οι Αμερικανοί ψηφοφόροι, αν και δεν θα έχουν την ευκαιρία αφού δεν δικαιούται τρίτη θητεία. Και σε κάθε περίπτωση η αμερικανική Δικαιοσύνη και τα κοινοβουλευτικά όργανα του πολιτεύματος.
Αν ο Μασκ κατέχει στοιχεία, μπορεί να υποχρεώσει τον Τραμπ να απολογηθεί, για συγκεκριμένες κατηγορίες, στον αρμόδιο δικαστή. Συνέβη και με άλλους Αμερικάνους Προέδρους. Με πιο πρόσφατους τον Νίξον και τον Κλίντον, με τον πρώτο να αναγκάζεται σε παραίτηση.
Σύγκρουση γοήτρου
Αλλά εν προκειμένω η αναμέτρηση – μέχρι στιγμής τουλάχιστον – δεν έχει αυτά τα χαρακτηριστικά. Πίσω από τη σύγκρουση γοήτρου, κρύβεται η αναμέτρηση ανάμεσα στην πολιτική και στην οικονομική εξουσία. Με διάφορες παραλλαγές υπάρχει σε όλες τις Δημοκρατίες. Αλλά το ζητούμενο είναι η απόληξή της.
Σε κάθε μία από αυτές τις περιπτώσεις, οι οικείες κοινωνίες δεν πρέπει να στρατολογηθούν από την οικονομική και μιντιακή ισχύ του ιδιώτη, εναντίον του πολιτικού που κατέχει αξίωμα με λαϊκή ετυμηγορία.
Η επικράτηση του Μασκ επί του Τραμπ θα είναι ήττα της πολιτικής – όσο αποκρουστικός και αν είναι στη δημόσια παρουσία του ο δεύτερος – όχι πως ο πρώτος πάει πίσω σε αυτό.
Σε κάθε δημοκρατικό πολιτικό σύστημα δεν είναι ανεκτή εξέλιξη η ανατροπή της εκλεγμένης ηγεσίας, όχι από εκείνους που την ανέδειξαν, αλλά από οικονομικούς μεγιστάνες.
Η διαφορά ανάμεσα στο δικαίωμα του κάθε Μασκ ανά τον πλανήτη να οδηγεί στη Δικαιοσύνη έναν εκλεγμένο Πρόεδρο και στην ανατροπή του εκτός της δικαστικής – και της κοινοβουλευτικής – οδού, με επιστράτευση των μέσων που διαθέτει, συνιστά πολιτική ανωμαλία.
Η παγίδα είναι να γίνει αποδεκτή από την κοινωνία και οδηγεί στο τέλος της Δημοκρατίας.
