Άρωμα Λογοτεχνίας έχει η ευρωπαϊκή πολιτική σκηνή αφού κάλλιστα θα μπορούσε να παραλληλιστεί με το βιβλίο «Δέκα μικροί νέγροι» της Άγκαθα Κρίστι. Στο αστυνομικό μυθιστόρημα της συγγραφέως που κυκλοφόρησε πριν από περισσότερα από 80 χρόνια, δέκα άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι προσκαλούνται σε ένα απομονωμένο νησί και δολοφονούνται ο ένας μετά τον άλλον.
Στην εποχή μας, η λογοτεχνική δολοφονία γίνεται πολιτική αποχώρηση από την εξουσία στις μεγαλύτερες χώρες της Ευρώπης. Μετά τον Όλαφ Σολτς, ο κυβερνητικός συνασπισμός του οποίου κατέρρευσε τον περασμένο Δεκέμβριο και έφερε τον Φρίντριχ Μερτς στην καγκελαρία της Γερμανίας, η αναταραχή «χτύπησε» τη Γαλλία.
Η δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρωζώνης βιώνει πολιτική και οικονομική κρίση, με αποτέλεσμα ο Φρανσουά Μπαϊρού, προ ολίγων ημερών, να χάνει την ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή και στην πρωθυπουργία να ορίζεται από τον Πρόεδρο της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν, ο Σεμπαστιάν Λεκορνί.
Επόμενος στη λίστα, όπως όλα δείχνουν, είναι ο Βρετανός πρωθυπουργός, Κιρ Στάρμερ, του οποίου η καρέκλα τρίζει στο 10 της Ντάουνινγκ Στριτ.
Το παρασκήνιο γύρω από τον Στάρμερ
Οι εντάσεις κορυφώθηκαν όταν ο Σερ Κιρ Στάρμερ φέρεται να ξέσπασε προς τον επιτελάρχη του Μόργκαν ΜακΣουίνι, που λέγεται «ο πραγματικός αντιπρωθυπουργός».
«Είσαι υποτίθεται ότι πρέπει να με προστατεύεις από τέτοια πράγματα!», είπε ο Κιρ Στάρμερ. «Αυτό ακριβώς προσπαθούσα να κάνω!», φώναξε ο Μόργκαν ΜακΣουίνι. Το περιστατικό τοποθετείται μετά την κοινοβουλευτική «σφυροκόπηση» για τις σχέσεις του λόρδου Πίτερ Μάντελσον με τον παιδόφιλο, Τζέφρι Επστάιν.
Το Νο 10 διαψεύδει ότι το επεισόδιο έγινε έτσι, αρχικά ισχυρίστηκε πως ο ΜακΣουίνι δεν βρισκόταν στη χώρα και στη συνέχεια παραδέχθηκε ότι ήταν στο Νο 10 μέχρι να πάρει το Eurostar των 17:00 για Βρυξέλλες. Πηγή του Νο 10 χαρακτήρισε την περιγραφή «κατασκευασμένη» και πρόσθεσε το εξής: «Είχαν μία συζήτηση σχετικά με αυτό και δεν ήταν τίποτα σαν αυτό. Δεν μιλάνε ο ένας στον άλλον με αυτόν τον τρόπο».
Από τον «Guardian» στα εσωκομματικά σενάρια
Η υπόθεση Μάντελσον εξελίσσεται σε πολιτική κρίση που μπορεί να τερματίσει την πρωθυπουργία του Κιρ Στάρμερ.
Βουλευτές των Εργατικών στρέφονται στον δήμαρχο του Μάντσεστερ, Άντι Μπέρναμ, με τη Λούσι Πάουελ να κατεβαίνει ως «πληρεξούσιά» του για την αντιπροεδρία. Οι υποστηρικτές του ελπίζουν σε επιστροφή του στη Βουλή μέσω αναπληρωματικής εκλογής για πιθανή διεκδίκηση ηγεσίας.
Ακόμη και ο – μέχρι πρότινος – φιλικός «Guardian» έγραψε ότι «μια επιχείρηση να εκθρονιστεί ο Στάρμερ βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη», σημειώνοντας το εξής: «Το ερώτημα που τίθεται στις αίθουσες και στους διαδρόμους του Ουεστμίνστερ είναι αν ο Στάρμερ είναι στο ύψος του καθήκοντος να βρει τις λύσεις που χρειάζεται η χώρα. Ολοένα και περισσότερο, το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν οι βουλευτές είναι: “Όχι”. Η αμφιβολία έχει εγκατασταθεί».
Εφημερίδα ανέφερε, επίσης, υπουργούς της βρετανικής κυβέρνησης να έχουν προβεί σε «υπόγειες» κινήσεις αποπομπής, με αμφιβολίες αν θα αντέξει ως τις τοπικές εκλογές του Μαΐου.
Η Ουάσινγκτον και ο ρόλος του ΜακΣουίνι
Μετά τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ τον Νοέμβριο, στο Νο 10 της Ντάουνινγκ Στριρ επικράτησε η άποψη – όπως λέει υπουργός – ότι «έπρεπε να είναι ο Πίτερ», με τον ΜακΣουίνι να υποστηρίζει πως, ως πρώην επίτροπος Eμπορίου της Ε.Ε., ο Μάντελσον θα «κλείδωνε» εμπορική συμφωνία ΗΠΑ–ΗΒ.
Ο Μόργκαν ΜακΣουίνι διαβεβαίωσε τον Κιρ Στάρμερ ότι μπορεί να χειριστεί τυχόν «ζητήματα» και ανέλαβε απευθείας τον έλεγχο της διαδικασίας επιλογής, με το Foreign Office να «παρακάμπτεται σε μεγάλο βαθμό».
Επειδή, σύμφωνα με την Daily Mail, ο λόρδος Πίτερ Μάντελσον δεν ήταν καριερίστας δημόσιος λειτουργός, δεν πέρασε από την παραδοσιακή πολυεπίπεδη ασφάλεια και τους επαναληπτικούς ελέγχους. Οι υπηρεσίες παρήγαγαν ένα σημείωμα το οποίο, ύστερα από διαβίβαση πληροφοριών στο αμερικανικό Στέιτ Ντιπάρτμεντ, σήμανε συναγερμό για επαφές με τον Τζέφρι Επστάιν, αλλά και για επιχειρηματικούς δεσμούς τόσο με τη Ρωσία όσο και με την Κίνα.
Η – τότε – επερχόμενη κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ ζητούσε να παραμείνει η Κάρεν Πιρς ακόμη έναν χρόνο ή, εναλλακτικά, να δοθεί η θέση στον αρχηγό της MI6, Σερ Ρίτσαρντ Μουρ, ο οποίος «θα μπορούσε στην πραγματικότητα να τύχει εμπιστοσύνης με ευαίσθητο υλικό». Πηγές υποστηρίζουν ότι οι αρχικές αντιρρήσεις «κάμφθηκαν» σε αναθεωρημένη έκθεση επειδή κρίθηκαν πολιτικά δυσάρεστες, αν και το Νο 10 της Ντάουνινγκ Στριτ αρνείται ότι η συμβουλή «υποβαθμίστηκε».
«Ο πραγματικός ΥΠΕΞ» και το σημειωματάριο του Επστάιν
Μετά τον διορισμό, ο Μόργκαν ΜακΣουίνι στήριζε όλο και περισσότερο τον Πίτερ Μάντελσον για ευρύτερες γραμμές διεθνούς και εσωτερικής πολιτικής — στο Foreign Office τον αποκαλούσαν ως «τον πραγματικός υπουργός Εξωτερικών», με εβδομαδιαίες τηλεφωνικές επαφές «πολύ πέρα από το πώς να χειριστούμε τον Τραμπ».
Παρά την κυκλοφορία από αμερικανική κοινοβουλευτική επιτροπή ενός 10σέλιδου «εγκωμιαστικού» σημειώματος του Πίτερ Μάντελσον στο σημειωματάριο του Τζέφρι Επστάιν, ο Μόργκαν ΜακΣουίνι επέτρεψε στον πρωθυπουργό να δηλώσει στη Βουλή ότι είχε «πλήρη εμπιστοσύνη» στον πρέσβη — αν και το Foreign Office είχε ήδη προειδοποιήσει για επικείμενα «εκρηκτικά» e-mails.
Ο μόνιμος γραμματέας του Foreign Office, Σερ Όλι Ρόμπινς, έστησε ad hoc ομάδα δεοντολογίας με λίστα ερωτήσεων προς τον Πίτερ Μάντελσον (π.χ. τελευταία επαφή με τον Τζέφρι Επστάιν). Καμία απάντηση δεν ήρθε και αυτό διαβιβάστηκε στο Νο 10. Τότε ο Μόργκαν ΜακΣουίνι αποδέχθηκε ότι η θέση του λόρδου ήταν μη υπερασπίσιμη — εξέλιξη που συνδέεται με τον παραπάνω καβγά — και έφυγε αμέσως για Βρυξέλλες.
Ανασχηματισμός με αποτύπωμα Μάντελσον
Την ημέρα που η Άντζελα Ρέινερ παραιτήθηκε για μη καταβολή πλήρους φόρου χαρτοσήμου στο παραθαλάσσιο διαμέρισμά της, ο Πίτερ Μάντελσον μπήκε στο Νο 10 (επισήμως «προγραμματισμένη συνάντηση») για να βοηθήσει τον Μόργκα ΜακΣουίνι στον ανασχηματισμό.
Μάλιστα, σύμφωνα με υπουργό, εκείνος εισηγήθηκε τη μετακίνηση του υπουργού Επιχειρήσεων, Τζόναθαν Ρέινολντς, και την αντικατάστασή του με τον υπουργό Επιστήμης, Πίτερ Κάιλ, επιλογή που ξένισε το Ουεστμίνστερ. «Ο Κάιλ είναι φίλος του Πίτερ και ο Μάντελσον ήταν εμμονικός με το να “κλειδώσει” τη συμφωνία εμπορίου με τον Τραμπ, άρα ήθελε δικό του άνθρωπο στο πόστο», είπε ο ίδιος. Ο Κιρ Στάρμερ συναίνεσε, αλλά η υπομονή του με τον Μόργκαν ΜακΣουίνι λιγόστευε.
Συνεργάτες του Κιρ Στάρμερ υποστηρίζουν ότι τον εξόργισε το βιβλίο για τα εσωτερικά των Εργατικών, με τίτλο «Get In», στο οποίο – κατόπιν ενημερώσεων φίλων του Μόργκαν ΜακΣουίνι – παρουσιαζόταν ο ίδιος ως αρχιτέκτονας της νίκης και ο Κιρ Στάρμερ ως «βιτρίνα».
