Ο Ντόναλντ Τραμπ μιλά συχνά για την πολιτική του στους δασμούς, υποσχόμενος οικονομική ανάκαμψη και μείωση των τιμών για τους Αμερικανούς.
Ωστόσο, η απόκλιση ανάμεσα στα λόγια και τις πράξεις του προκαλεί ερωτήματα.
Παρά τις μεγαλόστομες διακηρύξεις, η πραγματικότητα δείχνει ότι οι δασμοί μπορεί να επιβαρύνουν οικονομικά τα νοικοκυριά, ενισχύοντας τον πληθωρισμό αντί να τον μειώνουν.
Και ενώ η κυβέρνησή του προβάλλει τα οφέλη της πολιτικής αυτής, αποφεύγει να αναφερθεί στις συνέπειες για τους καταναλωτές και τις μικρές επιχειρήσεις.
Αναλυτικά η ανάλυση του Guardian με τίτλο: «Το ένα πράγμα που δεν λέει ο Ντόναλντ Τραμπ για τους δασμούς»
«Ο πρόεδρος έχει πολλά να πει για τους δασμούς – αλλά τι γίνεται με όσα δεν λέει;
Τα λόγια και οι πράξεις του Ντόναλντ Τραμπ σπάνια ταυτίζονται πλήρως. Αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά, αυτά που δεν λέει, μπορεί να είναι εξίσου αποκαλυπτικά με εκείνα που λέει.
«Ξεκινώντας από την πρώτη μέρα, θα βάλουμε τέλος στον πληθωρισμό και θα κάνουμε ξανά την Αμερική προσιτή, ρίχνοντας τις τιμές σε όλα τα αγαθά», δήλωσε ο πρόεδρος των ΗΠΑ πριν από την επανεκλογή του. Ανήγγειλε ότι η 2α Απριλίου θα «μείνει για πάντα στη μνήμη ως η μέρα που αναγεννήθηκε η αμερικανική βιομηχανία» – για να παγώσει τους δασμούς μια εβδομάδα αργότερα.
Υποσχέθηκε ειρήνη στην Ουκρανία από την πρώτη μέρα της θητείας του, για να διευκρινίσει αργότερα πως το είχε πει «αστειευόμενος». Έχει επίσης ισχυριστεί πως ελάχιστοι μπορούν να τον κερδίσουν στο γκολφ, αν και βίντεο από τη Σκωτία γεννούν ερωτήματα για το πόσο ειλικρινής ήταν ακόμα και αυτό…
Ως επιχειρηματίας, τηλεοπτικός σταρ και πολιτικός, ο Τραμπ έμαθε να διαμορφώνει το αφήγημα όπως τον βόλευε, ακόμα κι αν αυτό απαιτούσε απομάκρυνση από την πραγματικότητα.
Ως πρόεδρος, αυτό συχνά δημιουργεί χάσμα ανάμεσα στα λόγια και στις πράξεις. Σε πολλές περιπτώσεις, οι ενέργειες της κυβέρνησης έχουν μεγαλύτερη σημασία από τον καταιγισμό δηλώσεων.
Αν ήσασταν, για παράδειγμα, μια αμερικανική επιχείρηση που αγοράζει καφέ από τη Βραζιλία, ίσως σπεύδατε να εισάγετε το εμπόρευμα την περασμένη εβδομάδα, μετά την επιμονή του Τραμπ ότι η 1η Αυγούστου ήταν η αμετάκλητη προθεσμία για την επιβολή νέων δασμών.
«Ισχύει απόλυτα και δεν θα παραταθεί», έγραψε την Τετάρτη – λίγες ώρες προτού υπογράψει εκτελεστικό διάταγμα που προβλέπει ότι οι νέοι υψηλοί δασμοί θα τεθούν τελικά σε ισχύ στις 8 Αυγούστου.
Και αν είστε Αμερικανός καταναλωτής, είναι λογικό να αναρωτηθείτε πώς γίνεται ο πληθωρισμός να έχει «τελειώσει», όπως ισχυρίζεται ο Λευκός Οίκος, την ώρα που πληρώνετε όλο και περισσότερα για είδη παντοπωλείου κάθε μήνα.
Ο πρόεδρος έχει πολλά να πει για τους δασμούς. Υποστηρίζει ότι θα αποφέρουν «τρισεκατομμύρια» στο ομοσπονδιακό ταμείο των ΗΠΑ, θα εξαλείψουν τα εμπορικά ελλείμματα με άλλες χώρες και θα τιμωρήσουν ακόμη και τη Βραζιλία για τη δίκη του συμμάχου του, πρώην προέδρου Ζαΐρ Μπολσονάρου, ο οποίος κατηγορείται ότι επιχείρησε να καταλάβει την εξουσία μετά την ήττα του στις προεδρικές εκλογές του 2022. Η λίστα των επιχειρημάτων συνεχίζεται.
Αλλά τι γίνεται με όλα εκείνα που δεν λέει ο πρόεδρος;
Ο Τραμπ επανεκλέχθηκε τον περασμένο Νοέμβριο, έχοντας δεσμευθεί επανειλημμένα ότι θα μειώσει γρήγορα το κόστος ζωής για τους Αμερικανούς. Η υπόσχεση αυτή αποτέλεσε βασικό πυλώνα της προεκλογικής του εκστρατείας – μια επαναλαμβανόμενη δήλωση σε ομιλίες, συνεντεύξεις και ντιμπέιτ – καθώς εκατομμύρια πολίτες δυσκολεύονταν να τα βγάλουν πέρα έπειτα από χρόνια πληθωρισμού.
Κάθε πολιτική όμως έχει ένα κόστος. Κάθε φόρος πρέπει να πληρωθεί από κάποιον, κάπου. Σύμφωνα με το Budget Lab του Yale, η βραχυπρόθεσμη επίπτωση των δασμών Τραμπ ισοδυναμεί με απώλεια εισοδήματος ύψους 2.400 δολαρίων κατά μέσο όρο ανά νοικοκυριό.
Αυτό που ο Τραμπ δεν λέει ξεκάθαρα είναι η επίπτωση της επιθετικής δασμολογικής του πολιτικής στις τιμές εντός των ΗΠΑ. Μία από τις σπάνιες περιπτώσεις που αναγνώρισε ότι μπορεί να εντείνει τον πληθωρισμό, τον οδήγησε σε έναν αλλόκοτο σχολιασμό για κούκλες τον περασμένο Μάιο.
Παραδεχόμενος ότι οι δασμοί ενδέχεται να προκαλέσουν αυξήσεις τιμών, πρότεινε ότι τα Αμερικανόπουλα μπορεί να χρειαστεί να αρκεστούν σε «δύο κούκλες αντί για τριάντα».
Εκείνη την εποχή, για τα προβλήματα στην οικονομία έφταιγε – σύμφωνα με τον Τραμπ – ο Τζο Μπάιντεν. Τώρα, σχεδόν σε καθημερινή βάση, στοχοποιεί τον πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Τράπεζας, Τζερόμ Πάουελ.
Η πιο σαφής ένδειξη ότι η αμερικανική οικονομία εμφανίζει σημάδια κόπωσης υπό την ηγεσία Τραμπ ήρθε την Παρασκευή, όταν τα επίσημα στοιχεία αποκάλυψαν στασιμότητα στην αγορά εργασίας το φετινό καλοκαίρι.
Ο πρόεδρος απέλυσε χωρίς πολλά λόγια τον βετεράνο αξιωματούχο που ήταν υπεύθυνος για τα στατιστικά – και ισχυρίστηκε χωρίς αποδείξεις ότι τα στοιχεία είχαν αλλοιωθεί.
Με τους νέους αμερικανικούς δασμούς να εφαρμόζονται ήδη σε πολλές χώρες, ο πρόεδρος και η κυβέρνησή του αναμένεται να μιλήσουν εκτενώς για τα υποτιθέμενα οφέλη της οικονομικής τους στρατηγικής.
Ήδη επιχειρούν να αποσιωπήσουν τα μειονεκτήματα. Ίσως να προτείνουν και κάποια επιδότηση – παρουσιάζοντάς την ως απόδειξη επιτυχίας της πολιτικής, αντί ως παραδοχή ότι πολλοί Αμερικανοί εξακολουθούν να δυσκολεύονται.
Αν όμως διευθύνετε μια μικρή επιχείρηση που εξαρτάται από το διεθνές εμπόριο ή κάνετε τα ψώνια σας με περιορισμένο προϋπολογισμό, η πραγματικότητα υπερισχύει των λόγων. Τα λόγια δεν πληρώνουν τους λογαριασμούς.»
