«Υπάρχουν θέματα κοινού ενδιαφέροντος και αν δημιουργήσουμε μηχανισμούς εργασίας προς όλες τις κατευθύνσεις θα ήταν καλό. Σε μια τέτοια περίπτωση θα έλεγα ότι η συνάντηση μας δεν πήγε χαμένη».
Με τη φράση αυτή ο πρόεδρος Πούτιν επιχειρεί να δώσει θετική χροιά στη συνάντηση του με τον αμερικανό ομόλογο του, Μπάιντεν. Είθισται, λέει, ενόψει κάθε συνάντησης κορυφής να πέφτουν οι τόνοι αντιπαράθεσης. Αυτό έγινε εν μέρει και από την αμερικανική πλευρά η οποία είχε την πρωτοβουλία για αυτή τη συνάντηση. Και για να τη ζητήσει θα έχει λόγους. Κάτι δεν «βγαίνει» στα αμερικανικά σχέδια ολομέτωπης αντιπαράθεσης με τη Ρωσία, όπως δείχνει η πρακτική των τελευταίων χρόνων...
Για να πετύχει τη συνάντηση κορυφής «προσέφερε» ως... έδεσμα την άρνηση επιβολής νέων κυρώσεων στην κοινοπραξία που ολοκληρώνει την κατασκευή του αγωγού μεταφοράς ρωσικού φυσικού αερίου μέσω Βαλτικής, στη Γερμανία, χωρίς ενδιάμεσους παίκτες...
Στην ουσία απλά η Ουάσιγκτον βρέθηκε προ τετελεσμένων αφού ο αγωγός ουσιαστικά είναι έτοιμος!
Το παρουσίασε, ωστόσο, ως... υποχώρηση καλής θέλησης!
Στη Μόσχα δεν τρέφουν αυταπάτες όσον αφορά την αμερικανική πολιτική απέναντι στη χώρα τους. Η Ρωσία είναι μια από τις πολύ λίγες χώρες που δεν αποδέχεται την αμερικανική πρακτική του επικυρίαρχου στις διεθνείς σχέσεις, δεν αναγνωρίζει το παιγνίδι των ΗΠΑ χωρίς όρους και στη βάση κάποιων «κανόνων» που εκείνες επινόησαν και σέρνουν πίσω τους το σύνολο των χωρών-συμμάχων τους. Εκείνων που από σύμμαχοι έχουν μετατραπεί σε υποτακτικοί τους.
Η Μόσχα επιδιώκει να πείσει την Ουάσιγκτον σε μια λογική ότι έστω και στα επίπεδα αντιπαράθεσης θα πρέπει να μπουν κάποιοι όροι. Και, θεωρούν στη ρωσική πρωτεύουσα, υπάρχει η θέληση για μια τέτοια επαναφορά σε όρους κοινά αποδεκτούς. Αρκεί να το «δει» και η άλλη πλευρά.
Ρωσία-ΗΠΑ, αντίστροφη πορεία εξέλιξης...
Πολλά πράγματα που λαβαίνουν χώρα κρύβονται επιμελώς από τους επικυρίαρχους του μεγάλου μέρους της παγκόσμιας πληροφόρησης! Αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν. Η Ρωσία π.χ. με στρατιωτικό προϋπολογισμό 70 δις δολ. έχει καταφέρει να ξεφύγει μπροστά σε κάποια είδη εξοπλισμών που μπορούν να πλήξουν τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της σε κάθε σημείο της γης! Συστήματα που οι ΗΠΑ δεν έχουν ακόμα δυνατότητα αντιμετώπισης τους. Οι ΗΠΑ με στρατιωτικό προϋπολογισμό πάνω από 700 δις δολάρια, δέκα και πλέον φορές μεγαλύτερο, βρίσκονται σήμερα... πίσω!
Η Ρωσία, μετά από απουσία 20 χρόνων, επανήλθε στη διεθνή αρένα, κυρίως στο καυτό χώρο της Μέσης Ανατολής με νέους όρους, σε αντίθεση με την εκμεταλλευτική και κοντόφθαλμη αμερικανική πολιτική.
Στη Συρία έφερε την ανατροπή, «μπερδεύοντας» τα χαρτιά, στη Λιβύη έχει λόγο σοβαρό χωρίς να εμπλέκεται άμεσα. Βελτίωσε σημαντικά τις σχέσεις της με το σύνολο των χωρών του κόλπου, κρατάει ανοικτή τη σελίδα διαβούλευσης με το Ιράν, παρά τις αμερικανικές προσπάθειες, κυρίως επί Τραμπ, να σαμποτάρει κάθε προσέγγιση, ταυτόχρονα διατηρεί ανοικτό διάλογο με το Ισραήλ... Η σχέση της με την Τουρκία του Ερντογάν έχει ανάψει φωτιές στην Ουάσιγκτον και τους κόλπους του ΝΑΤΟ...
Η Μόσχα με την επιμονή της και παρά την αρχικά απώλεια κεφαλαίων λόγω των κυρώσεων, κατάφερε να κρατήσει Γερμανία και Αυστρία στα όρια της αντίστασης στις αμερικανικές πιέσεις για αποτροπή της κατασκευής του αγωγού από τη Βαλτική! Παρά τη γενική αντιρωσική ρητορική του συνόλου των ευρωπαίων, ωστόσο το έργο, προς απογοήτευση της Ουάσιγκτον, ολοκληρώνεται! Το οικονομικό κέρδος για την Ευρώπη, συνολικά, οφθαλμοφανές!
Παρά το σκληρό πρέσινγκ, η Ρωσία αργά αλλά σταθερά, για όποιον ξέρει να μελετά πίσω από τα επινοημένα πυροτεχνήματα των ΗΠΑ, βελτιώνει και την εσωτερική της κοινωνική κατάσταση αλλά και τη θέση της στη διεθνή σκηνή. Αντίθετα, οι ΗΠΑ, όπως αναφέρει χαρακτηριστικά ο Βλαντίμιρ Πούτιν, θυμίζει εν πολλοίς, την... ύστερη Σοβιετική Ένωση, λίγο πριν από τη διάλυση της!
Τι επιδιώκει η Ουάσιγκτον;
Στη Μόσχα ναι μεν δέχτηκαν να πάνε στη σύνοδο κορυφής που ζήτησε ο Μπάιντεν, πλην όμως δεν έχουν αυταπάτες για τα αποτελέσματα της..
Διαβλέπουν την απώλεια πρωτοκαθεδρίας, του μονοπωλίου των ΗΠΑ στον κόσμο. Κατανοούν ότι το πολυήμερο τουρνέ Μπάιντεν στην Ευρώπη, οι αλλεπάλληλες συναντήσεις με τους ίδιους κάθε φορά ηγέτες, είτε στο αναχρονισμένο G-7, είτε στις συνόδους του ΝΑΤΟ και ΗΠΑ-Ε.Ε. αποτελούν μια προσπάθεια συσπείρωσης όλων γύρω από τη χαμένη μονοκρατορία του ανήμπορου, πλέον, ηγεμόνα...
Μια προσπάθεια που επιχειρεί να περιχαρακώσει την Ευρώπη από τη συνεργασία με τη Ρωσία...
Ακόμα και στις ΗΠΑ οι αναλυτές χωρίστηκαν στα δυο όσον αφορά την επιλογή αυτής της πολιτικής που δίνουν στον Μπάιντεν να ακολουθήσει.
Είναι πολλοί οι σοβαροί αναλυτές, κάποιοι εμφανίζονται και σε σοβαρές τηλεοπτικές εκπομπές στη ρωσική τηλεόραση και εκθέτουν τις απόψεις τους, που προειδοποιούν ότι μια τέτοια πολιτική επιλογή ενισχύει επικίνδυνα τη σχέση Ρωσίας-Κίνας. Η δεύτερη, εκ των πραγμάτων εκτοπίζει τις ΗΠΑ από τη θέση της μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο με ότι αυτό συνεπάγεται...
Είναι χαρακτηριστική η προσέγγιση ρώσου αναλυτή που παρομοιάζει την ηγεσία της Ουάσιγκτον με σκύλο με τεράστια ουρά. Μόνο που δεν καθοδηγεί ο σκύλος (πρόεδρος), την ουρά του (πολυπληθής ομάδα συμβούλων), αλλά η ουρά το... σκύλο!!!
Ουκρανία, κόκκινη γραμμή για τη Ρωσία!
Στη Γενεύη ένα από τα θέματα που θα θίξουν οι δυο ηγέτες είναι και το ουκρανικό. Κυρίως τα σχέδια ή όχι εισόδου της στο ΝΑΤΟ. Πολλοί λένε δεν υπάρχει στην ημερήσια διάταξη σήμερα τέτοιο θέμα, ωστόσο, «κανείς δε μας διαβεβαιώνει πως δεν θα υπάρξει...», τονίζει ο Πούτιν! Και προχωρεί το συλλογισμό του λέγοντας πως αν αυτό γίνει και εκεί τοποθετηθούν πυραυλικές εγκαταστάσεις, ο χρόνος που μπορούν να πλήξουν τη Μόσχα είναι 7-10 λεπτά! Όταν η Μόσχα τοποθέτησε πυραύλους στη Κούβα που χρειαζόταν 15 λεπτά ώστε να πλήξουν κεντρικές βιομηχανικές περιοχές των ΗΠΑ, τότε εκεί ξέσπασε πανικός!
Ήταν γί αυτούς, κόκκινη γραμμή, εξηγεί ο Πούτιν! Γιατί λοιπόν, για εμάς να μην είναι κόκκινη γραμμή η τοποθέτηση πυραύλων στην Ουκρανία;;;
Η συνάντηση κορυφής έχει νόημα για τη Ρωσία υπό μια έννοια. Της προσπάθειας αποφυγής ενός θερμού πολέμου ολέθριου για την ανθρωπότητα. Η Μόσχα έχει αυξήσει πολλαπλά τις δυνατότητες της να πλήξει τις ΗΠΑ και τους συμμάχους της αν δεχτεί επίθεση. Ευελπιστεί ότι και ο έμπειρος και επαγγελματίας πολιτικός, Μπάιντεν, παρά την... τεράστια ουρά που τον καθοδηγεί, θα κινηθεί πάνω στην ίδια σκέψη.
(Ο Δημήτρης Λιάτσος είναι δημοσιογράφος, ανταποκριτής στη Μόσχα)