Η Νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ αποφάσισε να απονείμει το Νόμπελ Ειρήνης 2025 στη Μαρία Κορίνα Ματσάδο, ηγέτιδα της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα, του κινήματος, το οποίο έχει αγωνιστεί για ελεύθερες εκλογές και αντιπροσωπευτική διακυβέρνηση.
Η Μαρία Κορίνα Ματσάδο, όπως σημειώνεται, είναι μια «γενναία και αφοσιωμένη υπερασπίστρια της ειρήνης», που «κρατά τη φλόγα της δημοκρατίας ζωντανή μέσα στο αυξανόμενο σκοτάδι».
Η Ματσάδο τιμήθηκε για τον «ακούραστο αγώνα της υπέρ των δημοκρατικών δικαιωμάτων του λαού της Βενεζουέλας και για τη συμβολή της σε μια ειρηνική μετάβαση από τη δικτατορία στη δημοκρατία». «Η δημοκρατία εξαρτάται από τους ανθρώπους που αρνούνται να σιωπήσουν».
BREAKING NEWS
The Norwegian Nobel Committee has decided to award the 2025 #NobelPeacePrize to Maria Corina Machado for her tireless work promoting democratic rights for the people of Venezuela and for her struggle to achieve a just and peaceful transition from dictatorship to… pic.twitter.com/Zgth8KNJk9
— The Nobel Prize (@NobelPrize) October 10, 2025
Γεννημένη στο Καράκας, την πρωτεύουσα της Βενεζουέλας, το 1967, η Ματσάδο σπούδασε βιομηχανική μηχανικός προτού ασχοληθεί με την πολιτική. Το 2002 ίδρυσε τη Súmate, μια εθελοντική οργάνωση που προάγει τα πολιτικά δικαιώματα και παρακολουθεί τις εκλογικές διαδικασίες.
Η οργάνωση Freedom House αναφέρει ότι οι δημοκρατικοί θεσμοί της Βενεζουέλας έχουν υποβαθμιστεί από το 1999, «όμως οι συνθήκες έχουν επιδεινωθεί δραματικά τα τελευταία χρόνια» λόγω της σκληρής καταστολής από την κυβέρνηση του προέδρου Νικολάς Μαδούρο.
Η Ματσάδο ήταν υποψήφια της αντιπολίτευσης στις προεδρικές εκλογές του 2024, όμως το καθεστώς του Μαδούρο της απαγόρευσε να θέσει υποψηφιότητα. Στη συνέχεια, εξέφρασε τη στήριξή της στο κόμμα του Εδμούνδο Γκονθάλεθ Ουρρούτια.
Το 2018, συμπεριλήφθηκε στη λίστα με 100 Γυναίκες του BBC και το περιοδικό Time την κατέταξε ως μία από τις 100 πιο επιδραστικές προσωπικότητες στον κόσμο.
Την 1η Αυγούστου 2024, η Ματσάδο δημοσίευσε μια επιστολή στην εφημερίδα The Wall Street Journal, στην οποία ανέφερε ότι είχε αρχίσει να κρύβεται «φοβούμενη για τη ζωή της, την ελευθερία της και των συμπατριωτών της από τη δικτατορία του Μαδούρο».
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Αναλυτικά η ανακοίνωση για την Ματσάδο
«Ως ηγετική μορφή του δημοκρατικού κινήματος της Βενεζουέλας, η Ματσάδο αποτελεί ένα από τα πιο ξεχωριστά παραδείγματα πολιτικού θάρρους στη Λατινική Αμερική τα τελευταία χρόνια.
Συνέβαλε αποφασιστικά στην ενοποίηση μιας αντιπολίτευσης που άλλοτε ήταν βαθιά διχασμένη – μιας αντιπολίτευσης που πλέον ενώνεται γύρω από την απαίτηση για ελεύθερες εκλογές και αντιπροσωπευτική διακυβέρνηση. Αυτό ακριβώς βρίσκεται στην καρδιά της δημοκρατίας: η κοινή μας δέσμευση στην υπεράσπιση της λαϊκής κυριαρχίας, ακόμη κι όταν διαφωνούμε. Σε μια εποχή που η δημοκρατία απειλείται, είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να προστατεύσουμε αυτό το κοινό έδαφος.
Η Βενεζουέλα έχει μετατραπεί από μια σχετικά δημοκρατική και ευημερούσα χώρα σε ένα αυταρχικό και βίαιο καθεστώς, βυθισμένο σε ανθρωπιστική και οικονομική κρίση. Η πλειοψηφία των πολιτών ζει σε βαθιά φτώχεια, ενώ μια μικρή ελίτ πλουτίζει. Η κρατική βία στρέφεται ενάντια στον ίδιο τον λαό. Σχεδόν 8 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τη χώρα. Η αντιπολίτευση καταστέλλεται συστηματικά με νοθεία, διώξεις και φυλακίσεις.
Παρά το ασφυκτικό πολιτικό κλίμα, η Ματσάδο, ως ιδρύτρια της οργάνωσης Súmate, υπερασπίστηκε την ιδέα των ελεύθερων και δίκαιων εκλογών ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 2000. Όπως είπε: «Ήταν επιλογή ανάμεσα στις κάλπες και τις σφαίρες». Στη δημόσια ζωή και τη δράση της από τότε, υπερασπίζεται την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αντιπροσωπευτική δημοκρατία. Εδώ και δεκαετίες αγωνίζεται για την ελευθερία του λαού της.
Πριν από τις εκλογές του 2024, ήταν η προεδρική υποψήφια της αντιπολίτευσης, αλλά το καθεστώς εμπόδισε την υποψηφιότητά της. Στη συνέχεια στήριξε έναν άλλο υποψήφιο της αντιπολίτευσης, τον Εντμούντο Γκονζάλες Ουρουτία. Εκατοντάδες χιλιάδες εθελοντές από διαφορετικές πολιτικές τάσεις εκπαιδεύτηκαν ως εκλογικοί παρατηρητές, για να διασφαλίσουν τη διαφάνεια της διαδικασίας. Παρά τους κινδύνους παρενόχλησης, σύλληψης και βασανιστηρίων, πολίτες σε όλη τη χώρα παρέμειναν στα εκλογικά κέντρα και τεκμηρίωσαν τα αποτελέσματα, προτού το καθεστώς καταστρέψει τα ψηφοδέλτια ή παραποιήσει τα αποτελέσματα.
Η αντιπολίτευση, με καινοτόμες, θαρραλέες και ειρηνικές πρωτοβουλίες, απέδειξε ότι υπάρχει δημοκρατικός δρόμος. Με διεθνή υποστήριξη, τα συγκεντρωμένα εκλογικά στοιχεία δημοσιεύτηκαν, δείχνοντας καθαρή νίκη της αντιπολίτευσης. Το καθεστώς, όμως, αρνήθηκε να αποδεχτεί το αποτέλεσμα και διατήρησε την εξουσία.
Η δημοκρατία αποτελεί προϋπόθεση για διαρκή ειρήνη. Κι όμως, σήμερα ζούμε σε έναν κόσμο όπου η δημοκρατία υποχωρεί, και ολοένα περισσότερα αυταρχικά καθεστώτα παραβιάζουν νόμους, φιμώνουν τα ΜΜΕ, φυλακίζουν αντιφρονούντες και ενισχύουν τον μιλιταρισμό. Το καθεστώς της Βενεζουέλας δεν είναι η εξαίρεση, αλλά μέρος ενός παγκόσμιου φαινομένου. Το 2024 διεξήχθησαν περισσότερες εκλογές από ποτέ, αλλά λιγότερες ήταν ελεύθερες και δίκαιες.
Η Νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ έχει τιμήσει κατά την ιστορία της άτομα που, με ειρηνική αντίσταση, αψήφησαν την καταστολή και κράτησαν ζωντανή την ελπίδα για ελευθερία – σε κελί φυλακής, στους δρόμους, στις πλατείες. Το 2024, η Ματσάδο αναγκάστηκε να ζήσει στην παρανομία. Παρά τις σοβαρές απειλές κατά της ζωής της, παρέμεινε στη χώρα, εμπνέοντας εκατομμύρια πολίτες.
Όταν οι αυταρχικοί αρπάζουν την εξουσία, είναι κρίσιμο να αναγνωρίζουμε εκείνους που αντιστέκονται. Η δημοκρατία στηρίζεται σε ανθρώπους που δεν σιωπούν, που τολμούν να εκτεθούν στον κίνδυνο, που μας θυμίζουν ότι η ελευθερία δεν είναι δεδομένη – αλλά κατακτάται με λόγο, θάρρος και αποφασιστικότητα.
Η Μαρία Κορίνα Ματσάδο ανταποκρίνεται πλήρως και στα τρία κριτήρια που όρισε ο Άλφρεντ Νόμπελ για τη βράβευση με το Νόμπελ Ειρήνης:
- Συγκέντρωσε γύρω της την κατακερματισμένη αντιπολίτευση.
- Αντιστάθηκε σταθερά στη στρατιωτικοποίηση της κοινωνίας.
- Υπερασπίζεται με συνέπεια την ειρηνική μετάβαση στη δημοκρατία.
Η Μαρία Κορίνα Ματσάδο απέδειξε ότι τα εργαλεία της δημοκρατίας είναι και εργαλεία της ειρήνης. Ενσαρκώνει την ελπίδα για ένα διαφορετικό μέλλον, όπου τα δικαιώματα των πολιτών θα προστατεύονται και οι φωνές τους θα ακούγονται. Ένα μέλλον όπου οι άνθρωποι θα μπορούν επιτέλους να ζήσουν ελεύθεροι και ειρηνικά».
