Ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένο ότι η Γαλλία θα έφτανε ξανά στο ίδιο σημείο. Μια κυβέρνηση μειοψηφίας υπό ομηρεία, έτοιμη να καταρρεύσει, υπό το βάρος ενός τρομακτικού προϋπολογισμού λιτότητας, ύψους σχεδόν 45 δισεκατομμυρίων ευρώ, που κόβει ακόμη και αργίες.
Πρόκειται για μια επανάληψη του προ 6μήνου «δράματος» της κυβέρνησης μειοψηφίας του Μπαρνιέ, η οποία είχε οριστεί από τον Εμανουέλ Μακρόν μετά το προσωπικό ναυάγιο σε ευρωεκλογές και βουλευτικές εκλογές και κατέρρευσε μετά την άρση της εμπιστοσύνης από την ακροδεξιά της Μαρίν Λεπέν.
Το μόνο που αλλάζει σήμερα είναι το πρόσωπο του πρωθυπουργού. Στην πρωθυπουργία βρίσκεται ο Φρανσουά Μπαϊρού, ο οποίος και πάλι είναι «όμηρος» της Λεπέν και καλείται να περάσει τον αβάσταχτο προϋπολογισμό λιτότητας, με τον λογαριασμό μάλιστα διαρκώς να αυξάνεται όσο περνάει ο καιρός.
Προϋπολογισμός… «εξωφρενικής λιτότητας»
Η γαλλική κυβέρνηση καλείται να μειώσει το δημόσιο χρέος το οποίο έχει εκτοξευτεί στα 3,3 τρισ. ευρώ και να μειώσει το υπέρογκο δημοσιονομικό έλλειμμα, το οποίο επίσημα ανήλθε το 2024 στο 5,8%, πολύ υψηλότερα του ευρωπαϊκού ορίου του 3%. Ο Μακρόν αρνήθηκε να παραδώσει την κυβέρνηση στον συνασπισμό Αριστεράς – Κεντροαριστεράς που κέρδισε τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές, με αποτέλεσμα εδώ και έναν χρόνο η χώρα να παραμένει σε ένα πολιτικό τέλμα με κυβερνήσεις μειοψηφίας και τους «αναλώσιμους» εκλεκτούς του Μακρόν, έρμαια των διαθέσεων της ακροδεξιάς.
Η Μαρίν Λεπέν προειδοποιεί και πάλι πως εάν ο Φρανσουά Μπαϊρού δεν πάρει πίσω τον προϋπολογισμό λιτότητας που κατέθεσε, τότε θα ανατραπεί όπως και ο Μπαρνιέ. Πρόκειται για μια κυβέρνηση που προτιμά να επιτίθεται στους Γάλλους, στους εργαζόμενους και στους συνταξιούχους, αντί να κυνηγήσει τη σπατάλη», έγραψε στο Χ η επικεφαλής της «Εθνικής Συσπείρωσης», που σήμερα είναι η δημοφιλέστερη πολιτική δύναμη στη Γαλλία, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις.
Ο Μπαϊρού, προειδοποιώντας πως «η Γαλλία θυμίζει όλο και περισσότερο την Ελλάδα της χρεοκοπίας», παρουσίασε ένα «μνημόνιο» μαζικών περικοπών με κατάργηση χιλιάδων θέσεων στο Δημόσιο, μείωση δισεκατομμυρίων στις δαπάνες για τη δημόσια Υγεία, πάγωμα μισθών, περικοπές κοινωνικών παροχών και συντάξεων, ακόμα και την κατάργηση 2 από τις 11 επίσημες αργίες που έχει Γαλλία, της Δευτέρας του Πάσχα και της 8ης Μαΐου, της Ημέρας της Νίκης. Επίσης ανακοίνωσε πως θα εφαρμοστεί μια «συνεισφορά αλληλεγγύης», ένας φόρος δηλαδή, στους υψηλόμισθους.
Η πρόταση για τις αργίες στοχεύει – σύμφωνα με τον Μπαϊρού – στην ενίσχυση της παραγωγικότητας, καθώς οι διαδοχικές αργίες των μηνών Απριλίου, Μαΐου και Ιουνίου δημιουργούν πολλές «κομμένες» εργάσιμες εβδομάδες. «Ως έθνος, πρέπει να δουλέψουμε περισσότερο», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Αυξήσεις μόνο για όπλα
Οι μόνες δαπάνες που όχι μόνο δεν θα περικοπούν, αλλά αντίθετα θα αυξηθούν και μάλιστα κατά μεγάλο ποσοστό είναι οι στρατιωτικές. Στον αμυντικό προϋπολογισμό θα προστεθούν ακόμη 6,5 δισεκατομμύρια ευρώ για το 2026.
Επίσημα το κοινοβούλιο της Γαλλίας δεν πρόκειται να συζητήσει τον προϋπολογισμό πριν από την διακοπή των συνεδριάσεων για το καλοκαίρι. Ωστόσο τα κόμματα έχουν στείλει ήδη το μήνυμά τους – και πρωτίστως η ακροδεξιά της Μαρίν Λεπέν χάρη στην οποία επιβίωσε ο Μπαϊρού από την προηγούμενη πρόταση δυσπιστίας. Προηγουμένως και για μικρό διάστημα, υπήρξε μερική ανοχή από τους Σοσιαλδημοκράτες, ωστόσο και αυτοί τον εγκατέλειψαν.
Οικολόγοι, Σοσιαλιστές, Αριστερά (Ανυπότακτη Γαλλία) και η ακροδεξιά Εθνική Συσπείρωση απορρίπτουν κατηγορηματικά το σχέδιο του προϋπολογισμού. Ο ίδιος ο Μπαϊρού φαίνεται να έχει αποδεχτεί τη μοίρα του και το πολιτικό κόστος των μέτρων που παρουσίασε. Όπως δήλωσε την Τρίτη, από το βήμα του κοινοβουλίου, η κυβέρνησή του «παραμένει στο έλεος της αντιπολίτευσης» και ενδέχεται να μην καταφέρει να υλοποιήσει το σχέδιό της.
Μακρόν και Γαλλία σε μόνιμο αδιέξοδο – Στο τραπέζι το σενάριο εκλογών
Εδώ και ένα χρόνο, από την αιφνιδιαστική απόφαση του Μακρόν να οδηγήσει τη Γαλλία σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές μετά το προσωπικό του «ναυάγιο» στις ευρωεκλογές, η χώρα βρίσκεται σε ένα μόνιμο πολιτικό και οικονομικό αδιέξοδο. Το αποτέλεσμα των εκλογών, τις οποίες προκήρυξε με στόχο να ενισχύσει τη θέση του και να ανακόψει την πορεία της Λεπέν προς την εξουσία, όχι μόνο δεν τον δικαίωσε, αλλά ενίσχυσε την ακροδεξιά και οδήγησε τη χώρα σε ένα τέλμα, με αδύναμες κυβερνήσεις και «αναλώσιμους» πρωθυπουργούς.
Ωστόσο, δημοσιεύματα αναφέρουν πως πλέον ο Γάλλος Πρόεδρος σκέφτεται σοβαρά να επαναλάβει το εγχείρημά του, βλέποντας πως και η νέα κυβέρνησή του, οδηγείται προς το τέλος, εξαρτώμενη από την ακροδεξιά. Όπως έχει σχολιάσει στο Politico πρώην συνεργάτης στενών συμβούλων του Γάλλου Προέδρου «ο Μακρόν μοιάζει με έναν παίκτη που φεύγει από το καζίνο σχεδόν άφραγκος, αλλά είναι πεπεισμένος πως την επόμενη φορά θα κερδίσει».
Πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν πως η νέα προσφυγή στις κάλπες θα μπορούσε να είναι το «τελευταίο του χαρτί» και η ώρα αυτή ενδεχομένως και να μην είναι πολύ μακριά. Εξάλλου, σύμφωνα με πηγές από το περιβάλλον του Μακρόν, ο Γάλλος Πρόεδρος ουδέποτε «ταίριαξε» με τον Μπαϊρού, αλλά τον επέλεξε ως μια «λύση ανάγκης».
Μάλιστα ορισμένοι αναφέρουν πως ενδόμυχα ίσως και να ελπίζει το Κοινοβούλιο να ξεφορτωθεί τον Μπαϊρού, είτε λόγω του προϋπολογισμού, είτε με αφορμή ενός παλαιότερου σκανδάλου παιδικής κακοποίησης σε σχολείο, τη δεκαετία του ’90, που κατηγορείται πως συγκάλυψε ενώ ήταν υπουργός Παιδείας.
Ο Μακρόν θα μπορούσε να ορίσει τον αντικαταστάτη του, παρότι είναι διάχυτη η αντίληψη πως η μοίρα κάθε «εκλεκτού» του Μακρόν στην πρωθυπουργία είναι προδιαγεγραμμένη. Με αυτά τα δεδομένα, οι φήμες για πρόωρες εκλογές δεν είναι πλέον ψίθυροι, αλλά γίνονται σενάρια προετοιμασίας. Το ερώτημα είναι εάν οι κάλπες θα είναι μόνο βουλευτικές ή και προεδρικές.