Η 11η Σεπτεμβρίου του 2001 είναι γνωστή ως η ημέρα που άλλαξε ο κόσμος και όχι άδικα. Οι επιθέσεις στους Δίδυμους Πύργους σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες αδιαφόρησαν, αλλάζουν τις διεθνείς ισορροπίες και εγκαινιάζεται «ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας».
Από το 2001 έως σήμερα, αμέτρητες ζωές θα χαθούν, κράτη θα καταστραφούν, ενώ όσοι επενδύουν στο πόλεμο - είτε πολιτικοί, είτε εταιρίες - θα δουν τις μετοχές τους να φτάνουν στα ύψη.
Σύντομα, η δίψα για εκδίκηση μπαίνει σε εισαγωγικά και ανοίγει το κεφάλαιο ενός νέου πολέμου, το οποίο παραμένει ανοιχτό, μέχρι τις μέρες μας.
11 Σεπτεμβρίου 2001
Στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, ισλαμιστές τρομοκράτες της Αλ Κάιντα που έλεγχε ο Οσάμα μπιν Λάντεν, αποφάσισαν να κάνουν αεροπειρατεία σε τέσσερα αεροπλάνα.
Τα τρία από αυτά τα πολιτικά αεροπλάνα, οδηγήθηκαν από τους αεροπειρατές και προσέκρουσαν στους Δίδυμους Πύργους του Παγκόσμιου Κέντρου Εμπορίου και στο Πεντάγωνο, ενώ το τέταρτο συνετρίβη σε ανοικτό χώρο.
Μέσα σε λίγη ώρα, οι Δίδυμοι Πύργοι κατέρρευσαν μετά τις συγκρούσεις των αεροσκαφών πάνω τους, προκαλώντας χιλιάδες απώλειες.
Συνολικά έχασαν την ζωή τους 2.973 Αμερικάνοι, παραπάνω από 6.000 τραυματίστηκαν, 24 παραμένουν αγνοούμενοι, ενώ πέθαναν και οι 19 τρομοκράτες.
1-Πόλεμος κατά της τρομοκρατίας: Αφγανιστάν
«Σήμερα, η ίδια μας η ελευθερία, ο τρόπος ζωής μας, οι συμπολίτες μας δέχτηκαν επίθεση σε μια σειρά από σκόπιμες τρομοκρατικές ενέργειες. Τα θύματα είναι γραμματείς, επιχειρηματίες, στρατιωτικοί, μητέρες και πατεράδες, φίλοι και γείτονες… Στοχοποιηθήκαμε γιατί είμαστε ο λαμπρός φάρος της ελευθερίας και της δικαιοσύνης στον κόσμο… Σήμερα, το έθνος μας είδε το κακό, το χειρότερο από την ανθρώπινη φύση… Ενώνουμε τις δυνάμεις μας με τους φίλους, τους συμμάχους μας και με όσους θέλουν ειρήνη κι ασφάλεια στον κόσμο, ώστε να κερδίσουμε τον πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία…Προχωρούμε προς την κατεύθυνση της υπεράσπισης της ελευθερίας κι ό,τι είναι καλό και δίκαιο για τον κόσμο μας… Ο Θεός να ευλογεί την Αμερική».
Με αυτό τον λόγο, ο τότε πρόεδρος της Αμερικής Τζόρτζ Μπούς, σχολιάζει την επίθεση στους δίδυμους πύργους, που στοιχίζει την ζωή σε 2.973 ανθρώπους. Έτσι, εγκαινιάζει τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας.
Η πρώτη πράξη του πολέμου είναι η εισβολή στο Αφγανιστάν, καθώς η Αλ Κάιντα κατέχει την εξουσία και εκεί κρύβεται ο Οσάμα μπιν Λάντεν.
Ο πόλεμος ξεκινάει στις 7 Οκτωβρίου του 2001 δίχως η Αμερική να προβεί σε επίσημη κήρυξη. Αντιθέτως, η είδηση μεταφέρεται από το CNN όταν δείχνει live πλάνα από θερμικές κάμερες του στρατού των ΗΠΑ, στη χώρα της Μέσης Ανατολής.
Ο συγκεκριμένος πόλεμος βρίσκεται σε ισχύ μέχρι σήμερα και έχει στοιχίσει την ζωή επίσημα σε 76.400 άτομα από την πλευρά της Αλ Κάιντα και σε 69.358 από την πλευρά των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, ενώ πέθαναν παραπάνω από 40.000 πολίτες. Σύνολο δηλαδή 185.758 ανθρώπους με στόχο την εκδίκηση.
Στη συνέχεια, οι ΗΠΑ δέχονται τόσο από το εξωτερικό, όσο και από το εσωτερικό επικρίσεις για την έκβαση του πολέμου.
Μάλιστα, οι δηλώσεις του Μπαράκ Ομπάμα στις προεδρικές εκλογές του 2008, ότι θα αποσύρει τα στρατεύματα, βοηθούν στο να εξασφαλιστεί μια άνετη νίκη. Παρόλα αυτά, ο ίδιος τον Ιούλιο του 2009 σε συνεργασία με την Βρετανία, στέλνει 5.000 επιπλέον στρατιώτες, ενώ το Ηνωμένο Βασίλειο στέλνει 9.000 στο Αφγανιστάν.
Στις 25 Ιουλίου 2010 όμως, πραγματοποιείται η μεγαλύτερη διαρροή εγγράφων στην αμερικανική ιστορία. Τα WikiLeaks δημοσιεύουν παραπάνω από 91.000 έγγραφα του πολέμου του Αφγανιστάν, που καλύπτουν την περίοδο μεταξύ Ιανουαρίου 2004 και Δεκεμβρίου 2009.
Μάλιστα, ονομάζονται συνοπτικά ως «ημερολόγιο πολέμου στο Αφγανιστάν», ενώ αποτελούν μια συλλογή εσωτερικών στρατιωτικών αρχείων καταγραφής του πολέμου των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν.
Η διαρροή, η οποία θεωρείται από τις μεγαλύτερες στη στρατιωτική ιστορία των ΗΠΑ, αποκάλυψε πληροφορίες σχετικά με τους θανάτους αμάχων, τις αυξημένες επιθέσεις των Ταλιμπάν και τη συμμετοχή του Πακιστάν και του Ιράν στον πόλεμο.
Χαρακτηριστικά, οι περιγραφές των διεθνών ΜΜΕ για το συγκεκριμένο«ημερολόγιο», συνοψίζουν την άποψη που επικρατεί για την εισβολή στο Αφγανιστάν.
Οι New York Times περιέγραψαν τη διαρροή ως «εξαετές αρχείο διαβαθμισμένων στρατιωτικών εγγράφων που προσφέρει μια ατελείωτη και ζοφερή εικόνα του πολέμου του Αφγανιστάν».
Ο Guardian χαρακτήρισε τις αποκαλύψεις ως «μία από τις μεγαλύτερες διαρροές στη στρατιωτική ιστορία των ΗΠΑ ... ένα καταστροφικό πορτρέτο του αποτυχημένου πολέμου στο Αφγανιστάν, αποκαλύπτοντας πώς οι δυνάμεις συνασπισμού έχουν σκοτώσει εκατοντάδες αμάχους σε μη αναφερόμενα περιστατικά, οι επιθέσεις των Ταλιμπάν έχουν αυξηθεί και οι διοικητές του ΝΑΤΟ φοβούνται, ενώ το Πακιστάν και το Ιράν τροφοδοτούν την ένταση».
2-Πόλεμος κατά της τρομοκρατίας: Ιράκ
Μετά την εισβολή στο Αφγανιστάν, οι ΗΠΑ αποφασίζουν να αντιμετωπίσουν τα μπααθικά καθεστώτα της Μέσης Ανατολής με τα οποία δεν είχαν καλές σχέσεις.
Κύριος στόχος τους είναι το Ιράκ και ο ηγέτης του Σαντάμ Χουσεΐν, με τον οποίο η CIA έχει ανοιχτούς λογαριασμούς από το 1980, όταν ξέσπασε ο πόλεμος Ιράκ με Ιράν.
Τότε, η κορυφαία μυστική υπηρεσία των ΗΠΑ, τροφοδότησε με όπλα και εξοπλισμό τον Ιρακινό πρόεδρο, προκειμένου να κερδίσει το Ιράν, το οποίο με ηγέτη τον Αγιατολάχ Χομεϊνί είχε μειώσει την παρουσία της Αμερικής στη Μέση Ανατολή και εθνικοποιήσει τα πετρέλαια με αποτέλεσμα να χάσουν αμερικάνικες εταιρίες τεράστια ποσά.
Επιπλέον, εκείνη την εποχή ο Σαντάμ Χουσεΐν αντιμάχονταν ανοιχτά πλέον τις ΗΠΑ, με στόχο τον έλεγχο της περιοχής.
Έτσι, η Αμερική σε συνεργασία με την Μεγάλη Βρετανία δημιούργησαν το αφήγημα, ότι Ιρακινός ηγέτης διατηρούσε στενές σχέσεις με τον Οσάμα μπιν Λάντεν και πως είχε στην κατοχή του χημικά όπλα, τα οποία θα χρησιμοποιούσε εναντίον τους.
Παρόλα αυτά, χημικά όπλα δεν βρέθηκαν ποτέ, ενώ από το 2010 και μετά, αποχαρακτηρίστηκαν τα απόρρητα έγγραφα και έλαμψε η θλιβερή αλήθεια.
Τα χημικά όπλα του Σαντάμ δεν υπήρξαν ποτέ. Αντιθέτως, η αναλυτική περιγραφή τους αντλήθηκε από χημικά όπλα της ταινίας ο Βράχος, που κυκλοφόρησε το 1998 και πρωταγωνιστούν ο Σον Κόνερι και ο Νίκολας Κέιτζ.
Έτσι, στις 20 Μαρτίου του 2003 τα αμερικανικά στρατεύματα και οι σύμμαχοι τους εισβάλλουν στο Ιράκ, με τον πόλεμο να τερματίζεται επίσημα στις 18 Δεκεμβρίου του 2011.
Μέχρι τότε, χάνουν την ζωή τους 25.071 άνθρωποι από την πλευρά των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, ενώ πεθαίνουν 37.344 στρατιώτες που είναι προσκείμενοι στον Σαντάμ Χουσεΐν.
Μάλιστα, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία 1.366.350 Ιρακινοί πολίτες σκοτώνονται και ενδεικτικό της τραγικής κατάστασης είναι το γεγονός, πως οι νεκροί του Ιράκ αντιστοιχούν στο 5% της χώρας τους. Αντίστοιχο νούμερο σε νεκρούς υπάρχει στη Ναζιστική Γερμανία που έχασε το 10% του πληθυσμού της στον Β΄ΠΠ.
«Το Ιράκ είναι η πρώτη πράξη ενός νέου Παγκοσμίου Πολέμου, που διεξάγεται με πρωτόγνωρους όρους και πιθανότατα δια αντιπροσώπων», δηλώνει χαρακτηριστικά μετά από καιρό ο πρώην διευθυντής της CIA Τζέιμς Γούσλεϊ.
Επιπλέον, τον Οκτώβριο του 2010 τα WikiLeaks δημοσιεύουν έγγραφα για τον πόλεμο του Ιράκ με τίτλο «ημερολόγιο πολέμου στο Ιράκ», το οποίο δείχνει τα εγκλήματα πολέμου που διαπράχθηκαν στη χώρα.
Μάλιστα, σε αυτά τα έγγραφα περιλαμβάνεται ένα σοκαριστικό βίντεο με σφαγή αμάχων και δύο δημοσιογράφων.
Συγκεκριμένα το 2007 στην Βαγδάτη ένα ελικόπτερο Apache του αμερικανικού στρατού εντοπίζει πολίτες στην πόλη, οι οποίοι συνομιλούν με δύο δημοσιογράφους του Reuters.
Τότε οι στρατιώτες δίχως λόγο, αποφασίζουν να τους σκοτώσουν, ενώ διακρίνουν καθαρά στην κάμερα ότι δεν είναι οπλισμένοι και επιπλέον βρίσκονται σε αμερικανική ζώνη, οπότε δεν είναι εχθροί.
Έτσι, για να καλύψουν το έγκλημα τους, μιλούν επίτηδες μεταξύ στους ασυρμάτους, οι οποίοι καταγράφουν τις συνομιλίες και περιγράφουν ότι οι πολίτες κρατούν όπλα και τους πυροβολούν.
Μετά τους πρώτους πυροβολισμούς, διακρίνεται ένα διερχόμενο αυτοκίνητο που περνούσε τυχαία από το σημείο και ο οδηγός σταματάει να βοηθήσει. Στο αυτοκίνητο διακρίνονται καθαρά δύο μικρά παιδιά ηλικίας 6 και 10 ετών, τα οποία οι Αμερικανοί στρατιώτες ονομάζουν Ταλιμπάν και τα πυροβολούν εν ψυχρώ.
Απο το μακελειό επιβιώνει μόνο ο πατέρας των παιδιών και δεν δικαιώνεται ποτέ για τον φόνο των παιδιών του, ενώ ο στρατός των ΗΠΑ ενημερώνει το Reuters και διευκρινίζει ότι οι δύο δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν από Ταλιμπάν.
Ακολουθεί το επίμαχο βίντεο:
{https://youtu.be/HfvFpT-iypw}
Γκουαντάναμο
Οι ΗΠΑ προκειμένου να αντιμετωπίσουν τα άτομα που συλλαμβάνουν ως υπόπτους για τρομοκρατία, τα στέλνουν στο στρατόπεδο Γκουαντάναμο, στη Κούβα.
Πολλές φωνές από όλο τον κόσμο ενώνονται και ζητούν να κλείσει το συγκεκριμένο στρατόπεδο, καθώς θεωρούν ότι κρατούνται αθώοι πολίτες και όχι ένοχοι.
Παρόλα αυτά, το κράτος των ΗΠΑ διαψεύδει αυτές τις φωνές και διαμηνύει ότι πρόκειται για επικίνδυνους τρομοκράτες.
Τα WikiLeaks όμως, μαζί με αρκετούς ανεξάρτητους ειδησεογραφικούς οργανισμούς δημοσίευσαν στις 24 Απριλίου του 2011, 779 πρώην μυστικά έγγραφα σχετικά με κρατούμενους στο στρατόπεδο Γκουαντάναμο.
Τα έγγραφα αποτελούνται από διαβαθμισμένες αξιολογήσεις, συνεντεύξεις και εσωτερικά υπομνήματα σχετικά με τους κρατουμένους, τα οποία γράφτηκαν από την Κοινή Ομάδα του Πενταγώνου Γκουαντάναμο, με έδρα στη Ναυτική Βάση του Γκουαντάναμο.
Οι αναφορές σημειώνουν ότι περισσότεροι από 150 αθώοι Αφγανοί και Πακιστανοί, συμπεριλαμβανομένων αγροτών, σεφ και οδηγών, κρατούνται για χρόνια χωρίς κατηγορίες, στην συγκεκριμένη φυλακή υψίστης ασφαλείας.
Τα έγγραφα αποκαλύπτουν ότι ορισμένοι από τους νεότερους και παλαιότερους κρατούμενους της φυλακής, μεταξύ των οποίων ο Μωάμεθ Σαντάκ, ένας 89χρονος άνδρας, και ο Naqib Ullah, ένα 14χρονο αγόρι, υπέφεραν από άκριτη βία και ψυχολογικό πόλεμο
Τα αρχεία έδειξαν ότι σχεδόν 100 κρατούμενοι είχαν διαγνωστεί με καταθλιπτικές ή ψυχικές ασθένειες.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπάθησαν να διατηρήσουν Βρετανούς υπηκόους και νόμιμους κατοίκους, όπως ο Jamal al-Harith και ο Binyam Mohamed, για να εκμαιεύσουν πληροφορίες, παρόλο που οι πράκτορές τους ήξεραν ότι δεν ήταν μέλη των Ταλιμπάν ή της Αλ Κάιντα.
Αραβική Άνοιξη
Το ανακάτεμα της «τράπουλας» στη Μέση Ανατολή από τις ΗΠΑ, δεν έμεινε ανεπηρέαστο από την πάροδο του χρόνου.
Στα μπααθικά καθεστώτα αναπτύσσονται δύο κατηγορίες αραβικών κινημάτων. Η πρώτη θεωρεί ότι οι Άραβες μπορούν να κυβερνήσουν τους εαυτούς τους, δίχως υποστήριξη από την Δύση και δε την Αμερική.
Η δεύτερη πιστεύει ότι δημοκρατία μπορεί να επιτευχθεί μόνο με υποστήριξη των δυτικών κρατών και ιδιαίτερα των ΗΠΑ.
Έτσι, στις 18 Δεκεμβρίου του 2010 εκδηλώνεται η Αραβική Άνοιξη με κεντρικό σύνθημα «Ash-sha'ab yurid isqat an-nizam», που σημαίνει ο λαός θέλει να πέσει το καθεστώς.
Εξεγέρσεις εκδηλώνονται στην Τυνησία, την Αίγυπτο, στο Μπαχρέιν, τη Συρία και την Υεμένη. Στη Λιβύη ξεσπά εμφύλιος πόλεμος, ενώ μεγάλες διαμαρτυρίες γίνονται στην Αλγερία, το Ιράν, το Ιράκ, την Ιορδανία, το Μαρόκο και το Ομάν. Μικρότερες οργανωμένες διαμαρτυρίες έγιναν στο Τζιμπουτί, το Κουβέιτ, τον Λίβανο, τη Μαυριτανία, τη Σαουδική Αραβία, και το Σουδάν
Παρόλα αυτά, οι ΗΠΑ δεν λαμβάνουν ξεκάθαρη στάση. Αντιθέτως, πραγματοποιούν σπασμωδικές κινήσεις, καθώς βλέπουν παλιούς εχθρούς να καταρρέουν όπως ο Καντάφι στη Λιβύη και χρόνια συμμάχους να χάνουν την εξουσία, όπως ο Μουμπάρακ στην Αίγυπτο.
Επιπλέον, ένοπλες οργανώσεις που εξοπλίζονταν από την Αμερική, γυρνάνε την πλάτη τους και οργανώνονται στο Ισλαμικό Χαλιφάτο, γνωστό και ως ISIS.
Η επίθεση λοιπόν στους Δίδυμους Πύργους την 11η Σεπτεμβρίου του 2011, κερδίζει δικαιωματικά τον τίτλο «η ημέρα που άλλαξε ο κόσμος».
Από το 2001 έως σήμερα, 19 χρόνια μετά, ολόκληρος ο πλανήτης μετράει εκατομμύρια νεκρούς στρατιώτες και πολίτες.
Από τους ανθρώπους που πηδούσαν από το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου για να ξεφύγουν από τις φλόγες στις ΗΠΑ, μέχρι τους νεκρούς στο Μπατακλάν της Γαλλίας και τους εκατομμύρια άμαχους πολίτες της Μέσης Ανατολής, κανείς δεν έχει μείνει στο απυρόβλητο.